پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٦٦)
هارون آستانه ٔ گردون . [ ن ِ ن َ / ن ِ ی ِ گ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ماه است . ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) : برجیس موسوی کف ...
اشک شکری . [ اَ ک ِ ش ِ ک َ / ش ِک ْ ک َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اشک شادی : ذره در کلبه به خونابه گری مست غلطیدن اشک شکری . زلالی ( از آنندراج ) . ...
پای در پای کشیدن . [ دَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) بهم درپیچیدن دو پای از مستی و جز آن : دست در دست برده چون مصروع پای درپای میکشم چون مست . مسعودسعد.
پای در پای کشیدن . [ دَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) بهم درپیچیدن دو پای از مستی و جز آن : دست در دست برده چون مصروع پای درپای میکشم چون مست . مسعودسعد.
پیشانی کردن . [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گستاخی کردن . بیشرمی نمودن : سپر از غمزه ٔمست تو بیندازد چرخ با دو ابروی تو خود کس نکند پیشانی . نزاری .
پیشانی کردن . [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) گستاخی کردن . بیشرمی نمودن : سپر از غمزه ٔمست تو بیندازد چرخ با دو ابروی تو خود کس نکند پیشانی . نزاری .
پیل پیلی رفتن . [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) ( فعل اتباعی ) چون مستان به هر طرف متمایل گشتن به گاه رفتن . بر سر پای نتوانستن ایستادن چنانکه مستی مست . رفتن ...
پیل پیلی رفتن . [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) ( فعل اتباعی ) چون مستان به هر طرف متمایل گشتن به گاه رفتن . بر سر پای نتوانستن ایستادن چنانکه مستی مست . رفتن ...
سکیر. [ س ِک ْ کی ] ( ع ص ) همیشه مست . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) .
سکیر. [ س ِک ْ کی ] ( ع ص ) همیشه مست . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ) .
یک پیاله مست لهجه و گویش تهرانی بی ظرفیت
سست و مست . [ س ُ ت ُ م ُ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) نااستوار. نامحکم . نادرست . - امثال :همه جایم سست و مست است فقط ناندانیم درست است .
سست و مست . [ س ُ ت ُ م ُ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) نااستوار. نامحکم . نادرست . - امثال :همه جایم سست و مست است فقط ناندانیم درست است .
مست بازار. [ م َ ] ( اِ مرکب ) محفلی که کار همه ٔ حاضرین به مستی کشیده است . ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . بازار مستان . آنجا که همه ٔ حاضران کار م ...
مست بازار. [ م َ ] ( اِ مرکب ) محفلی که کار همه ٔ حاضرین به مستی کشیده است . ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . بازار مستان . آنجا که همه ٔ حاضران کار م ...
نیم مست . [ م َ ] ( ص مرکب ) مست باخبر. ( آنندراج ) . آنکه کاملاً مست نشده باشد. ( ناظم الاطباء ) . سرخوش . ( یادداشت مؤلف ) . می زده . شاد و شنگول ...
شوله مست . [ ل َ / ل ِ م َ ] ( ص مرکب ) مست طافح . ( یادداشت مؤلف ) . چولامست . سیاه مست . مست مست : فوجی از سپاه میرزا بابر. . . به باغ شهر شتافتند ...
شوله مست . [ ل َ / ل ِ م َ ] ( ص مرکب ) مست طافح . ( یادداشت مؤلف ) . چولامست . سیاه مست . مست مست : فوجی از سپاه میرزا بابر. . . به باغ شهر شتافتند ...
[اعتیاد، روان شناسی] فردی که رفتار و تفکر اعتیادی گذشته خود را بدون مصرف الکل از سر گرفته باشد
گرگ مست . [ گ ُ م َ ] ( ص مرکب ) کنایه از معشوق جفا و ستم کننده و آزار رساننده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) . مست طافح : یوسف روز جلوه کرد از دم گرگ و ...
قلعه داری
اتکاء کردن
سالار گشتن . [ گ َ ت َ ] ( مص مرکب ) پیشوا گشتن . سردار شدن . رئیس شدن . بمقام ریاست رسیدن : چو تو سالار دین و علم گشتی شود دنیارهی پیش تو ناچار. ن ...
تسخیر کردن . فتح کردن
چهاربالش ارکان. [ چ َ ل ِ ش ِ اَ ] ( اِخ ) کنایه از خلفای اربعه باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . || ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خیمه چهار ...
