آیا بازاریابی شبکه‌ای یا MLM واقعاً یک کلاهبرداری است یا نه؟

مکتب دگماتیک: جزم‌اندیشی در پزشکی باستان

به یونانی Δογματικοί

وجه تسمیه:

کلمه "دگماتیک" از واژه یونانی "دُگما" (dogma) گرفته شده است که به معنای "عقیده" یا "باور" است.

 در فلسفه، دگماتیسم به معنای جزم‌اندیشی یا پذیرش بی‌چون و چرا برخی اصول و باورهاست، بدون آنکه به دنبال شواهد و دلایل کافی برای آن‌ها باشیم. در پزشکی نیز، مکتب دگماتیک به همین دلیل نامگذاری شده است.

توضیح کامل و ساده:

مکتب دگماتیک یکی از قدیمی‌ترین مکاتب پزشکی بوده که در یونان باستان و روم رواج داشته است. پیروان این مکتب، خود را دنباله‌رو عقاید بقراط، پدر پزشکی، می‌دانستند و معتقد بودند که همه آنچه برای درمان بیماری‌ها لازم است، در نوشته‌های بقراط موجود است.

ویژگی‌های اصلی مکتب دگماتیک:

 * جزم‌اندیشی: دگماتیست‌ها به جای مشاهده و تجربه، به نظرات و نوشته‌های بقراط و دیگر بزرگان پزشکی تکیه می‌کردند و هرگونه نظریه یا درمانی که با این نظرات مغایرت داشت، رد می‌کردند.

 * عدم توجه به تغییر و تحول: این مکتب، به تغییرات و پیشرفت‌های علمی توجهی نداشت و به همین دلیل، به مرور زمان از سایر مکاتب پزشکی عقب ماند.

 * تاکید بر نظریه‌های کلی: دگماتیست‌ها به جای بررسی دقیق هر بیمار و بیماری، به دنبال یافتن نظریه‌های کلی و جامع برای درمان بیماری‌ها بودند.

نقاط ضعف مکتب دگماتیک:

 * عدم انعطاف‌پذیری: این مکتب به دلیل جزم‌اندیشی، قادر به پذیرش نظریه‌های جدید و اصلاح روش‌های درمانی نبود.

 * نادیده گرفتن اهمیت تجربه: تجربه بالینی یکی از مهم‌ترین عوامل در تشخیص و درمان بیماری‌ها است که در مکتب دگماتیک به آن توجه کافی نمی‌شد.

 * تاکید بر نظریه‌های تئوریک: این مکتب بیشتر بر نظریه‌های تئوریک و فلسفی تاکید داشت و به جنبه‌های عملی پزشکی کمتر اهمیت می‌داد.

چرا مکتب دگماتیک اهمیت دارد؟

اگرچه مکتب دگماتیک به دلیل جزم‌اندیشی و عدم انعطاف‌پذیری، نتوانست در طولانی مدت دوام بیاورد، اما مطالعه این مکتب به ما کمک می‌کند تا اهمیت تفکر انتقادی، تجربه و مشاهدات مستقیم در پزشکی را بهتر درک کنیم. همچنین، این مکتب نشان می‌دهد که چگونه جزم‌اندیشی می‌تواند مانع از پیشرفت علم شود.

به طور خلاصه، مکتب دگماتیک یک مکتب پزشکی بود که بر اساس پذیرش بی‌چون و چرای نظرات بقراط و دیگر بزرگان پزشکی شکل گرفته بود. این مکتب به دلیل جزم‌اندیشی و عدم توجه به تجربه و تغییرات، نتوانست به پیشرفت پزشکی کمک کند.