پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٥٢)

صاحب مهارت ؛ استاد.

صاحب مهارت ؛ استاد.

صاحب مکانت ؛ ارجمند. محترم.

صاحب مهارت ؛ استاد.

صاحب مهابت ؛ هیبتناک.

صاحب مکانت ؛ ارجمند. محترم.

صاحب کار ؛ آنکه کار به کارگر و مزدور محول دارد. کارفرما.

صاحب مال ؛دارا.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب قول بودن ؛ صادق الوعده بودن. وفادار بودن. وفا به عهد کردن. وفا به وعد کردن.

صاحب فراش بودن ؛ بستری بودن.

صاحب فراش بودن ؛ بستری بودن.

صاحب عقل ؛ دانا. عاقل. خردمند.

صاحب عطوفت ؛ مهربان. رؤوف.

صاحب عقل ؛ دانا. عاقل. خردمند.

صاحب علقه ؛ علاقه مند.

صاحب علقه ؛ علاقه مند.

صاحب عطوفت ؛ مهربان. رؤوف.

صاحب عزم ؛ بااراده. باعزم. پابرجا.

صاحب عُجب ