پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٥٥)

خرستون . [ خ َ س ُ ] ( اِ مرکب ) ستون بزرگ . ستون عظیم : زین کار که کردی برون ز دستی بر خویشتن ای خرستون پشکم . ناصرخسرو.

خرستون . [ خ َ س ُ ] ( اِ مرکب ) ستون بزرگ . ستون عظیم : زین کار که کردی برون ز دستی بر خویشتن ای خرستون پشکم . ناصرخسرو.

خرستون . [ خ َ س ُ ] ( اِ مرکب ) ستون بزرگ . ستون عظیم : زین کار که کردی برون ز دستی بر خویشتن ای خرستون پشکم . ناصرخسرو.

خاک باخون سرشتن . [ س ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه از قتل عام شدن و حادثه و واقعه ٔ عظیم روی دادن باشد.

درازناک . [ دِ ] ( ص مرکب ) طویل . دراز. طولانی : چگونه راهی ، راهی درازناک عظیم همه سراسر سیلاب کند و خارا خار . بهرامی .

تاریک طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) بدسرشت : ناکسان را فِراستی است عظیم گرچه تاریک طبع و بدخویند. سعدی .

درازناک . [ دِ ] ( ص مرکب ) طویل . دراز. طولانی : چگونه راهی ، راهی درازناک عظیم همه سراسر سیلاب کند و خارا خار . بهرامی .

تاریک طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) بدسرشت : ناکسان را فِراستی است عظیم گرچه تاریک طبع و بدخویند. سعدی .

عظیم الترک و التبت . [ ع َ مُت ْ ت ُ ک ِ وَت ْ ت ُب ْب َ ] ( اِخ ) لقب ملک ختن بوده است . ( حدود العالم ) .

عظیم الترک و التبت . [ ع َ مُت ْ ت ُ ک ِ وَت ْ ت ُب ْب َ ] ( اِخ ) لقب ملک ختن بوده است . ( حدود العالم ) .

سپهرسطوت . [ س ِ پ ِ س َطْ وَ ] ( ص مرکب ) بزرگ منزلت . عظیم الشأن : جمشید سام حشمت سام سپهرسطوت دارای زال صولت زال زمانه داور. خاقانی .

سپهرسطوت . [ س ِ پ ِ س َطْ وَ ] ( ص مرکب ) بزرگ منزلت . عظیم الشأن : جمشید سام حشمت سام سپهرسطوت دارای زال صولت زال زمانه داور. خاقانی .

نبیره ٔ سام . [ ن َ رَ / رِ ی ِ ] ( اِخ ) رستم . لقب رستم است ، چه او فرزند زال و زال فرزند سام است : گر بدیدی تن چو کوه تو رابه نبرد اندرون نبیره ٔ ...

نبیره ٔ سام . [ ن َ رَ / رِ ی ِ ] ( اِخ ) رستم . لقب رستم است ، چه او فرزند زال و زال فرزند سام است : گر بدیدی تن چو کوه تو رابه نبرد اندرون نبیره ٔ ...

نبیره ٔ سام . [ ن َ رَ / رِ ی ِ ] ( اِخ ) رستم . لقب رستم است ، چه او فرزند زال و زال فرزند سام است : گر بدیدی تن چو کوه تو رابه نبرد اندرون نبیره ٔ ...

با خاک جفت شدن ؛ مردن. مدفون شدن : که هر گز مبادی تو با خاک جفت. فردوسی. - بخاک رفتن ؛ مردن. مدفون شدن : همی خندم از لطف یزدان پاک که مظلوم رفتم ن ...

با خاک جفت شدن ؛ مردن. مدفون شدن : که هر گز مبادی تو با خاک جفت. فردوسی. - بخاک رفتن ؛ مردن. مدفون شدن : همی خندم از لطف یزدان پاک که مظلوم رفتم ن ...

fellow - lodger

fall on deaf ears

tradespeople

light - winged

شخلیز. [ ش َ] ( اِ ) سرمای سخت بود. ( لغت فرس اسدی ) : از دوری تو دیر شدم ای صنم آگاه چون قصد تو کردم شخلیزم زد بر راه . ( از لغت فرس اسدی ) . فرهنگه ...

شخلیز. [ ش َ] ( اِ ) سرمای سخت بود. ( لغت فرس اسدی ) : از دوری تو دیر شدم ای صنم آگاه چون قصد تو کردم شخلیزم زد بر راه . ( از لغت فرس اسدی ) . فرهنگه ...

