فرق تورم با تورم مصرف کننده چیه ؟

تورم و تورم مصرف کننده دو مفهوم مرتبط اما متفاوت هستند. تورم به معنای افزایش سطح عمومی قیمت‌ها در یک دوره خاص است. این افزایش قیمت می‌تواند در تمام کالاها و خدمات مشاهده شود، اما برخی از کالاها و خدمات بیشتر از سایرین تحت تأثیر تورم قرار می‌گیرند.

تورم مصرف کننده (CPI) شاخصی است که برای اندازه‌گیری تغییرات قیمت کالاها و خدماتی که توسط خانوارها مصرف می‌شوند، استفاده می‌شود. این شاخص معمولاً به عنوان یک معیار کلی برای تورم در نظر گرفته می‌شود.

تفاوت اصلی بین تورم و تورم مصرف کننده در این است که تورم به تغییرات قیمت تمام کالاها و خدمات اشاره دارد، در حالی که تورم مصرف کننده فقط به تغییرات قیمت کالاها و خدماتی که توسط خانوارها مصرف می‌شوند، اشاره دارد.

در نتیجه، نرخ تورم مصرف کننده معمولاً کمتر از نرخ تورم کل است. این به این دلیل است که کالاها و خدماتی که توسط خانوارها مصرف نمی‌شوند، مانند کالاهای سرمایه‌ای و خدمات تجاری، در نرخ تورم مصرف کننده لحاظ نمی‌شوند.

تورم به معنای افزایش سطح عمومی قیمت ها در یک اقتصاد است. این بدان معناست که با گذشت زمان، با یک واحد پول می توان کالاها و خدمات کمتری خریداری کرد.

تورم مصرف کننده (CPI) یک شاخص است که برای اندازه گیری تورم در اقتصاد استفاده می شود. CPI بر اساس سبدی از کالاها و خدماتی است که مصرف کنندگان به طور معمول خریداری می کنند.

تفاوت اصلی بین تورم و تورم مصرف کننده این است که تورم یک مفهوم کلی است، در حالی که تورم مصرف کننده یک مفهوم خاص است. تورم به افزایش سطح عمومی قیمت ها اشاره دارد، در حالی که تورم مصرف کننده به افزایش سطح قیمت کالاها و خدماتی اشاره دارد که مصرف کنندگان به طور معمول خریداری می کنند.

به عنوان مثال، فرض کنید قیمت یک سیب در طول یک سال از 1000 تومان به 1100 تومان افزایش می یابد. این بدان معناست که تورم در این اقتصاد 10 درصد است. با این حال، اگر مصرف کنندگان به طور معمول سیب نمی خرند، این افزایش قیمت بر آنها تأثیری نخواهد داشت. بنابراین، تورم مصرف کننده در این اقتصاد صفر خواهد بود.

تورم مصرف کننده یک شاخص مهم است که توسط دولت ها و بانک های مرکزی برای نظارت بر وضعیت اقتصادی استفاده می شود. تورم مصرف کننده بالا می تواند منجر به کاهش قدرت خرید مصرف کنندگان و افزایش هزینه های زندگی شود.