امر به معروف و نهی از منکر
باسلام:
با توجه به مصداق امربه معروف، آیا امربه معروف و نهی از منکر از حیث ادبی ودستوری با معنی آن از حیث جامعیت و مانعیت و فلسفه وجودی درست است؟درخصوص این فریضه آیا امربه معروف و نهی از منکر درست است ؟یا امر به معروف یا نهی از منکر؟یا امربه معروف ویا نهی از منکر؟
١ پاسخ
به نظر شما مصداق امر به معروف یک شخص میباشد یا یک چیزی به غیر از انسان ؟ ثانیا شما از نظر علم کلام این پرسش را مطرح میکنید یا از نظر فلسفی ؟ بدون باید ها و نباید ها ، امکان رشد انسان وجود دارد ؟ غیر ممکن است که همه افراد جامعه تمام امور ی که به نفع شان است و تمام اموری که به ضررشان است ، تک به تک بدانند و نیازی به آمرین به معروف و ناهین از منکر نباشد ، ملاک خوشبختی و بدبختی انسان جامعه انسانی ست ،
سلام جناب الهیاری، بعکس تصور احتمالی بنده از منظور حضرتعالی، من فکر می کنم، نتوانسته ام، منظورم را ادا کنم، دقیقا بنده به این امر اعتقاد قاطع دارم اما، احساسم اینه که عاملان این موضوع مهم، در چارچوب ملاحظات غیر ذاتی این مهم فعالیت می کنند. ضمن تشکر ازحیث دوگانه انگاری به سوال التفاتی داشته باشید.
سلام ، اگر منظورتان از نحوه عمل است که خب آنچه که عیان است چه حاجت به بیان است ، مسلما اول شخص باید خودش را تهذیب کند سپس به دیگران امر به معروفی کند
باسلام:ضمن تشکر از شما. بیشتر مد نظرمان از بعد فلسفه کوانتومی وربط آن با غلط مصطلح در این زمینه خاص است.