پاسخ‌های مهدی کشاورز (١٦٨)

در الفبای زبانی که واجهای صدادار یا همان واکه‌ها و حتا واجهای بیصدا، در درازای زمان دلبخواهی آوایش یا تلفظ شده‌اند و برخی واجها در واژگان  اصلا آوایش نمی‌شوند نمی‌توان   یک ریخت نوشتاری همه‌گیر و استاندارد برای  نامی که در انگلیک(انگلیسی) بیگانه است در نظر داشت پس می‌توان گفت همه‌ی آن سه ریخت نوشتاری شما درستند.

درود سرور یونسی شما را برای نوشتار تان سپاس می‌نهم. از شما چیزهایی آموختم لیک شوربختانه در برخی جاها نوشته‌یتان را آلوده به کژنمایی یا گرفتار تعصب یافتم. مرا ببخشید که تنها همان نمونه‌های به‌گمان خ ...

روهمرفته با دیدگاهتان همسواَم، اینکه برخی قانون‌های فسادزا حکمفرماست و بدتر اینکه گرفتار اجراگران کارنابلد قانون هم شده‌ایم تا اینجا درست  ولی زمینه‌ی سخن من اینها نیست،  ‌ من می‌گم اگر در ...

خانه‌ی شیرین، شیرین‌سرا خانه‌ی شیرین و فرهاد 

تا و تو داشتن همان تودار بودن است. تا و تودار به کسی گفته شود که تا(لایه) و تو(درون) دارد. آدم رازدار، رازنگهدار. کسی که اندیشه‌هایش را به کسی نگوید. گاهی به‌چم نیرنگباز.

درود  به نگاه من دسته‌بندی کردن واژه‌ها به دینی و نادینی  درست نیست؛ شما می‌توانید گرایش سفت‌وسخت دینی داشته باشید و همسو با آن از واژه‌های پارسی حتا در آیین‌های دینی  بیشترین بهره را ...

درود سپاس از  کاربران پاسخگو شما گفتید مگه چند درصد مردم توانمندی و استعداد فوتبال دارند؟ سخن شما درسته ولی نه برای فوتبال ما و خواسته من هم از این پرسش، بیشتر  نگرنده به وضعیت ناهنجار فو ...

درود برنویس، زِبَرنویس،  برنوشت، زبرنوشت،  شاید پیشوند بر، بهتر از زبر باشد چون زبر و زیر تنها در یک نقطه باهم ناهمسانی دارند و می‌تواند زمینه‌ساز لغزش گردد.

به گمانم زاب کُناکیِ کاسته(صفت فاعلی مرخم)  در هر چهار بیت هست، ۱- هست‌کن= هست‌کننده ۲- نکوبین= نکوبیننده ۳- راهرو= راه‌رونده،   راهبر= راه‌برنده ۴- خودپرست= خودپرستنده مگر اینکه خودپرست را کاسته‌ی [خودپرستیده] بدانیم که زاب کُنیکیِ کاسته(صفت مفعولی مرخم) است.

۲۹۴ مهمان باید مهمانی را ترک کنند.

چندبار واژه‌ی چپولان را به‌کار بردی اینک می‌گویی  از رودکی چیزی نگفتی؟ در پاسخ خواهی گفت [خواسته‌ی من دارودسته‌ی چپولان بود نه رودکی]   خب می‌پذیرم که  نگاهت به رودکی نبوده، بسیار ...

ما کاری به زبان تازیان نداریم که برای سامانمندخواستنِ پارسی از روی تازی رونوشت گیریم، یاریگر ما داشته‌ها، توانمندیها و خاستگاه‌های پربار پارسی‌ست‌و دیگر هیچ. اگر هم به‌ناچار واژگان تازی را کندوکاو می ...

درود و آفرین بر پارسی‌دوستان ز نیکو سخن بِه ْ چه اندر جهان؟/بر او آفرین از کهان و مهان (فردوسی) اینکه گفتم چرا بیزاربودن از واژه‌های آذرکیوانی، نگاه من به خودِ شما نبود  بر کسانی بود که تا واژه ...

