اصالت‌مردم‌ترک‌زبان‌روستای‌نمک‌کور‌از‌کجا‌و‌کدام‌منطقه‌میباشند

با عرض سلام و احترام

در قديم نام روستاي نمك كور(نعمت كوه)بوده است چون روستا در دشت قرار داشته و از نظر آب كشاورزي در وضعيت مناسب و زمين هاي زراعي آن پربار بوده و از ديگر مناطق افراد به روستاي نمك كور مي آمدند و ساكن مي شدند و از دلايل ديگر اينكه جاده مركز كشور به جنوب از روستاي نمك كور و محل بالا عبور مي كرده و البته در آن زمان جاده خاكي و تردد با حيوانات از جمله شتر و اسب و قاطر و الاغ انجام مي شد و تردد خودرو خيلي كم بوده و به همين علت روستا از رونق خاصي برخوردار بوده است.

روستا از قديم مهاجر پذير بوده و وقتي شجره طوايف مختلف روستا بررسي شده،مشاهده مي شود كه از روستاها و شهرهاي ديگر به نمك كور آمده اند. درقديم در محل بالا در حدود ۵۰باب مغازه از جمله قصابي،نانوايي،نجاري،آهك پذي،قهوه خانه،صابون پذي،رنگرزي،چاقوسازي،بقالي،خياطي،كفش دوزي، آهنگري و چند بارانداز جهت استراحت مسافرين و شتربانان بوده و به اين علت محل بالا را محله بازار هم مي گفتند.

در قديم در روستا دو باب كوره آهك پذي موجود بوده كه آهك را با بوته هاي بيابان جمع آوري و مي پختند و با الاغ جهت فروش به اراك مي بردند.جاده اي كه از محل بالا به سمت اراك مي گذرد از جلوي قنات اصلي روستا به نام كريزبالا مي گذشت كه در جلوي آن يك باب قهوه خانه نيز موجود بوده كه هنوز آثاري از آن به جا مانده و اين جاده از منطقه اُو قنبر و در ادامه از جلوي مكان فعلي استاديوم ورزشي اميركبير سنجان مي گذشت كه مردم از قسمت بالاي منطقه فوتبال اراك به كوچه نمك كوري ها و داخل شهر وارد مي شدند

.در زمان قديم در محل بالا جاي كنوني مسجد حضرت ابوالفضل عليه السلام مغازه كريم چاقوساز ، رنگرزي و بقالي و نجاري بوده است.كريم چاقوساز از اهالي ملاير بوده كه به نمك كور مهاجرت مي نمايد و از اين روستا زن اختيار مي نمايد و سپس به اراك مهاجرت مي كند و از چاقوسازان ماهر زمان خود بوده كه حتي چاقو هاي ساخت او آهن را نيز مي بريده و دسته چاقوهاي خود را از شاخ بز مي ساخته است.

روايت مي كنند در يك روز زمستاني كه برف زيادي نيز به زمين مي نشيند و هوا نيز سرد و جاده بسته مي شود و بسياري از مسافرين به ناچار در نمك كور مي مانند و تخم مرغ يك سنار به پنج قران(۱) افزايش مي يابد.در زمان هاي قديم بعضي از مردم روستا يك سار(۲) بوته را كه از بيابان هاي اطراف مي چيدند با الاغ به اراك مي بردند و به سه قران مي فروختند.از اين بوته ها جهت پوشش روي حوض آب استفاده مي شده كه در زمستان يخ نزند.اين بوته هارا صبح به اراك مي بردند و مايحتاج خود را تهيه مي كردند و بعد از ظهر به روستا باز مي گشتند.

این پاورپوینت هم ممکنه مثمر به ثمر باشه : پاورپوینت روستای نمک کور اراک (engz.ir)