چهاربالش ارکان. [ چ َ ل ِ ش ِ اَ ] ( اِخ ) کنایه از خلفای اربعه باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . || ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خیمه چهار ...
چهاربالش عزت. [ چ َ / چ ِ ل ِ ش ِ ع ِزْ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مسند جلال و شکوه : در آن حرم که نهندش چهاربالش عزت جز آستان نرسد خواجگان صدرنش ...
صاحب شوکت
صاحب شوکت
صاحب شوکت
صاحب شوکت
فلک رفعت . [ ف َ ل َ رِ ع َ ] ( ص مرکب ) فلک مرتبه . فلک قدر. والامقام . ( فرهنگ فارسی معین ) . رجوع به فلک جاه و فلک پایه شود.
غایت اندیش. [ ی َ اَ ] ( نف مرکب ) کسی که پایان و نهایت کار را درست بیند. مآل بین. عاقبت بین : غایت اندیش بود و راه شناس پارسائیش را نبود قیاس. نظام ...
تا بغایتی که ؛ تا حدی که : تا آنجا که رفیعقدر و عالی مرتبه شد تا بغایتی که خواست او را بخلیفه نام نهند. ( تاریخ قم ) . و در میانه ما در ایام پیشین قح ...
تا بغایتی که ؛ تا حدی که : تا آنجا که رفیعقدر و عالی مرتبه شد تا بغایتی که خواست او را بخلیفه نام نهند. ( تاریخ قم ) . و در میانه ما در ایام پیشین قح ...
تا بغایتی که ؛ تا حدی که : تا آنجا که رفیعقدر و عالی مرتبه شد تا بغایتی که خواست او را بخلیفه نام نهند. ( تاریخ قم ) . و در میانه ما در ایام پیشین قح ...
تا بغایتی که ؛ تا حدی که : تا آنجا که رفیعقدر و عالی مرتبه شد تا بغایتی که خواست او را بخلیفه نام نهند. ( تاریخ قم ) . و در میانه ما در ایام پیشین قح ...
تا این غایت ؛ تاکنون. الی الحال : تو که بونصری باید که اندیشه کار من بداری همچنانکه تا این غایت داشتی. ( تاریخ بیهقی ) . آنچه تا این غایت براندم و آن ...
تا این غایت ؛ تاکنون. الی الحال : تو که بونصری باید که اندیشه کار من بداری همچنانکه تا این غایت داشتی. ( تاریخ بیهقی ) . آنچه تا این غایت براندم و آن ...
تا این غایت ؛ تاکنون. الی الحال : تو که بونصری باید که اندیشه کار من بداری همچنانکه تا این غایت داشتی. ( تاریخ بیهقی ) . آنچه تا این غایت براندم و آن ...
تا این غایت ؛ تاکنون. الی الحال : تو که بونصری باید که اندیشه کار من بداری همچنانکه تا این غایت داشتی. ( تاریخ بیهقی ) . آنچه تا این غایت براندم و آن ...
این غایت ؛ این زمان. اکنون.
از غایت ؛ از کثرت : از غایت جود و کرم و برّ و مروت ناخواسته بخشی به همه خلق همه چیز. سوزنی. از غایت بی ننگی و از حرص گدایی استادتر از وی همه این یا ...
این غایت ؛ این زمان. اکنون.
از غایت ؛ از کثرت : از غایت جود و کرم و برّ و مروت ناخواسته بخشی به همه خلق همه چیز. سوزنی. از غایت بی ننگی و از حرص گدایی استادتر از وی همه این یا ...
آفتاب به کوه رفتن ؛ مردن. ( ناظم الاطباء ) .
آفتاب به کوه رفتن ؛ مردن. ( ناظم الاطباء ) .
جغاله. [ ج َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) گروهی از مرغان. ( صحاح الفرس ) . جوقی بود از مرغان. ( اسدی ) . فوجی از مرغان. ( برهان ) . خیل مرغان. ( آنندراج ) ( ان ...
جغاله. [ ج َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) گروهی از مرغان. ( صحاح الفرس ) . جوقی بود از مرغان. ( اسدی ) . فوجی از مرغان. ( برهان ) . خیل مرغان. ( آنندراج ) ( ان ...
سنان گزار. [ س ِ گ ُ ] ( نف مرکب ) نیزه عبوردهنده. سنان زننده آنچنان که کاری باشد : شهی که همچو سکندر سپهبدان دارد سنان گزار و کمندافکن و خدنگ انداز. ...