درود بر کاربر  فرتاش و دیگر دوستان بزرگوار بنده می‌پندارم این دو دسته واژه که یاد کردید از نگاه ساختاري یکسانند: بن گذشته + پسوند /ه/  هردو نامِ کنیک(اسم‌ مفعول) اَند.  {{نام کنیک: چ ...

آزمایشگاه، کارگاه، پژوهشگاه؛ زبان پارسیِ ارجمند نیازی به واژه‌های بیگانه ندارد.

درود جلال‌الدین رومی عقل و خرد را به گنج همانند نموده که در ویرانه‌ی تن(چراکه تن رو به تباهی‌ست) جای دارد و خردمند را به دیوانه مانند کرده. برای خردمندِ راستین چون  تنها خرد گنج است و پیرایه‌ها ...

درود می‌توان از یکی از واژ‌ه‌های [شکدار، گمان‌انگیز] بهره گرفت.

درود بر گرامیان در پاسخ به کاربر ahmad s m  بزرگوار کسی با عربی جنگ نمی‌کنه کارها و دلسوزیهای پارسی‌دوستان برای پروراندن، پربار کردن و بی‌نیاز نمودن این زبان ارجمند از واژه‌های بیگانه است، همه ...

درود به‌جای [در اختیار داشتن] می‌توان گفت [برخوردار بودن]: خرد برای ترابرد یافته‌ها(مفاهیم، معناها)، باید از زبان برخوردار باشد.

درود من یکی از واژه‌های [هَمال، همآسا، همسا] را به‌جای کپی پیشنهاد می‌کنم. واژه‌ی "همال" واژه‌ای پهلوی‌ست که در پارسی دری نیز با چمهای [برابر،همسان،همسر،همتاوقرین،همزور]  به‌کار رفته است. با ن ...

سپاسمند از سرور فرتاش اگر در اوستایی واژه‌های ماناگ و هماناگ را به‌چم مانند و همانند داشته‌ایم پس می‌توانیم  ریخت امروزی آنها را مانا و همانا بپنداریم، با چشم‌پوشی از چمهایی که امروزه  واژه ...

سرور فرتاش با سپاس از شما شما ریشه‌ی [من] را در اوستایی به دو چم یاد کردید: ۱- اندیشیدن؛ و سپس واژه‌ی معنی و معنا را برگرفته از این ریشه وبا همین چم (من=اندیشیدن)  دانستید؛ پرسش: واژه‌ی معنی چ ...

ما هیچ ما نگاه تو را می‌سپارم به مینای مهتاب/تو را می‌سپارم به دامان دریا اگر شب‌نشینم اگر شب شکسته/تو را می‌سپارم به رویای فردا

کمی آهسته‌تر، با کجا چنین شتابان؟ پیاده شو با هم بریم! مینو=معنی!  به همین سادگی و خوشمزگی♡ کاشکی همین‌جور بود! پنداشته‌ای  من که هیچ ولی هیچکس دیگری از کندذهنان واژه‌پران هم تاکنون آن را ...

تَه سخن این  دوست بزرگوار اینست که ما برای هر درونمایه و دریافته‌ای، دارای واژه‌ی کهن و شایسته‌ای در پارسی بوده‌ایم که فراموش شده پس نیازی با واژه‌سازی(پَرانی) نیست و باید همان کهن‌واژگان زنده گر ...

درود بر بزرگواران با پوزش از سرور فرتاش سخنی با جناب میم! نیک اندیش گرامی با برخی از باورهایتان همسوام ولی با بیشترش نه!  مگر برای زبانها درنگی برای بنواژسازی نهاده‌اند(به‌نمونه برای پارسی تا ...

آبباختی [از دست دادن آب در کنونه(حالت) هنجارین(طبیعی) مانند عرقریزی در گرما] آبزدایی [آب زدایی کردن از چیزی مانند گرفتن آب از نفت و یا الکل] و نیز واژه‌های وابِش، وابِشت= از دست دهی آب.

درود این گزاره‌ی انگلیک میگه: "باید با خوشی و لذت آنگونه رفتار کنیم که با عسل(رفتار می‌کنیم)، تنها با نوک انگشت، نه با همه دست، برای پرهیز از دلزدگی." اگر می‌خوای از خوشی وازِد نشی اونو مانند عسل ف ...

