پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٦٦)
جراحت خندان. [ ج ِ ح َ ت ِ خ َ ] ( ترکیب وصفی ) کنایه اززخم تازه که هنوز التیام نیافته باشد. ( آنندراج ) .
جراحت دل. [ ج ِ ح َ ت ِ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) تشویش خاطر. مصیبت. ناراحتی : خواست که جراحت دلش را مرهمی کند. ( تاریخ بیهقی ص 268 ) .
جراحت دیدگان جراحت دیده. [ ج ِ ح َ دی دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) زخمی و خسته. ( آنندراج ) . خسته و مجروح و کسی که بسیار گرفتار زخم و جراحت شده باشد. ( ...
جراحت دیدگان جراحت دیده. [ ج ِ ح َ دی دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) زخمی و خسته. ( آنندراج ) . خسته و مجروح و کسی که بسیار گرفتار زخم و جراحت شده باشد. ( ...
جراحت دیده. [ ج ِ ح َ دی دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) زخمی و خسته. ( آنندراج ) . خسته و مجروح و کسی که بسیار گرفتار زخم و جراحت شده باشد. ( ناظم الاطباء ) ...
جراحت دیده. [ ج ِ ح َ دی دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) زخمی و خسته. ( آنندراج ) . خسته و مجروح و کسی که بسیار گرفتار زخم و جراحت شده باشد. ( ناظم الاطباء ) ...
جراحت سخت:زخم شدید. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۲۳۵ ) .
جراحت رسیدن. [ ج ِ ح َ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) زخم رسیدن. ریش شدن. مجروح گردیدن : گر ز مژگانت جراحت رسدم زود برهاند از آنم غم تو. عطار. جوانمردی ر ...
جراحت رسیدن. [ ج ِ ح َ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) زخم رسیدن. ریش شدن. مجروح گردیدن : گر ز مژگانت جراحت رسدم زود برهاند از آنم غم تو. عطار. جوانمردی ر ...
جراحت رسیدن. [ ج ِ ح َ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) زخم رسیدن. ریش شدن. مجروح گردیدن : گر ز مژگانت جراحت رسدم زود برهاند از آنم غم تو. عطار. جوانمردی ر ...
جراحت رسیده. [ ج ِ ح َ رَ / رِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) جراحت دیده. زخمی. خسته. مجروح. آنکه زخم یافته : اگر حدیث کنم تندرست را چه خبر که اندرون جراحت ...
جراحت رسیده. [ ج ِ ح َ رَ / رِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) جراحت دیده. زخمی. خسته. مجروح. آنکه زخم یافته : اگر حدیث کنم تندرست را چه خبر که اندرون جراحت ...
زخمگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) جای فرود آمدن شمشیر و دیگر آلات جارحه. مضرب سیف. زخمگاه. رجوع به زخم و زخمگاه و زخمه گاه شود. || نشانه. هدف. غرض. زخ ...
زخمگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) جای فرود آمدن شمشیر و دیگر آلات جارحه. مضرب سیف. زخمگاه. رجوع به زخم و زخمگاه و زخمه گاه شود. || نشانه. هدف. غرض. زخ ...
زخمگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) جای فرود آمدن شمشیر و دیگر آلات جارحه. مضرب سیف. زخمگاه. رجوع به زخم و زخمگاه و زخمه گاه شود. || نشانه. هدف. غرض. زخ ...
زخمگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) جای فرود آمدن شمشیر و دیگر آلات جارحه. مضرب سیف. زخمگاه. رجوع به زخم و زخمگاه و زخمه گاه شود. || نشانه. هدف. غرض. زخ ...
زخمگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) جای فرود آمدن شمشیر و دیگر آلات جارحه. مضرب سیف. زخمگاه. رجوع به زخم و زخمگاه و زخمه گاه شود. || نشانه. هدف. غرض. زخ ...
زخمگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) جای فرود آمدن شمشیر و دیگر آلات جارحه. مضرب سیف. زخمگاه. رجوع به زخم و زخمگاه و زخمه گاه شود. || نشانه. هدف. غرض. زخ ...
زخمگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) جای فرود آمدن شمشیر و دیگر آلات جارحه. مضرب سیف. زخمگاه. رجوع به زخم و زخمگاه و زخمه گاه شود. || نشانه. هدف. غرض. زخ ...