شخلیز. [ ش َ] ( اِ ) سرمای سخت بود. ( لغت فرس اسدی ) : از دوری تو دیر شدم ای صنم آگاه چون قصد تو کردم شخلیزم زد بر راه . ( از لغت فرس اسدی ) . فرهنگه ...

شخلیز. [ ش َ] ( اِ ) سرمای سخت بود. ( لغت فرس اسدی ) : از دوری تو دیر شدم ای صنم آگاه چون قصد تو کردم شخلیزم زد بر راه . ( از لغت فرس اسدی ) . فرهنگه ...

صنم کده . [ ص َ ن َ ک َ دَ / دِ ] ( اِمرکب ) بتکده . بتخانه . جای بت . صنم خانه : از جوش کفر من شده کنعان صنم کده از بس که ما اطاعت فرزند می کنیم . م ...

صنم خانه . [ ص َ ن َ ن َ /ن ِ ] ( اِ مرکب ) بتخانه . بتکده . جای بت : کسانی که از راه خدمتگری کنند آن صنم خانه را چاکری . نظامی . رنگ هر گنبدی جداگان ...

غازبین لغت نامه دهخدا غازبین . ( نف مرکب ) آن که یک غازرا در نظر گیرد. کنایه از شخص بسیار لئیم و خسیس .

غازبین لغت نامه دهخدا غازبین . ( نف مرکب ) آن که یک غازرا در نظر گیرد. کنایه از شخص بسیار لئیم و خسیس .

غازبین لغت نامه دهخدا غازبین . ( نف مرکب ) آن که یک غازرا در نظر گیرد. کنایه از شخص بسیار لئیم و خسیس .

خاکشیر مزاج لهجه و گویش تهرانی کسی که با همه سلوک داشته ، زیبا پسند و نظر باز، ملایم و سازگار

ژرفانگر

اِمعان نَظَر؛ تدقیق، تعمق، توجه، دقت، ژرفنگری، غور. || ( لغت نامۀ دهخدا ) نگاه با زیرکی و فراست و غوررسی و عاقبت اندیشی. نیکو نگریستن و دوراندیشی و ت ...

اِمعان نَظَر؛ تدقیق، تعمق، توجه، دقت، ژرفنگری، غور. || ( لغت نامۀ دهخدا ) نگاه با زیرکی و فراست و غوررسی و عاقبت اندیشی. نیکو نگریستن و دوراندیشی و ت ...

تبادل نظر. [ ت َ دُ ل ِ ن َ ظَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شور. مشورت . رجوع به تبادل شود.

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

طاعتگاه . [ ع َ ] ( اِ مرکب ) طاعتگه . معبد. پرستشگاه . جایگاه عبادت . مقام پرستش : یکی دیر سنگین برافراشتند بجمهور طاعت گهش ساختند. نظامی . الهی ...

طاعتگاه . [ ع َ ] ( اِ مرکب ) طاعتگه . معبد. پرستشگاه . جایگاه عبادت . مقام پرستش : یکی دیر سنگین برافراشتند بجمهور طاعت گهش ساختند. نظامی . الهی ...

طاعتگاه . [ ع َ ] ( اِ مرکب ) طاعتگه . معبد. پرستشگاه . جایگاه عبادت . مقام پرستش : یکی دیر سنگین برافراشتند بجمهور طاعت گهش ساختند. نظامی . الهی ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

جزگونه . [ ج ُ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) نوع دیگر. دگرگونه . روگردان : نداندکسی راز گردان سپهرکه جزگونه گشتست با ما به مهر. فردوسی . تو در جنگ چندین دلی ...

جزگونه . [ ج ُ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) نوع دیگر. دگرگونه . روگردان : نداندکسی راز گردان سپهرکه جزگونه گشتست با ما به مهر. فردوسی . تو در جنگ چندین دلی ...

خون دل خاک . [ ن ِ دِ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از گل و ریاحین . || کنایه از لعل و یاقوت . ( از برهان قاطع ) : خون دل خاک ز بحران باددر ج ...

خون دل خاک . [ ن ِ دِ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از گل و ریاحین . || کنایه از لعل و یاقوت . ( از برهان قاطع ) : خون دل خاک ز بحران باددر ج ...