پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

ذلاقت قلم

سیرآب کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) آب دادن. رفع عطش کردن. فرونشاندن تشنگی را. ( ناظم الاطباء ) . آب نهایت دادن. تشنگی را کاملاً برطرف کردن : ابری بیا ...

سیرآب

سیرآب کردن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) آب دادن. رفع عطش کردن. فرونشاندن تشنگی را. ( ناظم الاطباء ) . آب نهایت دادن. تشنگی را کاملاً برطرف کردن : ابری بیا ...

- دل کسی را آب کردن ؛ او را در مطلوب و آرزویی انتظار دادن.

- دل کسی را آب کردن ؛ او را در مطلوب و آرزویی انتظار دادن.

پستون کور ( لهجه و گویش تهرانی ) گاوی که شیر نمی دهد

سینه ٔکوه ؛ نزدیک قله ٔ کوه. بالای دامنه. ( یادداشت بخط مؤلف ) .

سینه کش دیوار

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه کشِ . . . . . . . . . . = کنارِ / مقابلِ . . . . . . . . . . . . . سینه کشِ دیوار ایستاده بودم.

سینه ریز

سینهٔ بلوری ( دارای سینه سفید ) ( گویش تهرانی ) سینه مرمری ( گویش تهرانی )

خانم بیار. [ ن ُ ] ( ص مرکب ) جاکش. آنکه قوادی کند. آنکه جنده بهر این و آن برد.

خانم بیار. [ ن ُ ] ( ص مرکب ) جاکش. آنکه قوادی کند. آنکه جنده بهر این و آن برد.

خانم بیار. [ ن ُ ] ( ص مرکب ) جاکش. آنکه قوادی کند. آنکه جنده بهر این و آن برد.

خانم بیار. [ ن ُ ] ( ص مرکب ) جاکش. آنکه قوادی کند. آنکه جنده بهر این و آن برد.

پاشنه طلا ( لهجه و گویش تهرانی ) اشراف زاده، زن با آرایش و اطوار

خاله خشتک ، شرتی

عاقله زن/مرد

عاقله ، عاقله زن در تداول عامه عاقله زن زنی است نه پیر و نه جوان بل میان سال

عاقله مرد

عاقله ، عاقله زن در تداول عامه عاقله زن زنی است نه پیر و نه جوان بل میان سال عاقله مرد

عاقله ، عاقله زن در تداول عامه عاقله زن زنی است نه پیر و نه جوان بل میان سال

ننه عاقله ( گویش تهرانی ) = گیس سفید

ننه عاقله ( گویش تهرانی ) = گیس سفید

گیس سفید

گیس سفید

گیس سفید ( در مورد خانم ها )

مرغ کرچ زن سهل الوصول ( گویش تهرانی )

زهکونی. [ زِ ] ( اِ مرکب ) آن است که شخص پای خود را به ضرب و زور هرچه تمامتر به نشستنگاه دیگری زند. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) . نوک پایی ...

شلخت. [ ش َ ل َ ] ( اِ ) لگدی که با پشت پا و یا سر زانو بر نرمگاه و نشستگاه کسی در بازی و یا از روی خشم و غضب زنند. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( ا ...

شلخت. [ ش َ ل َ ] ( اِ ) لگدی که با پشت پا و یا سر زانو بر نرمگاه و نشستگاه کسی در بازی و یا از روی خشم و غضب زنند. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( ا ...

شلخت. [ ش َ ل َ ] ( اِ ) لگدی که با پشت پا و یا سر زانو بر نرمگاه و نشستگاه کسی در بازی و یا از روی خشم و غضب زنند. ( ناظم الاطباء ) ( از برهان ) ( ا ...

شتره شلخته= آدم نامنظم، کسی که در انجام کارها یا از لحاظ سر و وضع یا خانه و زندگی، به هم ریخته و شوریده باشد.

شتره شلخته= آدم نامنظم، کسی که در انجام کارها یا از لحاظ سر و وضع یا خانه و زندگی، به هم ریخته و شوریده باشد.

شتره شلخته= آدم نامنظم، کسی که در انجام کارها یا از لحاظ سر و وضع یا خانه و زندگی، به هم ریخته و شوریده باشد.

زنینه. [ زَ نی ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، اِ ) زن. امراءة. ( فرهنگ فارسی معین ) . از جنس زن : که از دستش نخواهد رست یک تن اگر مردینه باشد یا زنینه. ناصرخ ...

پسرینه. [ پ ِ س َ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به پسر، نرینه در فرزند آدمی : چنین گویند که در این ایام حمزه آذرک در سبزوار زیادت از سی هزار مرد و کود ...

مردینه. [ م َ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی، اِ ) جنس مرد. مقابل زنینه : که از دستش نخواهد رست یک تن اگر مردینه باشد گر زنینه. ناصرخسرو. و از قنقلیان از مرد ...