پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٦٦)
هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .
هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .
هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .
هرزه چانه . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) پرحرف . یاوه گو. بیهوده گو. ( ناظم الاطباء ) .
هرزه دزد. [ هََ زَ / زِ دُ ] ( نف مرکب ) آنکه مرتکب دزدی کوچک میشود و چیزهایی میدزدد که نه به کار خودش می آید و نه به کار دیگری . ( ناظم الاطباء ) ( ...
هرزه چانگی . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) پرحرفی و یاوه گویی . ( ناظم الاطباء ) . پرچانگی . ور زدن . پر گفتن . ( یادداشت به خط مؤلف ) .
هرزه چانگی . [ هََ زَ / زِ ن َ / ن ِ ] ( حامص مرکب ) پرحرفی و یاوه گویی . ( ناظم الاطباء ) . پرچانگی . ور زدن . پر گفتن . ( یادداشت به خط مؤلف ) .
برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...
برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...
برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...
برهرزه ؛ هرزه . به بیهودگی . بی سبب . بی دلیل . بی جهت : خود را برهرزه مکش و سر خود به باد مده . ( تاریخ بلعمی ) . خواهی امید گیر و خواهی بیم هیچ بر ...
سیورمیش . [ س ُ ] ( مغولی ، اِ ) شادی و فریاد روز جنگ . ( فرهنگ فارسی معین ) .
اغر به خیر
لاغرمیان. [ غ َ ] ( ص مرکب ) باریک کمر. اَقَب. ( منتهی الارب ) : به شب در باغ گوئی گل چراغ باغبانستی ستاک نسترن گوئی بت لاغرمیانستی. فرخی. اَهیف ؛ ...
well British English informal very That was well funny!
هزاردوست . [ هََ / هَِ ] ( ص مرکب ) هرجایی . آنکه هر روز دوست تازه گیرد : معشوق هزاردوست را دل ندهی ور میدهی آن دل به جدایی بنهی . سعدی .
هزاردوست . [ هََ / هَِ ] ( ص مرکب ) هرجایی . آنکه هر روز دوست تازه گیرد : معشوق هزاردوست را دل ندهی ور میدهی آن دل به جدایی بنهی . سعدی .
هزاردوست . [ هََ / هَِ ] ( ص مرکب ) هرجایی . آنکه هر روز دوست تازه گیرد : معشوق هزاردوست را دل ندهی ور میدهی آن دل به جدایی بنهی . سعدی .
زیادت گرفتن . [ دَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) افزونی یافتن : بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. ( کلیله و دمنه ) .
زیادت گرفتن . [ دَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) افزونی یافتن : بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. ( کلیله و دمنه ) .
زیادت گرفتن . [ دَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) افزونی یافتن : بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. ( کلیله و دمنه ) .
زیادت گرفتن . [ دَ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) افزونی یافتن : بلکه هر روز زیادت و طراوت گیرد. ( کلیله و دمنه ) .
لوح دورنگ . [ ل َ / لُو ح ِ دُ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از روز و شب . ( انجمن آرا ) . کنایه از دنیا و روزگار است به اعتبار شب و روز. ( بره ...
لوح دورنگ . [ ل َ / لُو ح ِ دُ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از روز و شب . ( انجمن آرا ) . کنایه از دنیا و روزگار است به اعتبار شب و روز. ( بره ...
لوح دورنگ . [ ل َ / لُو ح ِ دُ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از روز و شب . ( انجمن آرا ) . کنایه از دنیا و روزگار است به اعتبار شب و روز. ( بره ...
لوح دورنگ . [ ل َ / لُو ح ِ دُ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از روز و شب . ( انجمن آرا ) . کنایه از دنیا و روزگار است به اعتبار شب و روز. ( بره ...
محشرستان . [ م َ ش َ رِ ] ( اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستخیز. ( ناظم الاطباء ) .
