زبان فارسی شعر و ادب

با سلام

نقش خرابی یعنی آثار و علائم فانی

همه چیز در این دنیا تغییر می‌کند و فناپدیر است

هر که هم به این عالم می‌آید، نشانه‌های فنا همراهش است.

مسلّماً هر که به میکده می‌رود باده می‌نوشد و هشیار نیست.

در این‌جا خرابات کنایه از این عالم فناپذیر است.

 کیست که در  خرابات دنیا، باده مرگ ننوشد و  مست سکرات موت نشود  و از دنیا نرود؟