پیشینه ی تاریخی هفت سین
پیشینه ی تاریخی
هفت سین
رو کسی میدونه ؟
٣ پاسخ
تاریخچه این رسم، مبهم است. برخی پژوهشگران ذکر میکنند که در گذشته برای ارج نهادن به برکات زمینی، سفرهای با هفت نماد برای نوروز یا جشن مهرگان میآراستند که میتوانستند با حرفهای مختلفی آغاز شوند؛ در واقع ضرورتی برای شروع آنها با حرف «س» نبودهاست. در کتابِ المحاسن و الاضداد منسوب به جاحظ و آثار الباقیه از ابوریحان بیرونی، اشاره میشود به سبز کردنِ هفت نوع غله مختلف برای نوروز در بین ایرانیان. بیرونی در این مورد میگوید: «در این روز هر چوبی که خشک شده بود سبز شد و مردم گفتند (روز نو) یعنی روزی نوین و هر شخص از راه تبرک بهاین روز در طشتی جو کاشت سپس، این رسم در ایرانیان پایدار ماند که روز نوروز در کنار خانه هفت صنف از غلات در هفت استوانه بکارد.
ظاهراً کهنترین سند در ادب فارسی که در آن به اصطلاحِ «هفت سین» اشاره شده، دیوان امیر بهاءالدین برندق خجندی (۷۵۷–۸۳۵ قمری) است .
در زبان باستانی عدد هفت به نام "امرداد" است. امرداد معنای جاودانگی داشت و از آن جایی که این عدد معنای زیبای زندگی و جاودانگی را می داد هفت واژه را به نشانه آن گزینه کرده و بر سفره ی نوروزی می چینند.
هفت در میان اعداد از اهمیت و ارزش خاصی برخوردار است. برای ایران و ایرانیان باستان، هفت مقدس بود. از آن برای مفاهیم مثبت، خوش یمنی و فال نیک استفاده می شد.
در مورد هفت سین نمی دونم اما می دونم که یک جشن میان رودانی هستش. به جشن زگموک رجوع کن. شاید تونستی پیشینه هفت سین هم پیدا کنی.
هفت سین یکی از رسومات سنتی و محبوب در ایران است که به مناسبت نوروز، جشن بزرگی که در ابتدای سال نو برگزار میشود، اجرا میشود. این رسم شامل نمایش و استفاده از هفت شئ مختلف است که هر یک از آنها با یک حرف الفبا شروع میشود. پیشینه تاریخی هفت سین به دوران باستان باز میگردد و در آغاز به عنوان جشن تقدیر و تحسین برای خدایان و طبیعت بوده است. در طول زمان، این رسم به یک جشن ملّی تبدیل شده و هر خانواده در منزل خود هفت سین را تزئین و نگاه دارد. اجزای هفت سین شامل سبزه (نماد زندگی جدید)، سماق (نماد خوراک)، سیر (نماد پاکسازی)، سنجد (نماد قوّت)، سیر (نماد پایدار بودن)، سمنو (نماد شیرینی و سرکه (برای پذیرایی)