پس اون پریروز لهجه و گویش تهرانی چهار روز قبل
وسط روز دیکشنری فارسی به عربی ظهر
ناآغاز روز. ( اِ مرکب ) ترجمه ٔ ازل الاَّزال است ، یعنی روزی که اول ندارد از طرف ماضی . ( انجمن آرای ) ( آنندراج ) .
ناخن روز. [ خ ُ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب عالمتاب است . ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) . آفتاب . ( شمس اللغات ) : برنده ناخنه ٔ چشم ...
روز جوانی . [ زِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روزگار و ایام جوانی : دریغ روز جوانی و عهد برنایی نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی . سعدی .
روز جوانی . [ زِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روزگار و ایام جوانی : دریغ روز جوانی و عهد برنایی نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی . سعدی .
روز بازپرس . [ زِ پ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . روز بازخواست . [ زِ خوا / خا ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . ( از برهان قاطع ...
روز جوانی . [ زِ ج َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) روزگار و ایام جوانی : دریغ روز جوانی و عهد برنایی نشاط کودکی و عیش خویشتن رایی . سعدی .
سلیمان روز. [ س ُ ل َ / ل ِ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب . ( فرهنگ رشیدی ) ( مجموعه ٔ مترادفات ص 13 ) .
دیرینه روز ؛ سالخورده. مسن : چنین گفت ای پیر دیرینه روز چو پیران نمی بینمت صدق و سوز. سعدی ( بوستان ) . پیرزنی موی سیه کرده بود گفتمش ای مامک دیرین ...
دیرینه روز ؛ سالخورده. مسن : چنین گفت ای پیر دیرینه روز چو پیران نمی بینمت صدق و سوز. سعدی ( بوستان ) . پیرزنی موی سیه کرده بود گفتمش ای مامک دیرین ...
دیرینه روز ؛ سالخورده. مسن : چنین گفت ای پیر دیرینه روز چو پیران نمی بینمت صدق و سوز. سعدی ( بوستان ) . پیرزنی موی سیه کرده بود گفتمش ای مامک دیرین ...
روز به نیمه رسیدن ؛ فرارسیدن موقع ظهر.
دیگر/دگر روز
درروز ؛ برفور. دروقت. در همان روز : چون جواب بر این جمله یافتم. . . درروز از سپاهان حرکت کردیم. ( تاریخ بیهقی ) . آن ملک نامه فیروز بقبول تلقی فرمود ...
بروز سیاه نشستن ؛ بدبخت و بیچاره شدن.
روزبرگشته. [ ب َ گ َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) بخت برگشته. تیره روز. نگون بخت : وگرنه مرا روزبرگشته گیر سپه را یکایک همه کشته گیر. فردوسی. برگشته ...
بروز سیاه نشستن ؛ بدبخت و بیچاره شدن.
واراندن . [ دَ ] ( مص مرکب ) دفع کردن . دور کردن . بازراندن . ( ناظم الاطباء ) . بازداشتن . ( مؤلف ) : عاذلانشان از وغا واراندند تا چنین حیز ومخنث م ...
واراندن . [ دَ ] ( مص مرکب ) دفع کردن . دور کردن . بازراندن . ( ناظم الاطباء ) . بازداشتن . ( مؤلف ) : عاذلانشان از وغا واراندند تا چنین حیز ومخنث م ...
واراندن . [ دَ ] ( مص مرکب ) دفع کردن . دور کردن . بازراندن . ( ناظم الاطباء ) . بازداشتن . ( مؤلف ) : عاذلانشان از وغا واراندند تا چنین حیز ومخنث م ...
واراندن . [ دَ ] ( مص مرکب ) دفع کردن . دور کردن . بازراندن . ( ناظم الاطباء ) . بازداشتن . ( مؤلف ) : عاذلانشان از وغا واراندند تا چنین حیز ومخنث م ...
دواوین . [ دَ ] ( ع اِ ) ج ِ دیوان . ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) . اداره و دفتر کار وزارتخانه در قدیم . ( یادداشت مؤلف ) . رجوع به دیوان شود. | ...