زخم فربه. [ زَ م ِ ف َ ب ِه ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زخم درشت. ضربه بزرگ. ضربه ای که اثری عمیق و نشانی نمایان از خود بر جای بگذارد. زخم عمیق : گر ...
زخم فربه. [ زَ م ِ ف َ ب ِه ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زخم درشت. ضربه بزرگ. ضربه ای که اثری عمیق و نشانی نمایان از خود بر جای بگذارد. زخم عمیق : گر ...
زخم فربه. [ زَ م ِ ف َ ب ِه ْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) زخم درشت. ضربه بزرگ. ضربه ای که اثری عمیق و نشانی نمایان از خود بر جای بگذارد. زخم عمیق : گر ...
خط تیغ ؛ زخم تیغ. ( ناظم الاطباء ) .
خط تیغ ؛ زخم تیغ. ( ناظم الاطباء ) .
زخم تیز. [ زَ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عبارت از زخم عمیق. ( غیاث اللغات از بهار عجم ) . کنایه از زخم فربه. ( بهار عجم ) ( آنندراج ) . رجوع به ز ...
خط تیغ ؛ زخم تیغ. ( ناظم الاطباء ) .
خط بیزاری ؛ خط بطلان و حک. ( ناظم الاطباء ) .
زخم تیز. [ زَ م ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عبارت از زخم عمیق. ( غیاث اللغات از بهار عجم ) . کنایه از زخم فربه. ( بهار عجم ) ( آنندراج ) . رجوع به ز ...
خط بر عالم کشیدن ؛ ترک دنیا کردن. ( ناظم الاطباء ) .
خط بر عالم کشیدن ؛ ترک دنیا کردن. ( ناظم الاطباء ) .
خط بر سر چیزی کشیدن ؛ خط بطلان بر چیزی کشیدن. کنایه از صرف نظر کردن و درگذشتن از چیزیست.
خط بر سر چیزی کشیدن ؛ خط بطلان بر چیزی کشیدن. کنایه از صرف نظر کردن و درگذشتن از چیزیست.
خط بر سر چیزی کشیدن ؛ خط بطلان بر چیزی کشیدن. کنایه از صرف نظر کردن و درگذشتن از چیزیست.
خط بر سر چیزی کشیدن ؛ خط بطلان بر چیزی کشیدن. کنایه از صرف نظر کردن و درگذشتن از چیزیست.
خط ضامنی ؛ سند کفالت و ضمانت. ( ناظم الاطباء ) .
خط ضامنی ؛ سند کفالت و ضمانت. ( ناظم الاطباء ) .
خط ضامنی ؛ سند کفالت و ضمانت. ( ناظم الاطباء ) .
خط ضامنی ؛ سند کفالت و ضمانت. ( ناظم الاطباء ) .
خط ضامنی ؛ سند کفالت و ضمانت. ( ناظم الاطباء ) .
خط ضامنی ؛ سند کفالت و ضمانت. ( ناظم الاطباء ) .
خط آهن ؛ راه آهن. رجوع به راه آهن شود.
عِلی ( علت دار )
خط راه. [ خ َطْ طِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خط جواز. گذرنامه. || پروانه راهداری. ( ناظم الاطباء ) .
خط راه. [ خ َطْ طِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خط جواز. گذرنامه. || پروانه راهداری. ( ناظم الاطباء ) .
خط از خون نوشتن ؛ طلب امداد کردن از کسی در روز سختی و مقام بیچارگی. ( ناظم الاطباء ) .
سر ز خط تابیدن ؛ سر از اطاعت بیرون بردن : نه زهره که سرز خط بتابم نه دیده که ره بگنج بیابم. نظامی.
سر ز خط تابیدن ؛ سر از اطاعت بیرون بردن : نه زهره که سرز خط بتابم نه دیده که ره بگنج بیابم. نظامی.
سر ز خط تابیدن ؛ سر از اطاعت بیرون بردن : نه زهره که سرز خط بتابم نه دیده که ره بگنج بیابم. نظامی.
سر ز خط تابیدن ؛ سر از اطاعت بیرون بردن : نه زهره که سرز خط بتابم نه دیده که ره بگنج بیابم. نظامی.
سر به خط نهادن ؛ سر به اطاعت نهادن : تا ننهد سر به خط طاعت او در ناصبی شوم را سر از در دار است. ناصرخسرو. کسی که کرد عزیزش خدای عزوجل اگر تو سر ننه ...