پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

خصومتگه. [ خ ُ م َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. میدان نبرد. ( ناظم الاطباء ) : خصومتگهی ساخت تا نفخ صور که از سازگاری شد آن شهر دور. نظامی.

خصومتگه. [ خ ُ م َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. میدان نبرد. ( ناظم الاطباء ) : خصومتگهی ساخت تا نفخ صور که از سازگاری شد آن شهر دور. نظامی.

خصومتگه. [ خ ُ م َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. میدان نبرد. ( ناظم الاطباء ) : خصومتگهی ساخت تا نفخ صور که از سازگاری شد آن شهر دور. نظامی.

خصومتگه. [ خ ُ م َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. میدان نبرد. ( ناظم الاطباء ) : خصومتگهی ساخت تا نفخ صور که از سازگاری شد آن شهر دور. نظامی.

خصومتگه. [ خ ُ م َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. میدان نبرد. ( ناظم الاطباء ) : خصومتگهی ساخت تا نفخ صور که از سازگاری شد آن شهر دور. نظامی.

خصومتگه. [ خ ُ م َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. میدان نبرد. ( ناظم الاطباء ) : خصومتگهی ساخت تا نفخ صور که از سازگاری شد آن شهر دور. نظامی.

عداوت گزین. [ ع َ وَ گ ُ] ( نف مرکب ) مخالف و ضد و بدخواه. ( ناظم الاطباء ) .

خصومتگه. [ خ ُ م َ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) میدان جنگ. میدان نبرد. ( ناظم الاطباء ) : خصومتگهی ساخت تا نفخ صور که از سازگاری شد آن شهر دور. نظامی.

کین افتادن ؛ دشمنی روی دادن. نامهربان شدن : من ندانم ترا بدین سختی با من مهربان چه کین افتاد. عطار.

کین افتادن ؛ دشمنی روی دادن. نامهربان شدن : من ندانم ترا بدین سختی با من مهربان چه کین افتاد. عطار.

کین افتادن ؛ دشمنی روی دادن. نامهربان شدن : من ندانم ترا بدین سختی با من مهربان چه کین افتاد. عطار.

کیس افتادن درجامه ؛ چروک شدن لباس. نامتناسب شدن آن. ( یادداشت بخط مؤلف ) .

چروک خوردن. [ چ ُ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) چروک افتادن. ترنجیدن. چروک شدن پوست بدن یا جامه یا پارچه وجز اینها. چروک برداشتن چیزی. چین و چروک خور ...

کیس افتادن درجامه ؛ چروک شدن لباس. نامتناسب شدن آن. ( یادداشت بخط مؤلف ) . چروک خوردن

کارگر افتادن ؛ اثر کردن. بااثر شدن. مؤثر شدن : تیری رسیده بود خوارزمشاه را و کارگر افتاده. ( تاریخ بیهقی ص 352 ) . - کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااث ...

کارگر افتادن ؛ اثر کردن. بااثر شدن. مؤثر شدن : تیری رسیده بود خوارزمشاه را و کارگر افتاده. ( تاریخ بیهقی ص 352 ) . - کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااث ...

کارگر افتادن ؛ اثر کردن. بااثر شدن. مؤثر شدن : تیری رسیده بود خوارزمشاه را و کارگر افتاده. ( تاریخ بیهقی ص 352 ) . - کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااث ...

کارگر افتادن ؛ اثر کردن. بااثر شدن. مؤثر شدن : تیری رسیده بود خوارزمشاه را و کارگر افتاده. ( تاریخ بیهقی ص 352 ) . - کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااث ...

کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااثر گردیدن : هرچند بدرگاه نیامد اماباری با مخالفی یکی نشود و شری نانگیزد. . . سخن من بشنود و کاری افتد. گفت سخت صواب آمد. ...

کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااثر گردیدن : هرچند بدرگاه نیامد اماباری با مخالفی یکی نشود و شری نانگیزد. . . سخن من بشنود و کاری افتد. گفت سخت صواب آمد. ...

کارگر افتادن ؛ اثر کردن. بااثر شدن. مؤثر شدن : تیری رسیده بود خوارزمشاه را و کارگر افتاده. ( تاریخ بیهقی ص 352 ) . - کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااث ...

کاری افتادن ؛ مؤثر شدن. بااثر گردیدن : هرچند بدرگاه نیامد اماباری با مخالفی یکی نشود و شری نانگیزد. . . سخن من بشنود و کاری افتد. گفت سخت صواب آمد. ...

