پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٦٦)
مکر بستن ؛ حیله اندیشیدن. نیرنگ ساختن : مکر دیگر آن وزیر از خود ببست وعظ را بگذاشت در خلوت نشست. مولوی ( از آنندراج ) . - مکر پزیدن ؛ به کنایت حیل ...
مکر بستن ؛ حیله اندیشیدن. نیرنگ ساختن : مکر دیگر آن وزیر از خود ببست وعظ را بگذاشت در خلوت نشست. مولوی ( از آنندراج ) . - مکر پزیدن ؛ به کنایت حیل ...
مکر بستن ؛ حیله اندیشیدن. نیرنگ ساختن : مکر دیگر آن وزیر از خود ببست وعظ را بگذاشت در خلوت نشست. مولوی ( از آنندراج ) . - مکر پزیدن ؛ به کنایت حیل ...
مکر بستن ؛ حیله اندیشیدن. نیرنگ ساختن : مکر دیگر آن وزیر از خود ببست وعظ را بگذاشت در خلوت نشست. مولوی ( از آنندراج ) . - مکر پزیدن ؛ به کنایت حیل ...
مکر بستن ؛ حیله اندیشیدن. نیرنگ ساختن : مکر دیگر آن وزیر از خود ببست وعظ را بگذاشت در خلوت نشست. مولوی ( از آنندراج ) . - مکر پزیدن ؛ به کنایت حیل ...
مکر بستن ؛ حیله اندیشیدن. نیرنگ ساختن : مکر دیگر آن وزیر از خود ببست وعظ را بگذاشت در خلوت نشست. مولوی ( از آنندراج ) . - مکر پزیدن ؛ به کنایت حیل ...
پرمکر ؛ بسیار حیله گر. بسیار مکار. سخت نیرنگ باز : هر کو به گرد این زن پرمکر گشت گر ز آهن است نرم کند گردنش. ناصرخسرو ( دیوان چ تقوی ص 227 ) . سربت ...
پرمکر ؛ بسیار حیله گر. بسیار مکار. سخت نیرنگ باز : هر کو به گرد این زن پرمکر گشت گر ز آهن است نرم کند گردنش. ناصرخسرو ( دیوان چ تقوی ص 227 ) . سربت ...
پرمکر ؛ بسیار حیله گر. بسیار مکار. سخت نیرنگ باز : هر کو به گرد این زن پرمکر گشت گر ز آهن است نرم کند گردنش. ناصرخسرو ( دیوان چ تقوی ص 227 ) . سربت ...
پرمکر ؛ بسیار حیله گر. بسیار مکار. سخت نیرنگ باز : هر کو به گرد این زن پرمکر گشت گر ز آهن است نرم کند گردنش. ناصرخسرو ( دیوان چ تقوی ص 227 ) . سربت ...
تازه بر تخت ( سلطنت ) نشسته
نیاز دیدن
نیاز دیدن
نیاز دیدن
نیاز دیدن
نازپرورده ≠ نیازدیده. [ دی دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) سختی کشیده. مقابل نازپرورده : نیازدیده به تو باز دیده کرد از آنک نیازدیده نه ای پروریده نازی. سوز ...
نامحفوظ. [ م َ ] ( ص مرکب ) حفظناشده . نگهداری نشده . محافظت نشده . || بی حفاظ. بی حصار. که از تعرض دیگران و چشم انداز رهگذران مصون و محفوظ و پوشیده ...
نامحفوظ. [ م َ ] ( ص مرکب ) حفظناشده . نگهداری نشده . محافظت نشده . || بی حفاظ. بی حصار. که از تعرض دیگران و چشم انداز رهگذران مصون و محفوظ و پوشیده ...
قبانمد. [ ق َ ن َ م َ] ( اِ مرکب ) بالاپوش. بارانی نمدی. ( ناظم الاطباء ) .
در این برهه
در این برهه
در این برهه
در این برهه
کبود حصار. [ ک َ ح ِ ] ( اِ مرکب ) بمعنی کبود تشت است که کنایه از آسمان باشد. ( برهان ) . کبود حصار. کبود طشت . کنایه از آسمان است . ( آنندراج ) ( ان ...
متصرف شدن
او با خطر مواجه شد.
تن و توش . [ ت َ ن ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) بدن و توانایی و قوت . ( آنندراج ) : چون ستوران بهار نیکو بخوردند و به تن و توش خویش بازرسیدند و شایسته ...
تن و توش . [ ت َ ن ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) بدن و توانایی و قوت . ( آنندراج ) : چون ستوران بهار نیکو بخوردند و به تن و توش خویش بازرسیدند و شایسته ...
