خارج اهنگی

لغت نامه دهخدا

( خارج آهنگی ) خارج آهنگی. [ رِ هََ ] ( حامص مرکب ) حالت و کیفیت خارج آهنگ. بیرون شدن نغمه از پرده و از بحر و قواعد خود. ( غیاث اللغة ). بنابر رأی و نظر صاحب فرهنگ آنندراج اصطلاح موسیقیان خارج آهنگ است نه خارج آهنگی :
نوای جهان خارج آهنگی است
خلل در بریشم نه در چنگی است.
نظامی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( خارج آهنگی ) حالت و کیفیت خارج آهنگ .

پیشنهاد کاربران

بپرس