پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٥٥)

خاک دیوار لیسیدن . [ ک ِ دی دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از قناعت کردن . ( آنندراج ) .

رندان خاک بیز. [ رِ دا ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه ازباریک بینان و دقیق نظران و کسانی که دقیقه ای از دقایق تحقیقات را فرونگذارند. ( برهان قا ...

خاک دیوار لیسیدن . [ ک ِ دی دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از قناعت کردن . ( آنندراج ) .

رند خاک بیز رندان خاک بیز. [ رِ دا ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه ازباریک بینان و دقیق نظران و کسانی که دقیقه ای از دقایق تحقیقات را فرونگذارن ...

فرع خواران خاک . [ ف َ خوا / خا ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از آدمیان . ( از آنندراج ) ( برهان ) . آنها که بهره ٔ خاک را میخورند. رجوع به ف ...

فرع خواران خاک . [ ف َ خوا / خا ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از آدمیان . ( از آنندراج ) ( برهان ) . آنها که بهره ٔ خاک را میخورند. رجوع به ف ...

فرع خواران خاک . [ ف َ خوا / خا ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از آدمیان . ( از آنندراج ) ( برهان ) . آنها که بهره ٔ خاک را میخورند. رجوع به ف ...

خاک دلان . [ دِ ] ( اِ مرکب ) ج ِ خاک دل . تیره دلان . کنایه ازکافران و جاهلان و فاسقان و فاجران و مفسدان باشد.

خاک دلان . [ دِ ] ( اِ مرکب ) ج ِ خاک دل . تیره دلان . کنایه ازکافران و جاهلان و فاسقان و فاجران و مفسدان باشد.

خاک ضعیف . [ ک ِ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بشر. ( آنندراج ) . انسان . آدمی : خاک ضعیف از تو توانا شده . نظامی .

خاک ضعیف . [ ک ِ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بشر. ( آنندراج ) . انسان . آدمی : خاک ضعیف از تو توانا شده . نظامی .

خاک ضعیف . [ ک ِ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بشر. ( آنندراج ) . انسان . آدمی : خاک ضعیف از تو توانا شده . نظامی .

خاک راه . [ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خاک و گرد متعلق براه . غبار. خاکی که بر لباس شخص بازگشت کرده از مسافرت می نشیند. || رنج سفر. خستگی سفر: � ...

خاک راه . [ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خاک و گرد متعلق براه . غبار. خاکی که بر لباس شخص بازگشت کرده از مسافرت می نشیند. || رنج سفر. خستگی سفر: � ...

خاک خاموش . [ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین بی گیاه و سبزه است . ( آنندراج ) .

خاک خاموش . [ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین بی گیاه و سبزه است . ( آنندراج ) .

خاک خاموش . [ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین بی گیاه و سبزه است . ( آنندراج ) .

ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه د ...

اسیران خاک . [ اَ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از تن پروران . || کنایه از مردگان . ( هفت قلزم ) ( آنندراج ) .

زاده ٔ خاک . [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از زر و سیم . ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . و رجوع به زاده شود.

ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه د ...

ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه د ...

ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه د ...

زاده ٔ خاک . [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از زر و سیم . ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . و رجوع به زاده شود.

زاده ٔ خاک . [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از زر و سیم . ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . و رجوع به زاده شود.

درسگاه . [ دَ ] ( اِ مرکب ) مدرسه . مکتب . درس خانه . ( آنندراج ) : به درسگاه مولانا قطب الدین شیرازی رفت . ( منتخب لطائف عبید زاکانی چ برلین ص 135 ) ...

درسگاه . [ دَ ] ( اِ مرکب ) مدرسه . مکتب . درس خانه . ( آنندراج ) : به درسگاه مولانا قطب الدین شیرازی رفت . ( منتخب لطائف عبید زاکانی چ برلین ص 135 ) ...

درسگاه . [ دَ ] ( اِ مرکب ) مدرسه . مکتب . درس خانه . ( آنندراج ) : به درسگاه مولانا قطب الدین شیرازی رفت . ( منتخب لطائف عبید زاکانی چ برلین ص 135 ) ...

درسگاه . [ دَ ] ( اِ مرکب ) مدرسه . مکتب . درس خانه . ( آنندراج ) : به درسگاه مولانا قطب الدین شیرازی رفت . ( منتخب لطائف عبید زاکانی چ برلین ص 135 ) ...

