"نظام سیاسی بنگلادش" چی بود ؟

پست ریاست‌جمهوری در بنگلادش از سال ۱۹۹۱ که این کشور به نظام پارلمانی روی آورد، عمدتاً تشریفاتی بوده است ولی رئیس‌جمهور در دوره انتقال قدرت، اختیارات زیادی دارد.«جمهوری مردمی بنگلادش» با وسعت 147570 کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر 168 میلیون نفر، در جنوب قاره آسیا واقع شده است. حدوداً 90 درصد مردم بنگلادش مسلمان هستند. این کشور با نظام پارلمانی اداره می­شود و در آن، نخست وزیر رئیس دولت و صاحب اختیارات اجرایی است و رئیس جمهور مقامی تشریفاتی به شمار می رود.پارلمان بنگلادش تک مجلسی و متشکل از 350 نماینده است که با رأی مستقیم مردم برای یک دوره پنج ساله انتخاب می شوند.  در این میان 50 کرسی، به طور انحصاری سهم بانوان است که این تعداد به شکل انتصابی و بر اساس سهمیه کسب شده از سوی احزاب مختلف به عنوان نماینده زن در پارلمان منصوب می شوند. البته زنان می توانند بر سر کسب 300 کرسی باقیمانده نیز به رقابت با مردان بپردازند.زمانی که بنگال در سال ۱۹۴۷ تقسیم شد، بنگلادش به‌عنوان بخشی از پاکستان شرقی به حساب می‌آمد. برعکس بنگال غربی که تا حد قابل توجهی صنعتی شده بود، بنگال شرقی عموما اقتصادی کشاورزی برپایه تولید برنج و کنف هندی داشت. در دهه۱۹۶۰، پس از یک دوره صنعتی‌سازی بسیار محدود، دور دیگری از تنش‌های خشونت‌آمیز بین الیت‌های سنتی و نوظهور پاکستان آغاز و با جدایی شرق پاکستان به‌عنوان بنگلادش به اوج رسید.

جمهوری  پارلمانی بود