پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

run to one's aid

run to one's aid

تبسم افشان . [ ت َ ب َس ْ س ُاَ ] ( نف مرکب ) تبسم پاش . شکفته . خندان : ز بس هوای چمن ذوق اتحاد انگیخت هزار غنچه به یک لب تبسم افشان شد. طالب آملی ( ...

تبسم افشان . [ ت َ ب َس ْ س ُاَ ] ( نف مرکب ) تبسم پاش . شکفته . خندان : ز بس هوای چمن ذوق اتحاد انگیخت هزار غنچه به یک لب تبسم افشان شد. طالب آملی ( ...

نیمه تبسم . [ م َ / م ِ ت َ ب َس ْ س ُ ] ( اِمرکب ) تبسم و لبخندی به غایت ظریف ، بی آنکه لبها از هم گشوده شود و بانگی برآید : من او را با خنده ای فرا ...

نیمه تبسم . [ م َ / م ِ ت َ ب َس ْ س ُ ] ( اِمرکب ) تبسم و لبخندی به غایت ظریف ، بی آنکه لبها از هم گشوده شود و بانگی برآید : من او را با خنده ای فرا ...

for so

for so

for so

for so

for so

for so

دم به دم لهجه و گویش تهرانی هرلحظه

دم به دم لهجه و گویش تهرانی هرلحظه

هفتاد و دو شاخ . [ هََ دُ دُ ] ( اِ مرکب ) عبارت از هفتادودو ملت یا هفتادودو درجه که در وجود آدمی باشد. ( غیاث ) . کنایه از هفتادودو قوم و هفتادودو ت ...

شاخ شکر ؛ ساقه نیشکر. شاخ نبات : بدین تلخی که کرد این صبر از اینسان چنین شیرین که کرد این شاخ شکر. ناصرخسرو.

شاخ شکر ؛ ساقه نیشکر. شاخ نبات : بدین تلخی که کرد این صبر از اینسان چنین شیرین که کرد این شاخ شکر. ناصرخسرو.

Old/ bad habits die hard

کتره پتره گفتن. [ ک َ رَ / رِ پ َ رَ / رِ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) بیهوده گفتن. بی معنی گفتن. بدون فکر و اندیشه گفتن. لغو گفتن. یاوه گفتن.

کتره پتره گفتن. [ ک َ رَ / رِ پ َ رَ / رِ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) بیهوده گفتن. بی معنی گفتن. بدون فکر و اندیشه گفتن. لغو گفتن. یاوه گفتن.

اخیار. [ اَخ ْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خیر. ( زمخشری ) . نیکان . ( دهار ) . برگزیدگان . نیکوتران : هرآینه صحبت اشرار موجب بدگمانی باشد در حق اخیار. ( کلیل ...

اخیار. [ اَخ ْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خیر. ( زمخشری ) . نیکان . ( دهار ) . برگزیدگان . نیکوتران : هرآینه صحبت اشرار موجب بدگمانی باشد در حق اخیار. ( کلیل ...

اخیار. [ اَخ ْ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خیر. ( زمخشری ) . نیکان . ( دهار ) . برگزیدگان . نیکوتران : هرآینه صحبت اشرار موجب بدگمانی باشد در حق اخیار. ( کلیل ...

بز رقصاندن کنایه از: بهانه های تازه و رنگارنگ آوردن .

بز خریدن

ناتِلنگی ، ( ) کردن لهجه و گویش تهرانی بد جنسی

ناتِلنگی ، ( ) کردن لهجه و گویش تهرانی بد جنسی

hog leg A large penis

A large penis

پیاله اول و بد مستی لهجه و گویش تهرانی زیاده خواهی، تازه به دوران رسیدگی

پیاله اول و بد مستی لهجه و گویش تهرانی زیاده خواهی، تازه به دوران رسیدگی

بد تا کردن لهجه و گویش تهرانی بد رفتاری در قدرت

بد تا کردن لهجه و گویش تهرانی بد رفتاری در قدرت

روز بد ندیده لغت نامه دهخدا روز بد ندیده . [ زِ ب َن َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) کسی که روز بد ندیده باشد.

بد نطفه لهجه و گویش تهرانی بد ذات

بد رکاب لهجه و گویش تهرانی نافرمان

بَد پوز لهجه و گویش تهرانی بد قیافه، بد اخلاق

بَد پوز لهجه و گویش تهرانی بد قیافه، بد اخلاق

بد پیله لهجه و گویش تهرانی سِمِج

پف کاسه گری . [ پ ُ ف ِ س َ / س ِ گ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فوت کاسه گری . تعبیری مثلی است . نهانی و دقیق ترین قسمت فنی . گویند مردی از ایران ب ...

پف کاسه گری . [ پ ُ ف ِ س َ / س ِ گ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) فوت کاسه گری . تعبیری مثلی است . نهانی و دقیق ترین قسمت فنی . گویند مردی از ایران ب ...

ناکاردان . ( نف مرکب ) بی تجربه . ناشی . نامجرب . که وارد به کار نیست . مقابل کاردان : ز بی مایه دستور ناکاردان ورا جنگ سود آمد و جان زیان . فردوسی ...

ناکاردان . ( نف مرکب ) بی تجربه . ناشی . نامجرب . که وارد به کار نیست . مقابل کاردان : ز بی مایه دستور ناکاردان ورا جنگ سود آمد و جان زیان . فردوسی ...

ناکاردان . ( نف مرکب ) بی تجربه . ناشی . نامجرب . که وارد به کار نیست . مقابل کاردان : ز بی مایه دستور ناکاردان ورا جنگ سود آمد و جان زیان . فردوسی ...

ناکاردان . ( نف مرکب ) بی تجربه . ناشی . نامجرب . که وارد به کار نیست . مقابل کاردان : ز بی مایه دستور ناکاردان ورا جنگ سود آمد و جان زیان . فردوسی ...

خام بغا. [ ب َ ] ( ص مرکب ) فاحشه ٔ ناپخته و تازه کار و بی تجربه . || پسرک ملوط ناپخته . پسرک رسوا و بی تجربه : شاگرد کل جوهریند این همه در حرص ز است ...

خام بغا. [ ب َ ] ( ص مرکب ) فاحشه ٔ ناپخته و تازه کار و بی تجربه . || پسرک ملوط ناپخته . پسرک رسوا و بی تجربه : شاگرد کل جوهریند این همه در حرص ز است ...

خام بغا. [ ب َ ] ( ص مرکب ) فاحشه ٔ ناپخته و تازه کار و بی تجربه . || پسرک ملوط ناپخته . پسرک رسوا و بی تجربه : شاگرد کل جوهریند این همه در حرص ز است ...

خام بغا. [ ب َ ] ( ص مرکب ) فاحشه ٔ ناپخته و تازه کار و بی تجربه . || پسرک ملوط ناپخته . پسرک رسوا و بی تجربه : شاگرد کل جوهریند این همه در حرص ز است ...

بام دار، بوم دار لهجه و گویش تهرانی دستیار و شاگرد کفتر باز