پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

به صرافت افتادن ؛ بخاطر آوردن. یاد آوردن. ( یادداشت مؤلف ) .

ول افتادن ؛ بی مصرف بودن. بی کار بودن. بی خاصیت بودن. ( یادداشتهای مؤلف ) .

به ساحل افتادن ؛ به خشکی رسیدن.

افتادن= به جائی افتادن ؛ رسیدن به جائی و برخورد کردن به آن : و چنین گویند که شتربانی شتر گم کرده بود در آن بیابان میگردید تا بدانجا افتاد. ( قصص الان ...

آفت افتادن ؛ آفت رسیدن. شایع شدن آفت.

آفت افتادن ؛ آفت رسیدن. شایع شدن آفت.

آتش افتادن ؛ رسیدن آتش. آتش گرفتن : تا شبی آتش در انبار هیزمش افتاد. ( گلستان ) . فتاد آتش صبح در سوخته بیکدم جهانی شد افروخته.

آفتاب افتادن ؛ رسیدن آفتاب. تابیدن آفتاب.

آتش افتادن ؛ رسیدن آتش. آتش گرفتن : تا شبی آتش در انبار هیزمش افتاد. ( گلستان ) . فتاد آتش صبح در سوخته بیکدم جهانی شد افروخته.

به گریه افتادن ؛ دست دادن گریه. عرض شدن آن. ( یادداشت مؤلف ) .

آتش افتادن ؛ رسیدن آتش. آتش گرفتن : تا شبی آتش در انبار هیزمش افتاد. ( گلستان ) . فتاد آتش صبح در سوخته بیکدم جهانی شد افروخته.

به قی افتادن ؛ حالت قی دست دادن.

به قی افتادن ؛ حالت قی دست دادن.

به قی افتادن ؛ حالت قی دست دادن.

درافتادن با ؛ نزاع کردن با. درگیر گردیدن با. ( یادداشت مؤلف ) .

درافتادن با ؛ نزاع کردن با. درگیر گردیدن با. ( یادداشت مؤلف ) .

درافتادن ؛ اختلاط پیدا کردن. آمیزش کردن : حکیمی که با جهال درافتدباید که عزت توقع ندارد. ( گلستان ) . من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم که چون ...

اول روز

به دور افتادن ؛ بگردش درآمدن. گردش کردن.

چشم افتادن ؛ دیدن. نظر کردن. نگاه کردن : چشم مسافر که بر جمال تو افتد عزم رحیلش بدل شود به اقامت. سعدی.

به دور افتادن ؛ بگردش درآمدن. گردش کردن.

به دور افتادن ؛ بگردش درآمدن. گردش کردن.

به دور افتادن ؛ بگردش درآمدن. گردش کردن.

به دست و پا افتادن ؛ تقلا کردن. چاره جوئی کردن.

به دور افتادن ؛ بگردش درآمدن. گردش کردن.

به دست و پا افتادن ؛ تقلا کردن. چاره جوئی کردن.

به حرکت افتادن ؛ حرکت کردن.

به دست و پا افتادن ؛ تقلا کردن. چاره جوئی کردن.

به دست و پا افتادن ؛ تقلا کردن. چاره جوئی کردن.

به چانه افتادن ؛ پرحرفی کردن.

به چانه افتادن ؛ پرحرفی کردن.

به چانه افتادن ؛ پرحرفی کردن.

به چانه افتادن ؛ پرحرفی کردن.

به چانه افتادن ؛ پرحرفی کردن.

به چانه افتادن ؛ پرحرفی کردن.

به جمع و جور افتادن ؛ جمع و جور کردن.

التقا افتادن ؛ ملاقات کردن. تلاقی روی دادن : اجتماع ماه بود امروز و استقبال بخت کاوفتاد این ذره را با چون تو خورشید التقا. خاقانی.

التقا افتادن ؛ ملاقات کردن. تلاقی روی دادن : اجتماع ماه بود امروز و استقبال بخت کاوفتاد این ذره را با چون تو خورشید التقا. خاقانی.

التقا افتادن ؛ ملاقات کردن. تلاقی روی دادن : اجتماع ماه بود امروز و استقبال بخت کاوفتاد این ذره را با چون تو خورشید التقا. خاقانی.

التقا افتادن ؛ ملاقات کردن. تلاقی روی دادن : اجتماع ماه بود امروز و استقبال بخت کاوفتاد این ذره را با چون تو خورشید التقا. خاقانی.

قحط افتادن ؛ قحط شایع شدن. منتشر شدن قحط : و نیز گویند که در بنی اسرائیل سخط قحط افتاد و خلق درماندند. ( قصص الانبیاء ص 130 ) . و من می دانم که قحط ب ...

طاعون افتادن ؛ شایع شدن طاعون و منتشر شدن آن. ( از یادداشتهای مؤلف ) .

خبر افتادن ؛ خبر شایع شدن. منتشر شدن خبر : خبر مرگ گوشاگوش افتاد. ( تاریخ بیهقی ص 357 ) . و خبر مرگ افتاده بود در میان غلامانش. ( تاریخ بیهقی ص 357 ) ...

خبر افتادن ؛ خبر شایع شدن. منتشر شدن خبر : خبر مرگ گوشاگوش افتاد. ( تاریخ بیهقی ص 357 ) . و خبر مرگ افتاده بود در میان غلامانش. ( تاریخ بیهقی ص 357 ) ...

انتشار گرفتن. [ اِت ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) انتشار یافتن : شعاع خورشید از کله کبود بتافت چو نور روی نگار من انتشار گرفت.

انتشار گرفتن. [ اِت ِ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) انتشار یافتن : شعاع خورشید از کله کبود بتافت چو نور روی نگار من انتشار گرفت.

در سوخته پنهان نتوان داشتن آتش ما هیچ نگفتیم و حکایت بدر افتاد. سعدی.

در سوخته پنهان نتوان داشتن آتش ما هیچ نگفتیم و حکایت بدر افتاد. سعدی.

خبر افتادن ؛ خبر شایع شدن. منتشر شدن خبر : خبر مرگ گوشاگوش افتاد. ( تاریخ بیهقی ص 357 ) . و خبر مرگ افتاده بود در میان غلامانش. ( تاریخ بیهقی ص 357 ) ...

در سوخته پنهان نتوان داشتن آتش ما هیچ نگفتیم و حکایت بدر افتاد. سعدی.