Bandwagoningدر دنیای دیپلماسی
"Bandwagoning"
در دنیای دیپلماسی به چه معناست ؟
٢ پاسخ
استراتژی که در آن یک دولت ضعیف تر با یک قدرت متخاصم قوی تر همسو می شود و قبول می کند که دولت قوی تر به طور نامتناسبی از منافع مشترک آنها سود می برد.
به عبارت دیگر؛ راهبردی است که توسط دولتهای ضعیفتر برای همسویی با یک قدرت قویتر و متخاصم استفاده میشود، حتی اگر ایدئولوژی آن قدرت یا نوع حکومت متفاوت باشد.
استراتژی خطرناکی در نظر گرفته می شود زیرا به قدرت قوی تر اجازه می دهد تا قدرت و نفوذ بیشتری به دست آورد. این برعکس سیاست تعادل/balance است، جایی که یک دولت سعی می کند مانع از برهم زدن توازن قوا توسط متجاوز شود.
در دنیای دیپلماسی، "Bandwagoning" به معنای دنباله روی یا پیوستن به یک قدرت بزرگتر یا پیروز است. این اصطلاح بیشتر در موقعیتهایی به کار میرود که کشورها تصمیم میگیرند به جای مقابله با یک قدرت بزرگتر، به آن بپیوندند و از قدرت و نفوذ آن بهرهمند شوند . این راهبرد میتواند در سیاست خارجی و ائتلافهای نظامی مشاهده شود و به نوعی رفتار پراگماتیک در عرصه بینالمللی اشاره دارد که در آن کشورها برای حفظ منافع خود و افزایش امنیت، به جای مقاومت، به قدرتهای مسلط میپیوندند.