پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٦٦)

be confined to one's bed with an illness

emergent occasion

Emergent Occasions

بالا غیرتا: [کنایه در تداول عامه] از روی جوانمردی و گذشت . انصافاً. بعضاَ "والا غیرتاً" هم گفته میشود. ( ( آرزو پرید وسط حرفش "حاج آقا مهم مهر است ...

بالا غیرتا: [کنایه در تداول عامه] از روی جوانمردی و گذشت . انصافاً. بعضاَ "والا غیرتاً" هم گفته میشود. ( ( آرزو پرید وسط حرفش "حاج آقا مهم مهر است ...

منتهای مراتب ؛ تکیه کلام است و در نتیجه گرفتن یا استثنا کردن به کار می رود: من همیشه در موقع سفر لوازم کافی برمی داشتم ، منتهای مراتب این بار چون قرا ...

منتهای مراتب ؛ تکیه کلام است و در نتیجه گرفتن یا استثنا کردن به کار می رود: من همیشه در موقع سفر لوازم کافی برمی داشتم ، منتهای مراتب این بار چون قرا ...

منتهای مراتب ؛ تکیه کلام است و در نتیجه گرفتن یا استثنا کردن به کار می رود: من همیشه در موقع سفر لوازم کافی برمی داشتم ، منتهای مراتب این بار چون قرا ...

منتهای مراتب ؛ تکیه کلام است و در نتیجه گرفتن یا استثنا کردن به کار می رود: من همیشه در موقع سفر لوازم کافی برمی داشتم ، منتهای مراتب این بار چون قرا ...

منتهای مراتب ؛ تکیه کلام است و در نتیجه گرفتن یا استثنا کردن به کار می رود: من همیشه در موقع سفر لوازم کافی برمی داشتم ، منتهای مراتب این بار چون قرا ...

منتهای مراتب ؛ تکیه کلام است و در نتیجه گرفتن یا استثنا کردن به کار می رود: من همیشه در موقع سفر لوازم کافی برمی داشتم ، منتهای مراتب این بار چون قرا ...

تا منتها. تا آخرین درجه : بر جمال دوست چندان می کشیم از جام جان کز تف او عقل را تا منتها حیران کنم. عطار ( دیوان چ تقی تفضلی ص 508 ) .

تا منتها. تا آخرین درجه : بر جمال دوست چندان می کشیم از جام جان کز تف او عقل را تا منتها حیران کنم. عطار ( دیوان چ تقی تفضلی ص 508 ) .

خدعه کردن. [ خ ُع َ / ع ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) فریب بکار بردن. مکر کردن. نیرنگ زدن. حقه سوار کردن. تَخدیع؛ فسون ساختن.

مسجل شدن

مسجل

مسجل شدن

بنا بود . . . . . . . . . . . .

سرشتین

ماهوی. [ هَُ وی ] ( ع ص نسبی ) در لغت به معنی امر مربوط به اساس و ریشه و ذات هرچیز و هرکار را گویند مثلاً بحث ماهوی یعنی بحث مربوط به اصل کار نه فروع ...

ماهوی. [ هَُ وی ] ( ع ص نسبی ) در لغت به معنی امر مربوط به اساس و ریشه و ذات هرچیز و هرکار را گویند مثلاً بحث ماهوی یعنی بحث مربوط به اصل کار نه فروع ...

گذاره. [ گ ُ رَ / رِ ] ( اِ ) مجری. گذرگاه. معبر. سوراخی که از یک سوی آن بسوی دیگر توان دیدن. سوراخی که از دو سوی روشنایی و هوا راه دارد. سوراخی که ا ...

گذاره. [ گ ُ رَ / رِ ] ( اِ ) مجری. گذرگاه. معبر. سوراخی که از یک سوی آن بسوی دیگر توان دیدن. سوراخی که از دو سوی روشنایی و هوا راه دارد. سوراخی که ا ...

گزاره کردن. [ گ ُ رَ / رِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گذشتن. عبور کردن : سنان چه باید برنیزه ای کنی کز پیل همی گزاره کند تیرهای بی پیکان. فرخی. گزاره کرد ...

زیباکلام

زیباکلام

The pestilence of love

oft - repeated/quoted etc

رهیده

in somebody’s employ

از آن باز. [ اَ ] ( ق مرکب ) از آن وقت . از آن زمان . من ذلک الزمان .

از آن باز. [ اَ ] ( ق مرکب ) از آن وقت . از آن زمان . من ذلک الزمان .

از سر نهادن فرهنگ فارسی معین ( ~. سَ. نَ دَ ) ( مص م . ) از یاد بردن ، از سر بیرون کردن .

از سر نهادن فرهنگ فارسی معین ( ~. سَ. نَ دَ ) ( مص م . ) از یاد بردن ، از سر بیرون کردن .

گریه از چشم گشادن . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ اَ چ َ / چ ِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از چشم را به گریه آوردن : موی زیادت چو برآید ز چشم گریه سیار گشاید ز چش ...

گریه از چشم گشادن . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ اَ چ َ / چ ِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از چشم را به گریه آوردن : موی زیادت چو برآید ز چشم گریه سیار گشاید ز چش ...

گریه از چشم گشادن . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ اَ چ َ / چ ِ گ ُ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از چشم را به گریه آوردن : موی زیادت چو برآید ز چشم گریه سیار گشاید ز چش ...

از چه . [ اَ چ ِ ] ( ق مرکب ) برای چه ؟ چرا؟ عم ّ؟ عن ما؟ لِم َ؟ : دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی ؟ عماره ٔ مروزی . از چه توبه ن ...

از چه . [ اَ چ ِ ] ( ق مرکب ) برای چه ؟ چرا؟ عم ّ؟ عن ما؟ لِم َ؟ : دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی ؟ عماره ٔ مروزی . از چه توبه ن ...

از چه . [ اَ چ ِ ] ( ق مرکب ) برای چه ؟ چرا؟ عم ّ؟ عن ما؟ لِم َ؟ : دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی ؟ عماره ٔ مروزی . از چه توبه ن ...

confine ( someone or something ) within ( something ) To restrict a person or animal to a particular place or area

in many ways

. . . . . . . . . . . O who

اقداح

جمع قدح = اقداح

جمعش ، اقادیح

لشکرجای. [ ل َ ک َ ] ( اِ مرکب ) جای سپاه. اردوگاه. لشکرگاه. سربازخانه. معسکر. جای سپاهی در درون یا بیرون شهر در حال سلم : بوصالح منصوربن اسحاق. . . ...

لشکرجای. [ ل َ ک َ ] ( اِ مرکب ) جای سپاه. اردوگاه. لشکرگاه. سربازخانه. معسکر. جای سپاهی در درون یا بیرون شهر در حال سلم : بوصالح منصوربن اسحاق. . . ...

لشکرجای. [ ل َ ک َ ] ( اِ مرکب ) جای سپاه. اردوگاه. لشکرگاه. سربازخانه. معسکر. جای سپاهی در درون یا بیرون شهر در حال سلم : بوصالح منصوربن اسحاق. . . ...

لشکر هند. [ ل َ ک َ رِ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شب تاریک است. ( مجموعه مترادفات ص 222 ) .