پیشنهاد‌های وهسودان مرزبان (١,٢٨٠)

کلنگ /کلند / خرچال/ غازقلنگ پارسی انست و به ترکی درنا گویند

من در شگفتم از دوستانی که معنی ژیار را شهرنشینی و تمدن مینویسند . بابا نه ما سرخپوستیم و نه شما . زبان همه ما چه بلوچ چه کرد چه لر چه تبری و گیلکی و ...

چیشت به چم خوراکی است و گویا چاشت از گاس/گاه اید و به نیم اغازین روز از بامداد تا نیمروز گویند و پس از انرا پسین گویند گه چاشت چون بود روز دگر بیام ...

خیور/هیور/ایور به پارسی برادر شوی را گویند و برادر زن را خُسُربرا گویند و پرزن و پدرشوی را خُسُر گویند و خسوره نیز گفته اند

برابر پارسی ان واژه �دم � است و واژه زمان نیز از همین واژه است هنوز بسیاری از ایرانیان به وقت خوش میگویند دم خوش . دم وش . دم میگذرد وقت می گذرد ...

من بر این باورم که زبان پارسی دری ( زبانی که به ان سخن میگوییم ) برگرفته ای از دیگر زبانهای ایرانی است و می توان با زبانهای همخانواده اش ان را پشتیبا ...

دست کم پانزده واژه پارسی برابر تیزی و زودی و فرزی هست و ما واژه عربی سریع را به کار میبریم ننگ بر ما تیز . اشتو. گرژ. زبر. ژر. زغرد. گربز . زرنگ. چُ ...

چغر/سور/سغر بچم سخت باشد سور پای ان کار است سخت پای ان کار است - چون چغر گشت بناگوشِ چو سیسنبر تو چند نازی پسِ این پیرزن زشت چغاز ( ناصرخسرو ) .

جلد بچم چست و چابک پارسی است و در ان سخنی نیست و در سانسکریت هم همین اید - شوربختانه بسیار شده اند کسانی که بی هیچ دانش زبان شناسانه واژگان عربی و سر ...

در پارسی ان را بنداریه و بندار میگفتند و واژه بندر نیز از ان گرفته شده پیش از انی که ترکان به ایران ایند و پیش از انی که عرب به ایران اید و پیش از ان ...

ای خداوند بکار من ازین به بنگر مر مرا مشمر ازین شاعرک لاس و دلوس ابوشکور بلخی

خدای ناو - خدا = صاحب

گاهنبار به گفته حمزه اصبهانی بچم مهمانی همگانی است

این همه چرت و پرت چیست که میگویید بویژه علی باقری این همه نمیدانید که مراد و مرید یک وازه صرف شده در عربی هست از راد یرید و مراد، ما راد = انچه خواست ...

خداحافظ را اخوندها در این یکی دو سده جور کردند وچیز بی ریشه ای هست در روستاها و شهرستانها چیزهای دگر میگویند ( دست کم پیرانشان ) - خدانگهدار بدرود - ...

جوش= اوج - منتها

دهخدا همه چیز را بسته به دم عربی در اینها دیم پیوندی با دایم و مدام عربی ندارد - دیم بچم بارش است - ایا ابر دایم میبارد که انرا چنین معنی کردی؟ ابر ...

دس=ده در پارسی سمنان

شادروان دهخدا گوید رسته || گویا زری باشد که هنوز پاک نشده و کدورات خاک و سنگ در آن است ، مقابل ساو. - این درست نیست چرا که درباره ساو گفته اند زری با ...

گو که در شهنامه امده بچم قوی است و شگفت که این واژه به عربی نیز رفته و قوت و قوی را از همین واژه است در پشتو غوښتل/غوشتل=خواستن و توانستن است

در روستای شیراز بنجشک و ونجشک و بجشک و همدان ملیچک و ملوچک در کلهری ملیچک و چکوله و کردی چولکه . در ورامین چنگوشک ودر یزدی چغرک و در برخی جاها ان را ...

انچه دوستمان مهدی اسکندری گفت از دو واژه جدا از هم است چم/زم به چم سرماست که در واژه زمستان و زمین انرا داریم رچ/رس/رست بچم سفت است

این که نامش را قشقایی گذاشته بی گمان از فریب خوردگان پان ترک است و قشقاییها مردمانی با فرهنگ ایرانی هستند و چنین هرزه لایی از انها دور است

آزند ههر چیز که چیزی را آژده وانباشته کند - آژندن وآژیدن آجین کردن است آژدن و آژن چون زد و زن و زند است آژیدن و آژندن آژن و بیاژن بفرمود کآهنگران ...

