پیشنهاد‌های دکتر احمد. ع. معینی (١,٢٥٧)

فوز رستگاری بهروزی رستگار شدن نیست بر این کاروان این ره دراز کی مفازه زفت آید با مفاز ✏ �مولانا�

اولاد ولادت زائیدن تولید مثل پس به معنی آن شجر از میوه زاد گر به صورت از شجر بودش ولاد ✏ �مولانا�

شبیه اختر شبیه ستاره مهسا وز نفوس پاک اختروش مدد سوی اخترهای گردون می رسد ✏ �مولانا�

یاری خواه کمک خواه کسی که طلب یاری و کمک کند چرخ پانصد ساله راه ای مستعین در اثر نزدیک آمد با زمین ✏ �مولانا�

گشادی فراخی وسعتی گرمیش را ضجرتی و حالتی زان تبش دل را گشادی فسحتی ✏ �مولانا�

اندوهی ملالی سختی گرمیش را ضجرتی و حالتی زان تبش دل را گشادی فسحتی ✏ �مولانا�

جارو جاروب اسباب رفت و روب منزل فرش بی فراش پیچیده شود خانه بی مکناس روبیده شود ✏ �مولانا�

بیهوده گو حرف ناصواب زدن ناسزا گفتن جان حیوانی بود حی از غذا هم بمیرد او بهر نیک و بذی ✏ �مولانا�

در غل و زنجیر دربند با نیرنگ هایی او را از بست بیرون آورده مغلولا به تهران می فرستد سفرنامه حاج علیخان اعتماد الدوله

فقدان یافته گم شده گم گشته مفقود شده منتهای اختیار آنست خود که اختیارش گردد اینجا مفتقد ✏ �مولانا�

علف هرز یک نوع بوته و گیاه آن زمان کت امتحان مطلوب شد مسجد دین تو پر خروب شد ✏ �مولانا�

تجسس نمودن فحص کردن تفتیش نمودن جرات و جهلت شود عریان و فاش او برهنه کی شود زان افتتاش ✏ �مولانا�

اندوه دلگیر غم ناراحتی بر سر خاکستر انده نشست از بهانه شاخ تا شاخی نجست ✏ �مولانا�

اعداد جمع عده دشمنان انبیا را امتحان کرده عدات تا شده ظاهر ازیشان معجزات ✏ �مولانا�

بیماری ناخوشی درد مرض غورهٔ تو سنگ بسته کز سقام غوره ها اکنون مویزند و تو خام ✏ �مولانا�

مبتلا به صرع غش کرده کس نمی داند که چون مصروع گشت یا چه شد کور افتاد از بام طشت ✏ �مولانا�

کاه گل آن یکی دستش همی مالید و سر وآن دگر کهگل همی آورد تر ✏ �مولانا�

مرتع چراگاه صحرا دشت و دمن او نمی دانست کاندر مرتعه از گلاب آمد ورا آن واقعه ✏ �مولانا�

سر گیجه گرفت سرش گیج رفت بوی عطرش زد ز عطاران راد تا بگردیدش سر و بر جا فتاد ✏ �مولانا�

کارگران تون حمام کارگر گرمخانه حمام کسی که آتشخانه حمام را روشن نگه میدارد تونیان را نیز سیما آشکار از لباس و از دخان و از غبار ✏ �مولانا�

1_پاکیزگی تمیزی 2_توده ریگ تل ماسه لیک قسم متقی زین تون صفاست زانک در گرمابه است و در نقاست ✏ �مولانا�

ضعف چشم کم بینایی چونک چشمم سرخ باشد در عمش دانمش زان درد گر کم بینمش ✏ �مولانا�

شقاوت بدبختی من همی دانستمت پیش از لقا کز ستیزه راسخی اندر شقا ✏ �مولانا�

با شرم شرمگین یا علم باشد حیی نام وقیح یا سیاه زشت را نام صبیح ✏ �مولانا�

زیبا خوشگل سفید رو دل آرا یا علم باشد حیی نام وقیح یا سیاه زشت را نام صبیح ✏ �مولانا�

کوران نابینایان نادان ها ورنه تسخر باشد و طنز و دها کر را سامع ضریران را ضیا ✏ �مولانا�

افزون شده زیاد شده مر ترا ای هم به دعوی مستزاد این بدستت اجتهاد و اعتقاد ✏ �مولانا�

پذیرفتن نصیحت و اندرز باز ستر و پاکی و زهد و صلاح او ز ما به داند اندر انتصاح ✏ �مولانا�

ازدواج تزویج کی بود این کفو ایشان در زواج یک در از چوب و دری دیگر ز عاج ✏ �مولانا�

ناگهانی جاهلانه در ببستم تا کسی بیگانه ای در نیاید زود نادانانه ای ✏ �مولانا�

ترسیده دچار بیم و هراس دل نگران بدخیال قاصدا آن روز بی وقت آن مروع از خیالی کرد تا خانه رجوع ✏ �مولانا�

باد جزئی نسیم حرکت ملایم هوا جنبش این جزو باد ای ساده مرد بی تو و بی بادبیزن سر نکرد ✏ �مولانا�

1_ادرار بول 2_مدفوع غایط چاره نبود هم جهان را از چمین لیک نبود آن چمین ماء معین ✏ �مولانا�

چه چیزی هست چه چیزی بود گفت ازین خشم خدا چبود امان گفت ترک خشم خویش اندر زمان ✏ �مولانا�

هوشیار باهوش با کیاست زرنگ گفت عیسی را یکی هشیار سر چیست در هستی ز جمله صعب تر ✏ �مولانا�

پوست دباغی شده پوست از دارو بلاکش می شود چون ادیم طایفی خوش می شود ✏ �مولانا�

دباغی نشده پوست خام پوست از دارو بلاکش می شود چون ادیم طایفی خوش می شود ✏ �مولانا�

تنبل بیعار چاق و فربه بی تحرک هست حیوانی که نامش اشغرست او به زخم چوب زفت و لمترست ✏ �مولانا�

خارپشت سیخ چوله جوجه تیغی هست حیوانی که نامش اشغرست او به زخم چوب زفت و لمترست ✏ �مولانا�

مرا بازمی آوردند من را برمی گرداندند کردمی از زخم آن جانب پناه باز آوردندمی گرگان به راه ✏ �مولانا�

رحم کن ببخش دست برمی داشت یا رب رحم ران بر بدان و مفسدان و طاغیان ✏ �مولانا�

راهزان قطاع الطریق دزدان آن یکی واعظ چو بر تخت آمدی قاطعان راه را داعی شدی ✏ �مولانا�

مسخره کنندگان استهزاء کنندگان بر همه تسخرکنان اهل خیر برهمه کافردلان و اهل دیر ✏ �مولانا�

مخلوقات خشکی زی جانوران خشکی زی خلق آبی را بود دریا چو باغ خلق خاکی را بود آن مرگ و داغ ✏ �مولانا�

مخلوقات آبزی مخلوقات دریایی جانوران دریایی خلق آبی را بود دریا چو باغ خلق خاکی را بود آن مرگ و داغ ✏ �مولانا�

ستمگری جباری ظالمی سعد دارش این جهان و آن جهان از عوانی و سگی اش وا رهان ✏ �مولانا�

دیدار ملاقات جز یکی لقیه که اول از قضا بر وی افتاد و شد او را دلربا ✏ �مولانا�

ارتجا امید داشته شده همت عالی تو ای مرتجا می کشد این را خدا داند کجا ✏ �مولانا�

پنهان نهفته اندرون صد لایه بشنوی از قال های و هوی را کی ببینی حالت صدتوی را ✏ �مولانا�

تغییر دادن متن بد خواندن متن ور بسوی زن نبشتی کاتبش نامه را تصحیف خواندی نایبش ✏ �مولانا