"Blind date" در فرهنگ ایرانی

Blind Date یا قرار ملاقات کور به قرار ملاقاتی گفته می‌شود که در آن دو نفر بدون هیچ آشنایی قبلی با یکدیگر ملاقات می‌کنند. این ملاقات می‌تواند توسط یک دوست مشترک، یک وب سایت یا اپلیکیشن دوستیابی یا به طور تصادفی ترتیب داده شود.

قرار ملاقات کور سابقه طولانی در تاریخ دارد. در دوران باستان، برخی از فرهنگ‌ها از رسم ازدواج از روی میل استفاده می‌کردند که در آن زوج‌ها بدون هیچ آشنایی قبلی با یکدیگر ازدواج می‌کردند. در قرون وسطی، قرار ملاقات‌های چادرشده رایج بود که در آن زنان و مردان می‌توانستند در زیر چادر با یکدیگر ملاقات کنند بدون اینکه چهره یکدیگر را ببینند.

در فرهنگ ایران، قرار ملاقات کور به طور سنتی مرسوم نبوده است. ازدواج و روابط عاشقانه معمولاً بر اساس آشنایی خانوادگی و سنتی شکل می‌گرفته است. با این حال، در سال‌های اخیر، به دلیل افزایش نفوذ رسانه‌های غربی و گسترش اینترنت، Blind Date در ایران نیز رواج پیدا کرده است.

• آشنایی با افراد جدید: Blind Date فرصتی برای آشنایی با افرادی است که ممکن است در شرایط عادی با آنها ملاقات نکنید.
• تجربه جدید: Blind Date می‌تواند یک تجربه هیجان‌انگیز و غیرقابل پیش‌بینی باشد.
• شروع یک رابطه: در برخی موارد، Blind Date می‌تواند منجر به شروع یک رابطه عاشقانه شود.

• عدم آشنایی: عدم آشنایی با شخص مقابل می‌تواند باعث ایجاد اضطراب و ناراحتی شود.
• ناامیدی: در برخی موارد، Blind Date ممکن است به ناامیدی و دلشکستگی منجر شود.
• خطرات: Blind Date می‌تواند خطرات امنیتی را به همراه داشته باشد، به خصوص اگر از طریق اینترنت یا اپلیکیشن‌های دوستیابی ترتیب داده شود.

در حال حاضر، Blind Date در ایران به عنوان یک پدیده نسبتاً جدید تلقی می‌شود. برخی از افراد از آن به عنوان راهی برای آشنایی با افراد جدید و تجربه چیزهای جدید استقبال می‌کنند، در حالی که برخی دیگر آن را مغایر با ارزش‌ها و سنت‌های ایرانی می‌دانند.

با توجه به گسترش اینترنت و رسانه‌های اجتماعی، احتمالاً در آینده شاهد افزایش محبوبیت Blind Date در ایران خواهیم بود.