Consonant Blends
کُردی یکی از زبان هایی است که خوشه های همخوان (Cosonant Blends) دارد. مثلا کلمه ی «پُل» فارسی، در کردی- «پْرْدْ»- یک خوشه ی همخوان است.
چه زبان های دیگری در ایران می شناسید که دارای خوشه های همخوان هستند؟ ممنون میشم مثال هم ذکرکنین.
٢ پاسخ
زبانهای دیگری که در ایران خوشههای همخوان دارند عبارتند از:
1. زبان لری: مثلا کلمه "گل" در فارسی، در زبان لری به صورت "گُل" با خوشه همخوان /g/ و /l/ است.
2. زبان بلوچی: مثال، کلمه "کتاب" در فارسی، در زبان بلوچی به صورت "کَتَاب" با خوشه همخوان /t/ و /b/ است.
3. زبان ترکمن: مثلا کلمه "دست" در فارسی، در زبان ترکمن به صورت "دَست" با خوشه همخوان /d/ و /s/ است.
4. زبان گیلکی: مثال، کلمه "پا" در فارسی، در زبان گیلکی به صورت "پا" با خوشه همخوان /p/ و /ɑː/ است.
این تنها چند نمونه از زبانهای دارای خوشههای همخوان در ایران هستند و بسیاری دیگر نیز وجود دارند.
دوست گرامی ،واژه پل همان پْردْ است. رْدْ پهلوی در فارسی و یا کردی گاهی لام میشود: سردار>سالار، سرد>سال، پْرْدْ>پیل
خوشه همخوان در بیشتر زبانهای دنیا داریم، کردیخوشه همخوان آغازین زیاد دارد مثل انگلیسی و روسی اما این لغت خوشه همخوان آغازین ندارد بلکه حرف پ +رد میشود که دارای "ر" غلتان یا بقول فرنگیها"ر" وکالیک است،
یعنی دیگر " ر" وسطی را حرف بیصدا نمیتوان فرض کرد بلکه چیزی بین حرف بیصدا یا "همخوان" و صدادار یا "واکه" است. پنج تا حرف وکالیک بیشترنداریم مثل سین، شین، و همچنین ر،ز،ژ که همگی در الفبا پشت سر هم میآیند، این یعنی مبدعین الفبای عربی و خطوط مشابه بسیار هوشمندانه عمل کرده بودند، آنکس که ژ فارسی را ساخته و کنار اینها اضافه کرده همانقدر باهوش بوده که میدانسته باید همردیف دیگر غلتانها باشد
برای خوشه همخوان پْرْاو praw را بهتر بود مثال میزدید
درهندی در فارسی باستان و اوستا هم هست، در هورامی و برخی لهجههای لری پایین مثل ممسنی و بویراحمدی هم خوشههمخوان آغازین است
در مورد واژه ی کردی «مْسْتْ» به معنی «مُشت» در فارسی چی؟ این لغت که «ر» نداره که بگیم نیمه مصوت محسوب میشه.
کلمات:
پْشْتْ به معنی - پُشت -
تْفْتْ به معنی - مزه ی گس -
هم همینطوره.
س، ز، ژ، ش، رای غلتان همگی نیمه مصوت اند، شما یک صامت به پشت بچسبان از کلمه بعد مثلا بگو «ها پشت سر منو : پشت سر منه» اون وقت کسره ی پ ظاهر میشه
ممنون از پاسختون. ولی خوشه همخوان به همخوان ها یا صامت هایی گفته میشه که اصلا مصوتی مابینشون نیست.
مثلا در کلمه یانگلیسی street، هر سه حرف اول خوشه ی همخوان هستند بدون حضور هیچ مصوتی.