سه مشکل را که باعث میشوند تا شاخص قیمت مصرفکننده شاخصی کامل برای اندازه گیری هزینه زندگی نباشد

سه مشکل شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) برای اندازه گیری هزینه زندگی:

• مصرف کنندگان در مواجهه با افزایش قیمت یک کالا، به سمت کالاهای جایگزین ارزان‌تر تمایل پیدا می‌کنند.
• CPI این تمایل به جانشینی را به طور کامل لحاظ نمی‌کند و ممکن است هزینه زندگی را بیش از حد برآورد کند.
• برای مثال، اگر قیمت گوشت افزایش یابد، ممکن است مصرف کنندگان به سمت مرغ یا حبوبات به عنوان جایگزین ارزان‌تر تمایل پیدا کنند.

• کیفیت کالاها و خدمات در طول زمان به طور مداوم در حال افزایش است.
• CPI به طور کامل این افزایش کیفیت را در نظر نمی‌گیرد و ممکن است هزینه زندگی را کمتر از حد واقعی نشان دهد.
• برای مثال، اگر یک تلویزیون جدید با امکانات بیشتر و قیمت بالاتر به بازار عرضه شود، CPI فقط افزایش قیمت را در نظر می‌گیرد و به افزایش کیفیت توجهی نمی‌کند.

• CPI فقط قیمت کالاها و خدمات را به طور مستقیم در نظر می‌گیرد.
• هزینه های غیرمستقیم مانند مالیات، عوارض و هزینه های حمل و نقل در CPI لحاظ نمی‌شوند.
• این امر باعث می‌شود تا CPI هزینه زندگی را به طور کامل نشان ندهد.
• برای مثال، اگر مالیات بر ارزش افزوده افزایش یابد، این افزایش در CPI منعکس نمی‌شود.