تن و توش . [ ت َ ن ُ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) بدن و توانایی و قوت . ( آنندراج ) : چون ستوران بهار نیکو بخوردند و به تن و توش خویش بازرسیدند و شایسته ...
حوائل
حوائل
جمعش = حوائل
ام حائل . [ اُم ْ م ِ ءِ ] ( ع اِ مرکب ) ناقه . ( المرصع ) . || مادر بچه ٔ نوزاد. ( یادداشت مؤلف ) .
مذاکرات صفویان و عثمانی از الگوی خاصی پیروی می کرد.
دوشش . [ دُ ش ِ ] ( عدد مرکب ) دوبار شش . دو ضربدر شش . دوازده . ( شرفنامه ٔ منیری ) . || ( اصطلاح نرد ) به معنی داو دوازده که در بازی نرد می باشد. ( ...
بند و گشاد. [ ب َ دُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) حل و عقد. ( آنندراج ) : زمانه ٔ ملکی کز کلک خاتمش در ملک هزار بند و گشاد و هزار برگ و نواست . ان ...
تارک ادب . [ رِ اَ دَ ] ( ص مرکب ) بی ادب . ( آنندراج ) ( فرهنگ نفیسی ) . گستاخ و بدخوی . ( فرهنگ نفیسی ) : در هند که زادگانْش تارک ادب اند لبریز جها ...
گره بر ابرو انداختن . [ گ ِ رِه ْ ب َ اَ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) ترش رو شدن . عبوس گشتن : گره ز ناز بر آن ابروی دوتا انداخت بکار ما گرهی ز آن گره گشا ان ...
گره بر ابرو انداختن . [ گ ِ رِه ْ ب َ اَ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) ترش رو شدن . عبوس گشتن : گره ز ناز بر آن ابروی دوتا انداخت بکار ما گرهی ز آن گره گشا ان ...
گره بر ابرو انداختن . [ گ ِ رِه ْ ب َ اَ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) ترش رو شدن . عبوس گشتن : گره ز ناز بر آن ابروی دوتا انداخت بکار ما گرهی ز آن گره گشا ان ...
گره بر ابرو انداختن . [ گ ِ رِه ْ ب َ اَ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) ترش رو شدن . عبوس گشتن : گره ز ناز بر آن ابروی دوتا انداخت بکار ما گرهی ز آن گره گشا ان ...
اشک کوه . [ اَ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از لعل و یاقوت : گر محبت را نه در هرچیز تأثیریست خاص پس چه اشک کوه را یاقوت حمرا ساخته . واله ه ...
اشک کوه . [ اَ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از لعل و یاقوت : گر محبت را نه در هرچیز تأثیریست خاص پس چه اشک کوه را یاقوت حمرا ساخته . واله ه ...
قدم سودن . [ ق َ دَ دَ ] ( مص مرکب ) قدم زدن . راه رفتن . ( آنندراج ) : به راه دوستی ها هر که بی منت قدم سایدبه هر گامی که بردارد ز ما چشمی از او پائ ...
صورت نشین . [ رَ ن ِ ] ( نف مرکب ) مصور. مجسم : عشق را در عالَم اجسام مجنون نام کردحسن را صورت نشین کرده ست و لیلی ساخته . واله هروی ( از آنندراج ) .
صورت نشین . [ رَ ن ِ ] ( نف مرکب ) مصور. مجسم : عشق را در عالَم اجسام مجنون نام کردحسن را صورت نشین کرده ست و لیلی ساخته . واله هروی ( از آنندراج ) .
فراغتکده . [ف َ غ َ ک َ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) جای عیش و عشرت . ( ناظم الاطباء ) . از عالم عشرتکده . ( آنندراج ) : میبرد جلوه ٔ آسایشت از ره واله !به ...
لغت نامه دهخدا بر سکه رساندن . [ب َ س ِک ْ ک َ / ک ِ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) مسکوک گردانیدن . ( آنندراج ) . سکه کردن . مضروب کردن : از چرخ بهیچ است ...
سپیدنامگی . [ س َ / س ِ م َ / م ِ ] ( حامص مرکب ) پرهیزکاری و درستکاری : واله سپیدنامگی از من مجو بحشرفارغ گذاشت فکر سیاهان کجا مرا. درویش واله هروی ...
سپیدنامگی . [ س َ / س ِ م َ / م ِ ] ( حامص مرکب ) پرهیزکاری و درستکاری : واله سپیدنامگی از من مجو بحشرفارغ گذاشت فکر سیاهان کجا مرا. درویش واله هروی ...