تفاوت Server Components و Client Components در React

در React، مفهوم Server Components و Client Components به نوع نحوه رندر شدن کامپوننت‌ها و مکان‌هایی که این رندرینگ اتفاق می‌افتد اشاره دارد. این مفاهیم در راستای بهبود عملکرد، سرعت بارگذاری و تجربه کاربری معرفی شده‌اند. در ادامه، تفاوت‌های اصلی این دو نوع کامپوننت را توضیح می‌دهم:

1. Server Components (کامپوننت‌های سمت سرور)

کامپوننت‌های Server به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در سرور رندر می‌شوند و در هنگام درخواست کاربر، فقط HTML آماده شده به Client ارسال می‌شود. این کامپوننت‌ها به طور کامل در سرور اجرا شده و داده‌ها را از سرور می‌گیرند و به‌صورت HTML آماده به مرورگر ارسال می‌کنند.

ویژگی‌ها:

رندر در سرور انجام می‌شود.

هیچگونه کد جاوا اسکریپت به مرورگر ارسال نمی‌شود.

کامپوننت‌ها معمولاً به داده‌های پایگاه داده دسترسی دارند و می‌توانند داده‌ها را از سرور دریافت کنند.

می‌تواند بار اولیه صفحه را کاهش دهد، زیرا سرور تمام کارهای رندرینگ را انجام می‌دهد و تنها HTML به مرورگر ارسال می‌شود.

باعث SEO بهتری می‌شود، چون HTML از ابتدا توسط سرور تولید می‌شود.

مزایا:

زمان بارگذاری سریع‌تر برای کاربران.

SEO بهبود یافته زیرا محتوای صفحه به صورت HTML آماده به مرورگر ارسال می‌شود.

کاهش بار پردازش در مرورگر.

محدودیت‌ها:

نمی‌توانند از ویژگی‌های خاص مرورگر مانند مدیریت وضعیت در جاوا اسکریپت استفاده کنند.

نیاز به اتصال مداوم به سرور برای رندر کردن مجدد.

2. Client Components (کامپوننت‌های سمت کلاینت)

کامپوننت‌های Client در مرورگر رندر می‌شوند و تمام تعاملات بعدی با این کامپوننت‌ها نیز در سمت کاربر (کلاینت) صورت می‌گیرد. در این نوع کامپوننت‌ها، از جاوا اسکریپت برای تعامل و مدیریت وضعیت استفاده می‌شود و این کامپوننت‌ها برای هر درخواست جدید از سرور به جاوا اسکریپت وابسته هستند.

ویژگی‌ها:

رندر در مرورگر انجام می‌شود.

کد جاوا اسکریپت به مرورگر ارسال می‌شود و تعاملات با مرورگر انجام می‌شود.

برای دریافت و نمایش داده‌ها از API یا منابع خارجی استفاده می‌کنند.

کاربرپسندتر و تعاملات در لحظه (real-time) امکان‌پذیر است.

مزایا:

تعاملات سریع‌تر پس از بارگذاری اولیه.

قابلیت استفاده از ویژگی‌های تعاملی پیچیده (مثلاً مدیریت فرم‌ها، فیلتر کردن داده‌ها، انیمیشن‌ها).

مناسب برای صفحات یا بخش‌هایی که وضعیت پویا دارند.

محدودیت‌ها:

بارگذاری اولیه بیشتر و زمان بیشتری برای بارگذاری اولین صفحه.

SEO ضعیف‌تر نسبت به Server Components.

پردازش در مرورگر باعث افزایش بار پردازش در سمت کلاینت می‌شود.

3. تفاوت‌های اصلی بین Server Components و Client Components

4. چه زمانی از هر کدام استفاده کنیم؟

Server Components مناسب هستند برای:

SEO بهبود یافته.

زمان بارگذاری سریع‌تر، مخصوصاً برای صفحات اصلی.

مواقعی که داده‌ها به طور زیاد از سرور باید بارگذاری شوند و نیاز به رندر سریع HTML است.

Client Components مناسب هستند برای:

نیاز به تعاملات پویا و ویژگی‌های پیچیده در UI.

زمانی که برای تعاملات کاربری در زمان واقعی یا عملکردهای جاوا اسکریپت باید از سمت مرورگر استفاده کنیم.

نتیجه‌گیری:

Server Components و Client Components به طور مکمل در React استفاده می‌شوند تا کارایی و عملکرد بهینه‌تری برای کاربران و توسعه‌دهندگان فراهم شود. استفاده بهینه از این دو به نیاز پروژه و نوع تعاملات در اپلیکیشن بستگی دارد.