فربد، فرتاش، فرزاد بهزاد، بهتاش، بهنام

درود به این آمیخته‌واژه‌ها، فرواژه(اصطلاح) گفته می‌شود. بسیار بجاست که فرواژه‌های تازی بکارگیری نشوند و از برابرهای آنها که می‌توان در همین آبادیس آنها را یافت بهره گیریم. 

هم خردمندانه(حکیمانه) است هم رادمنشانه(کریمانه)؛ آفرینش خداوند در اوج  خردمندی و حکمت، آغاز به گردش و پویش کرده یعنی که آفرینشی بهتر از این نمی‌توانسته انجام پذیرد، نیز جهان آفرینش در اوج رادمنشی و بخشندگی این گردش و پویش را پی‌می‌گیرد چراکه یک‌دم بی راد و رادمنشی ، همه‌چیز نابود می‌گردد.

نامواژه‌ی قادیان باید در بنیاد  کادیان  باشد و کادیان نیز به‌گمان من از واژه‌ی [کادی] که نام پارسیِ گونه‌ای نخلِ روغنی که روینده در هند و برخی جاهای دیگر است گرفته شده،  گرچه این درخت در هند با نامی دیگر خوانده می‌شود لیک از برای چیرگی صدها ساله‌ی زبان پارسی  در هندوستان، این نام‌واژه‌ی پارسی(کادی)، می‌تواند ریشه‌ی نام شهر کادیان یا قادیان شده باشد. 

درود بستگی به شیوه‌ی اندیشه دارد که انسان سود و فایده را در چه‌چیزهایی ببینند. یک آدم سیگاری با اینکه از زیان سیگار آگاه است از دودکردنش لذت می‌برد یا برای یک بیمار قندخون بالا،  شیرینی مانند ز ...

درود ریختک، چهرک؛ نوواژه‌هایی که به‌جای واژگان بیگانه پیشنهاد می‌شوند اگر سراسر پارسی باشند که چه بهتر ،   اگر بخشی از واژه ناپارسی ولی بسیار شناخته‌شده و آشنا در میان پاسی‌زبانان  باشد م ...

دیدگاه آیت‌الله بروجردی درباره‌‌ی سیاست، سراسر محافظه‌کارانه بود، او نگران بود که دخالت مرجعیت در سیاست و کارکرد نادرست آن به نام دین نوشته شود. پیوند ایشان با اسلام‌گرایان تندرو نیز تیره بود و در به ...

این فرواژه(اصطلاح) تازی به‌چم [هرگز، به‌هیچوجه، هیچ‌گاه] است و نیازی نبوده  و نیست که در پارسی بکار رود پس نباید دنبال کاربرد چنین واژه‌هایی در پارسی بگردیم. 

درود ریشه‌ی واژه‌ی مقالید را کمابیش همه‌ی واژه‌شناسان از واژه‌ی کلید دانسته‌اند، هرچند ریشه‌های دیگری مانند قلد و قلاده نیز  ‌گمانه‌زنی شده لیک با شایش(احتمال) کمتر، در گزاره‌هایی که واژه‌ی مقال ...

درود شاید باورتان نشود، اگر نگویم ارزنده‌ترین دلیل، دستکم یکی از  مهم‌ترین آنها گونه‌ی آب‌وهوایی سرزمین ما ایران بوده که مایه‌ی این شیوه‌ی فرهنگی که شما گفتید شده!  چگونه؟ اینگونه: در سده ...

درود  مولانا در این چکامه از دلدار و دلبر(عاشق و معشوق)  راستین که خدا و خداجو باشند سخن می‌راند، او در این بند می‌گوید: برای این‌دو(دلدار و دلبر)، یک‌دم و لحظه هم برای جستجوی یکدیگر ایست ...

به جاش می‌تونیم بگیم: من اگه بتونم کاری برای دیگران(یا شما) بکنم زودتر از همه خودم شاد میشم، [یا گزاره‌هایی همانند این]