پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)
قتل خطا ؛ قتلی که از روی عمد، قصدو اراده صورت نگرفته باشد.
خطا گرفتن. [ خ َ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) اشتباه گرفتن. سهو گرفتن. تخطئه کردن. ( یادداشت بخط مؤلف ) : نه در هر سخن بحث کردن رواست خطا بر بزرگان گرفت ...
قتل خطا ؛ قتلی که از روی عمد، قصدو اراده صورت نگرفته باشد.
قتل خطا ؛ قتلی که از روی عمد، قصدو اراده صورت نگرفته باشد.
خطا کردن راه ؛ گم کردن راه.
به امید . . . . . .
خشم کردن. [ خ َ / خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بغضب آمدن. عصبانی شدن. غضبناک شدن : قلم بطالع میمون و بخت بد رفته ست اگر تو خشم کنی ای پسر وگر خشنود. ؟
خشم کردن. [ خ َ / خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بغضب آمدن. عصبانی شدن. غضبناک شدن : قلم بطالع میمون و بخت بد رفته ست اگر تو خشم کنی ای پسر وگر خشنود. ؟
شرفاک. [ ش َ / ش ِ ] ( اِ ) شرفالنگ. شرفانگ. هر صدا وآواز آهسته. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جهانگیری ) . شلفاک. اسدی به معنی آواز پی ، ...
سیم پا. [ س ِ ی ُ ] ( اِ مرکب ) کنایه از آلت مردی . شرم مرد. ( فرهنگ فارسی معین ) .
آتش پا. [ ت َ ] ( ص مرکب ) مجازاً تندرو. دوان : باز در بستندش و آن درپرست بر همان امید آتش پا شده ست . مولوی . جنیبت بس که آتش پای گشته هلال نعل پروی ...
آتش پا. [ ت َ ] ( ص مرکب ) مجازاً تندرو. دوان : باز در بستندش و آن درپرست بر همان امید آتش پا شده ست . مولوی . جنیبت بس که آتش پای گشته هلال نعل پروی ...
پل خربگیری ؛ محل امتحان . جایی که از آن گریختن میسر نباشد.
گاهی به معنی خانه سالمندان
grams
psychic
grams
grams
A grandmother
grams
Helicopter parents
my place=my home
my home
عامر. [ م ِ ] ( ع ص ) آبادکننده. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) ( غیاث اللغات ) . || آباد و معمور. ( ناظم الاطباء ) . و بر این تقدیر ع ...
عامر. [ م ِ ] ( ع ص ) آبادکننده. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) ( غیاث اللغات ) . || آباد و معمور. ( ناظم الاطباء ) . و بر این تقدیر ع ...
خویشتن تحقیری ، خویشتن بیزاری
خویشتن تحقیری ، خویشتن بیزاری
FORMAL prior to something
prior to something
وحش نشینی وحش نشین : آن وحش نشین وحشت آمیز بر یاد که میکند زبان تیز. نظامی.
حماروحش و حمار وحشی ؛ گورخر. ( منتهی الارب ) .
براه باباکوهی رفتن ؛ کنایه از لواطت و اغلام کردن . ( آنندراج ) . از راه پس رفتن .
خواب عروس . [ خوا / خا ب ِ ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خواب ناز. ( یادداشت مؤلف ) : فتنه ز تو خفته بخواب عروس دولت بیدار تو را پاسبان . خاقانی .
خیز افتادن. [ اُ دَ ] ( مص مرکب ) ورم کردن. آماس کردن. آماه کردن. متورم شدن. خیزآوردن. ( یادداشت مؤلف ) .
خیز افتادن. [ اُ دَ ] ( مص مرکب ) ورم کردن. آماس کردن. آماه کردن. متورم شدن. خیزآوردن. ( یادداشت مؤلف ) .
خیز افتادن. [ اُ دَ ] ( مص مرکب ) ورم کردن. آماس کردن. آماه کردن. متورم شدن. خیزآوردن. ( یادداشت مؤلف ) .
چاریار. [ چارْ ] ( اِخ ) چهاریار. خلفای اربعة. خلفای راشدین. ابوبکربن ابی قحافه ، عمربن الخطاب ، عثمان بن عفان ، علی بن ابیطالب ( ع ) . ابوبکر و عمر ...
چاریار. [ چارْ ] ( اِخ ) چهاریار. خلفای اربعة. خلفای راشدین. ابوبکربن ابی قحافه ، عمربن الخطاب ، عثمان بن عفان ، علی بن ابیطالب ( ع ) . ابوبکر و عمر ...
چهارپیر. [ چ َ ] ( اِخ ) خلفای اربعه . چهاریار : گه با چهارپیر زبان کرده در دهن گه با دوطفل در دهن افکنده ریسمان . خاقانی .
دهن گیره . [ دَ هََ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) خوردنی قلیل . چیزی که خورند. صبحانه . لقمةالصباح . چاشنی بامداد. لهنه . زیرقلیانی . نهاری . ناشتایی . ( یاد ...
دهن دوخته. [دَ هََ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) که دهان از گفتن بربندد. دهان بسته. زبان بسته. خاموشی گزیده : کم سخنی دید دهن دوخته چشم و زبانی ادب آموخت ...
دهن دوختن . [ دَ هََ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه است از خاموشی گزیدن و سکوت ورزیدن . ( یادداشت مؤلف ) : از آن مرد دانا دهن دوخته است که بیند که شمع از ز ...
دهن دوختن . [ دَ هََ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایه است از خاموشی گزیدن و سکوت ورزیدن . ( یادداشت مؤلف ) : از آن مرد دانا دهن دوخته است که بیند که شمع از ز ...
کامش دهانی واژه های مصوّب فرهنگستان [علوم سلامت] فعالیت جنسی که در آن یک نفر با اندام های جنسی دیگری برای لذت بردن تماس دهانی ایجاد می کند
نا به اندامی نابه اندام . [ ب ِ اَ ] ( ص مرکب ) ناموزون . نامتناسب . که باندام نیست .
نابه اندام . [ ب ِ اَ ] ( ص مرکب ) ناموزون . نامتناسب . که باندام نیست .
نابه اندام . [ ب ِ اَ ] ( ص مرکب ) ناموزون . نامتناسب . که باندام نیست .
نا به اندامی نابه اندام . [ ب ِ اَ ] ( ص مرکب ) ناموزون . نامتناسب . که باندام نیست .
نابه اندام . [ ب ِ اَ ] ( ص مرکب ) ناموزون . نامتناسب . که باندام نیست .
حشر گردیدن. [ ح َگ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) دوباره زنده شدن : آن ستون را دفن کرد اندر زمین تا چو مردم حشر گردد یوم دین. مولوی.