درونی شدن هنجار های ذهنی

درونی شدن هنجارهای ذهنی فرآیندی است که طی آن افراد هنجارها، ارزش‌ها و باورهای جامعه یا گروهی خاص را به گونه‌ای می‌پذیرند که این هنجارها و ارزش‌ها بخشی از شخصیت و هویت آنان می‌شود و به صورت ناخودآگاه بر رفتار و تصمیم‌گیری‌های آنان تأثیر می‌گذارد. این فرآیند معمولاً در چند مرحله رخ می‌دهد:

1. **کودکی و اجتماعی شدن اولیه**:
  - در این مرحله، کودکان از طریق تعامل با والدین، خانواده و محیط نزدیک، هنجارها و ارزش‌های ابتدایی جامعه را فرا می‌گیرند. آموزش‌ها، تشویق‌ها و تنبیه‌های اولیه نقش مهمی در این فرآیند دارند.
  - مثال: یادگیری ارزش‌های اخلاقی، احترام به بزرگ‌ترها، و عادات رفتاری پایه‌ای.

2. **مدرسه و اجتماعی شدن ثانویه**:
  - در دوران مدرسه و از طریق تعامل با معلمان، هم‌کلاسی‌ها و سیستم آموزشی، کودکان و نوجوانان هنجارها و ارزش‌های پیچیده‌تر و متنوع‌تری را فرا می‌گیرند.
  - مثال: احترام به قوانین مدرسه، همکاری گروهی، و رقابت سالم.

3. **تعاملات اجتماعی و فرهنگی**:
  - در طول زندگی، افراد از طریق تعامل با دوستان، همکاران، رسانه‌ها، و فرهنگ عمومی جامعه، هنجارها و ارزش‌های مختلف را جذب و درونی می‌کنند.
  - مثال: تأثیر فرهنگ پاپ، رسانه‌های اجتماعی، و گروه‌های دوستی.

4. **تجربیات شخصی و بازتاب‌دهی**:
  - تجربیات زندگی، موفقیت‌ها و شکست‌ها، و تأملات شخصی نقش مهمی در تقویت یا تغییر هنجارهای درونی شده دارند. افراد از طریق بازتاب‌دهی و تحلیل تجربیات خود، هنجارها و ارزش‌های خود را تقویت یا تعدیل می‌کنند.
  - مثال: تجربه‌های کاری، سفرها، و مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه.

5. **نقش‌ها و مسئولیت‌های جدید**:
  - با گذر زمان و تغییر نقش‌ها و مسئولیت‌ها (مثلاً والد شدن، مدیر شدن)، افراد هنجارهای جدیدی را درونی می‌کنند که با نقش‌های جدید آنان سازگار است.
  - مثال: قبول مسئولیت‌های والدینی، پیروی از استانداردهای حرفه‌ای.

به طور کلی، درونی شدن هنجارهای ذهنی یک فرآیند تدریجی و مداوم است که در طول زندگی فرد رخ می‌دهد و از طریق تعاملات اجتماعی و تجربیات شخصی بهبود می‌یابد.

ببینید؛ درونی شدن هنجارهای ذهنی، فرآیندی هست که در طول رشد فرد و تحت تأثیر عوامل مختلفی رخ می‌دهد. این فرایند زمانی اتفاق می‌افتد که فرد باورها، ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی را به عنوان بخشی از خود می‌پذیرد و آن‌ها را به عنوان راهنمایی برای رفتارهای خود در نظر می‌گیرد.

• خانواده: خانواده اولین و مهم‌ترین عامل اجتماعی شدن است. کودکان از طریق تعامل با والدین و اعضای خانواده، ارزش‌ها، باورها و هنجارهای اجتماعی را یاد می‌گیرند و آن‌ها را درونی می‌کنند.
• مدرسه: مدرسه نیز نقش مهمی در درونی شدن هنجارهای اجتماعی دارد. تعامل با همسالان، معلمان و سایر اعضای مدرسه به کودکان کمک می‌کند تا در مورد رفتارهای اجتماعی مناسب و نامناسب بیاموزند.
• گروه‌های همسالان: گروه‌های همسالان نیز در شکل‌گیری هویت و درونی شدن هنجارها تأثیرگذار هستند. فشار همسالان و تمایل به پذیرفته شدن در گروه می‌تواند باعث شود که افراد برخی از رفتارها و باورهای گروه را به عنوان هنجارهای خود بپذیرند.
• رسانه‌ها: رسانه‌های جمعی از جمله تلویزیون، رادیو، اینترنت و روزنامه‌ها نیز در شکل‌گیری نگرش‌ها و باورهای افراد نقش دارند و می‌توانند بر درونی شدن هنجارهای اجتماعی تأثیر بگذارند.
• تجربیات شخصی: تجربیات شخصی فرد نیز در درونی شدن هنجارها نقش مهمی دارد. موفقیت‌ها و شکست‌ها، تعاملات اجتماعی و رویدادهای زندگی می‌توانند باعث تغییر و تحول در باورها و ارزش‌های فرد شوند.

• سن: سن فرد یکی از عوامل مهم در درونی شدن هنجارها است. کودکان در سنین پایین‌تر بیشتر تحت تأثیر والدین و خانواده قرار دارند، در حالی که نوجوانان بیشتر تحت تأثیر گروه‌های همسالان قرار می‌گیرند.
• شخصیت: شخصیت فرد نیز بر سرعت و نحوه درونی شدن هنجارها تأثیرگذار است. برخی افراد به طور طبیعی تمایل بیشتری به پذیرش هنجارهای اجتماعی دارند، در حالی که برخی دیگر مستقل‌تر هستند و بیشتر به دنبال ایجاد هویت شخصی خود هستند.
• فرهنگ: فرهنگ نیز در شکل‌گیری هنجارهای اجتماعی و سرعت درونی شدن آن‌ها نقش مهمی دارد. هر فرهنگ دارای ارزش‌ها و باورهای خاص خود است که بر رفتار افراد تأثیر می‌گذارد.