نیمه روزان . [ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ، ق مرکب ) هنگام نیم روز. ظهر : برگ کرنب در آب پزند و به دست بمالند و بپالایند و نیمه روزان انگبین صافی کرده بر ...

بی قوام . [ ق ِ / ق َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی قوام ) ناپایدار. بی ثبات . بی استحکام : پرهیز کن از کسی که نشناسددنیا و نعیم بی قوامش را. ناصرخسرو. رجوع ...

بی قوام . [ ق ِ / ق َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی قوام ) ناپایدار. بی ثبات . بی استحکام : پرهیز کن از کسی که نشناسددنیا و نعیم بی قوامش را. ناصرخسرو. رجوع ...

بی قوام . [ ق ِ / ق َ ] ( ص مرکب ) ( از: بی قوام ) ناپایدار. بی ثبات . بی استحکام : پرهیز کن از کسی که نشناسددنیا و نعیم بی قوامش را. ناصرخسرو. رجوع ...

اندک مایگی . [ اَ دَ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) اندک مایه بودن . کم بضاعتی . || نادانی . بی سوادی . ( فرهنگ فارسی معین ) : تو خر احمق ز اندک مایگی بر ...

اندک مایگی . [ اَ دَ ی َ / ی ِ ] ( حامص مرکب ) اندک مایه بودن . کم بضاعتی . || نادانی . بی سوادی . ( فرهنگ فارسی معین ) : تو خر احمق ز اندک مایگی بر ...

رأس المال

دلخوشی لهجه و گویش تهرانی مایه امید

مایه ٔ صدق . [ ی َ / ی ِ ی ِ ص ِ ] ( اِخ ) کنایه از ابابکربن ابی قُحافه است . ( برهان ) ( از آنندراج ) . ابوبکر صدیق رضی اﷲ عنه . ( ناظم الاطباء ) .

مایه ٔ صدق . [ ی َ / ی ِ ی ِ ص ِ ] ( اِخ ) کنایه از ابابکربن ابی قُحافه است . ( برهان ) ( از آنندراج ) . ابوبکر صدیق رضی اﷲ عنه . ( ناظم الاطباء ) .

مایه ٔ شب . [ ی َ / ی ِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سیاهی و تاریکی شب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) .

مایه ٔ صدق . [ ی َ / ی ِ ی ِ ص ِ ] ( اِخ ) کنایه از ابابکربن ابی قُحافه است . ( برهان ) ( از آنندراج ) . ابوبکر صدیق رضی اﷲ عنه . ( ناظم الاطباء ) .

مایه ٔ شب . [ ی َ / ی ِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سیاهی و تاریکی شب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) .

مایه ٔ خرداد. [ ی َ / ی ِ ی ِ خ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آتش است باتوجه به اینکه خرداد نام یکی از آتشکده های معروف بوده است : همیشه تا ...

مایه ٔ شب . [ ی َ / ی ِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سیاهی و تاریکی شب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) .

تمام مایه . [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کامل . بحد کافی : نهاری کم مایه طعامی بود که پیش از طعام تمام مایه خورند. ( حاشیه ٔفرهنگ اسدی نخجوانی ، یادد ...

سبک مایه . [ س َ ب ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) چیز بی قدر و ارزش و کم مایه و بی قیمت و کم بها. ( آنندراج ) : چو نان خورده شد کارِ می ساختند سبک مایه جای ...

سبک مایه . [ س َ ب ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) چیز بی قدر و ارزش و کم مایه و بی قیمت و کم بها. ( آنندراج ) : چو نان خورده شد کارِ می ساختند سبک مایه جای ...

سبک مایه . [ س َ ب ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) چیز بی قدر و ارزش و کم مایه و بی قیمت و کم بها. ( آنندراج ) : چو نان خورده شد کارِ می ساختند سبک مایه جای ...

لعل مذاب . [ ل َ ل ِ م ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صاحب برهان گوید: به معنی لعل گداخته و کنایه از شراب لعلی انگوری باشد و نیز کنایه از خون هم هست که ...

لعل مذاب . [ ل َ ل ِ م ُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) صاحب برهان گوید: به معنی لعل گداخته و کنایه از شراب لعلی انگوری باشد و نیز کنایه از خون هم هست که ...