مبنای تقویم یولیانی (قیصری)

مبنای تقویم یولیانی (قیصری) تقویم رومی بود. این تقویم توسط ژولیوس سزار در سال 46 قبل از میلاد مسیح معرفی شد و تا سال 1582 میلادی در اروپا به عنوان تقویم رسمی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

تقویم یولیانی بر اساس سال شمسی با 365 روز و 6 ساعت تنظیم شده بود. این تقویم 12 ماه داشت که هر کدام 29 یا 30 یا 31 روز داشتند.

مشکل تقویم یولیانی این بود که طول سال شمسی را 365.25 روز در نظر می‌گرفت، در حالی که طول واقعی سال شمسی 365.2422 روز است. این اختلاف 0.0078 روز در سال به مرور زمان جمع می‌شد و باعث می‌شد که فصل‌ها با تاریخ‌های تقویم مطابقت نداشته باشند.

برای حل این مشکل، پاپ گریگوری سیزدهم در سال 1582 میلادی تقویم میلادی را معرفی کرد. تقویم میلادی اصلاحی از تقویم یولیانی بود که به طور دقیق‌تر طول سال شمسی را در نظر می‌گرفت.