(Technical Feasibility) به چه مواردی می پردازد ؟

"Technical Feasibility" یا "قابلیت فنی" به بررسی و ارزیابی جنبه‌های فنی یک پروژه یا طرح می‌پردازد تا مشخص کند که آیا این پروژه از نظر فنی قابل اجرا است یا خیر. این ارزیابی معمولاً شامل موارد زیر است:

1. تحلیل فناوری موجود: بررسی فناوری‌های موجود و اینکه آیا این فناوری‌ها می‌توانند نیازهای پروژه را برآورده کنند یا خیر. این شامل ارزیابی نرم‌افزارها، سخت‌افزارها و سیستم‌های مورد نیاز است.

2. منابع انسانی: ارزیابی مهارت‌ها و تخصص‌های لازم برای اجرای پروژه و اینکه آیا تیم موجود توانایی انجام کار را دارد یا نیاز به آموزش یا استخدام افراد جدید است.

3. زیرساخت‌ها: بررسی زیرساخت‌های فنی و فیزیکی مورد نیاز برای اجرای پروژه، از جمله تجهیزات، شبکه‌ها و سیستم‌های ارتباطی.

4. زمان‌بندی: ارزیابی زمان مورد نیاز برای توسعه و پیاده‌سازی فناوری‌های مورد نیاز و اینکه آیا این زمان با برنامه‌ریزی پروژه همخوانی دارد یا خیر.

5. هزینه‌ها: برآورد هزینه‌های مرتبط با فناوری و منابع مورد نیاز برای اجرای پروژه و اینکه آیا این هزینه‌ها با بودجه پروژه سازگار است یا خیر.

6. ریسک‌ها: شناسایی و ارزیابی ریسک‌های فنی مرتبط با پروژه، از جمله مشکلات احتمالی در پیاده‌سازی فناوری و تأثیر آن بر موفقیت پروژه.

7. قابلیت مقیاس‌پذیری: بررسی اینکه آیا فناوری انتخاب شده می‌تواند در صورت نیاز به گسترش یا تغییر مقیاس، به راحتی مقیاس‌پذیر باشد یا خیر.

8. انطباق با استانداردها: ارزیابی اینکه آیا پروژه با استانداردها و مقررات فنی و صنعتی مربوطه مطابقت دارد یا خیر.

به طور کلی، قابلیت فنی به عنوان یک مرحله کلیدی در فرآیند برنامه‌ریزی و ارزیابی پروژه‌ها به شمار می‌آید و به تصمیم‌گیری در مورد ادامه یا عدم ادامه پروژه کمک می‌کند.