چویل کر کمر باد اوشنیدش دل کر کاردین تر غم انجنیدش

فعل امر از آژیدن و آژندن آژن و بیاژن

هامون بچم هموار است سپه بود بر کوه و هامون و راغ دل رومیان بد پر از درد و داغ. ز هامون برآمد به کوه بلند برادْرْش بسته بر اسپی سمند. ستور از در شه ...

بندر =بند در - جای کشتی بستن است و پیوندی با بن ندارد

در استان فارس دامن و کنار را کنا و کناغ گویند

شهر/شار پیشتر خشثر بوده و شار را در پارسی نیز میگویند و همه مردم افغانستان انرا شار میگویند - و در شاهنامه بارها امده که من شارسانم علیم درست درست ا ...

کژ است وعده تو با تو راست شاید گفت مگرد گرد کژی بیش از این و راست پلنگ

ای کیای خطیر ابراهیم چرخ با همت تو پست آید هست با تو هیبت تو نیست شود نیست با دولت تو هست آید پدرم را گرفته ای به چه جرم؟ مکن این کز تو سخت گست آید ق ...

واندر داگ پزشکیه و کرد پزشکیه داگ اپدم پزشکیه �داغ اَپدُم بِزِشکیهْ� dāg abdom bizeškīh همچنین اردوان پنجم هخامنشی را اردوان افدم میخواندند

شگفتا از شادروان دهخدا که نیمی از زبان پارسی را عربی و ترکی نوشته بادیه /باطیه همان پاتیله /پاتیل است و اگرچه باطیه را با ط نوشتند این بسیار افتاده ک ...

حنجر او صحبت رقاب گرفته

سرده در مینوی خرد امده سگ سردگان مینوخرد فصل 53 فقره 7 آمده �اُاگرپرگست اندریزتان مینویان اُگیتیان اُمردمان اُگاوان اُ گوسپندان اُسگان اُ سگ سردگان ...

ابسال= بسال /بهار است در پارسی ه=س و همچنین ر = ل است - ه=س بهار است

غلاف و نیام ر در پارسی کالون و پنام و پورند گویند در هندی و سانسکریت انرا میان گویند - نیم / ناف میان است و زین رو است که در شهری گالی بشاگرد و جای د ...

غلاف و نیام ر در پارسی کالون و پنام و پورند گویند در هندی و سانسکریت انرا میان گویند - نیم / ناف میان است و زین رو است که در شهری گالی بشاگرد و جای د ...

ریگ را فردوسی یکجا ریغ گفته همه کوه و هامون در و دشت و ریغ برافکنده دست و سر و ترک و تیغ

ریگ = ارث و میراث و در مرده ریگ نمودار است

به عربی حلم شود - پسر نو گوشاسپ پسر تازه محتلم شده نو ریش

تو بسی با هزار ببر شمند تو بسی با هزار شیر ژیان مسعود سعد

نام اهنگهای باربرد مطربان ساعت به ساعت بر نوای زیر وبم گاه سروستان زنند امروز و گاهی اشکنه گاه زیر قیصران و گاه تخت اردشیر گاه نوروز بزرگ و گه بهار ...

دیو رخش یعنی دیو سرخ

در لارستان و نزد لکها و نزد کرمانجان نیز هات بچم امدن است و این هات هیچ پیوندی با عربی ندارد - این هات از �آی ) است ی را برداشته و انرا هات/آت گفته ا ...

در پهلوی بوم چندگ امده -

شگفت دهخدا همه چیز را ترکی میگوید چک و چوک به پارسی به زانو گویند همچنان که به پیشانی نیز گویند و به زانو زدن شتر نیز به پارسی چوک زدن میگویند

انگله و انگشت هم زغال است و هم هرچیز چون انگشت باشد

گمانم دلقک و تلخک و طلخک واژی از ترخند است و این باید ترخنی باشند که ترخان و ترخانی شده ندانی ای بعقل اندر خر کبجه بنادانی که با نر شیر برناید سترون ...