عینیت و حقیقت و واقعیت
آیا آنچه که ما نامش را عینیت و یا حقیقت یا ضرورت میگذاریم معنای مطلق دارد ؟
کسی میتواند با فیزیک ریاضی ثابت کند که معنای مطلق دارد ؟ حال آنکه بسیار ساده به نظر کاملا نسبی است ،
سیستمی که ( با کمال شرمندگی از ذهن بشر ) نبرد با آن دشوار است ولی یاوه تر از همه سیستم های دیگر است ,
همه احساس های ما صرفاً تجلیات هستی خود ما نیستند ؟
خلق السموات والارض ، ما تری فی خلق الرحمن من تفاوت ، هل تری من فطور ؟
١ پاسخ
سلام. هم مطلب شما مبهم است، هم نوع پرسیدن شما غیر علمی است. اگر از نظر شما «چیزی یاوه و ...» است، پس چرا میپرسید؟!!! در یک پرسش علمی فلسفی، فقط یاد موضوع و مفاهیم رو روشن نمود و پرسش نمود( نه قضاوت). کلمه «یاوه» علمی نیست. در اظهار نظر علمی، «شرمندگی» وجود ندارد. وقتی قضاوت دارید، پرسش بی معناست. بین «احساسها» و «عینیت وحقیقت و ضروت و مطلق و ...» تفاوت وجود دارد. ذکر آیات و یک علامت سئوال گذاشتن (آن هم عربی برای اکثریت فارسی زبان)، علمی نیست؛ باید برداشتی که از آنها دارید رو بگید و بعد پرسش و علامت سئوال مطرح کنید. فراموش نکنید که در یک اتاق گفتگوی عمومی دارید مطلب میذارید.
پاسخ شما
واقعیت ، حقیقت ، عینیت ، همه این مفاهیم به صورت مطلق وجود دارند ؟ یا اینکه حقیقت مطلقی وجود ندارد ، هر کسی برای خود چیزی را حقیقت میداند ، واقعیت میداند ، با این نگاه پس نسبی هستند ؟ روشن شد ؟