قبول افتادن ؛ پذیرفته شدن. قبول گردیدن : بعذری کان قبول افتاد در راه برون آمد ز خلوتخانه شاه. نظامی. صالح و طالح متاع خویش نمودند تا چه قبول افتد و ...

قبول نافتادن / نیفتادن قبول افتادن ؛ پذیرفته شدن. قبول گردیدن : بعذری کان قبول افتاد در راه برون آمد ز خلوتخانه شاه. نظامی. صالح و طالح متاع خویش ...

فالج افتادن ؛ فالج شدن.

قبول افتادن ؛ پذیرفته شدن. قبول گردیدن : بعذری کان قبول افتاد در راه برون آمد ز خلوتخانه شاه. نظامی. صالح و طالح متاع خویش نمودند تا چه قبول افتد و ...

فالج افتادن ؛ فالج شدن.

فالج افتادن ؛ فالج شدن.

غشی افتادن ؛ غش کردن. بیهوش شدن. ( یادداشت مؤلف ) .

غشی افتادن ؛ غش کردن. بیهوش شدن. ( یادداشت مؤلف ) .

غشی افتادن ؛ غش کردن. بیهوش شدن. ( یادداشت مؤلف ) .

غشی افتادن ؛ غش کردن. بیهوش شدن. ( یادداشت مؤلف ) .

عقل بسر کسی افتادن ؛ بعقل آمدن. باعقل شدن. خردمند گردیدن : گفتم که بعقل از همه کاری بدر آیند بیچاره فروماند چو عقلش بسر افتاد. سعدی.

غشی افتادن ؛ غش کردن. بیهوش شدن. ( یادداشت مؤلف ) .

عقل بسر کسی افتادن ؛ بعقل آمدن. باعقل شدن. خردمند گردیدن : گفتم که بعقل از همه کاری بدر آیند بیچاره فروماند چو عقلش بسر افتاد. سعدی.

صعب افتادن ؛ مشکل شدن. سخت شدن.

صعب افتادن ؛ مشکل شدن. سخت شدن.

صعب افتادن ؛ مشکل شدن. سخت شدن.

سر افتادن ؛ ملتفت شدن. متوجه شدن. دریافتن. ( یادداشت بخط مؤلف ) .

سر افتادن ؛ ملتفت شدن. متوجه شدن. دریافتن. ( یادداشت بخط مؤلف ) .

سر افتادن ؛ ملتفت شدن. متوجه شدن. دریافتن. ( یادداشت بخط مؤلف ) .

زیرک افتادن ؛ باهوش بودن. باهوش گردیدن : ز رهم میفکن ای شیخ بدانه های تسبیح که چو مرغ زیرک افتد نفتد بهیچ دامی. حافظ.

دمادم کسی رفتن ؛ درست در پی رفتن. به دنبال وی رفتن. ( یادداشت مؤلف ) : شه شد به مبارکی سوی شهر فرمود که تو روی دمادم. عمادی شهریاری.

دمادم کسی رفتن ؛ درست در پی رفتن. به دنبال وی رفتن. ( یادداشت مؤلف ) : شه شد به مبارکی سوی شهر فرمود که تو روی دمادم. عمادی شهریاری.

دمادم کردن ؛ پی در پی هم کردن. به هم پیوستن. به هم پیوسته و متصل ساختن. ( یادداشت مؤلف ) . در دنبال هم قرار دادن. پی هم قرار دادن. یکی بعد دیگری قرا ...

دمادم کردن ؛ پی در پی هم کردن. به هم پیوستن. به هم پیوسته و متصل ساختن. ( یادداشت مؤلف ) . در دنبال هم قرار دادن. پی هم قرار دادن. یکی بعد دیگری قرا ...

دمادم کردن ؛ پی در پی هم کردن. به هم پیوستن. به هم پیوسته و متصل ساختن. ( یادداشت مؤلف ) . در دنبال هم قرار دادن. پی هم قرار دادن. یکی بعد دیگری قرا ...

دمادم کردن ؛ پی در پی هم کردن. به هم پیوستن. به هم پیوسته و متصل ساختن. ( یادداشت مؤلف ) . در دنبال هم قرار دادن. پی هم قرار دادن. یکی بعد دیگری قرا ...

دمادم کردن ؛ پی در پی هم کردن. به هم پیوستن. به هم پیوسته و متصل ساختن. ( یادداشت مؤلف ) . در دنبال هم قرار دادن. پی هم قرار دادن. یکی بعد دیگری قرا ...

دمادم فرستادن ؛ پی درپی فرستادن. به دنبال هم روانه ساختن. ( یادداشت مؤلف ) : بسا تنا که فرستد دمادم اندر پس سنان نیزه او از وجود سوی عدم. فرخی. قا ...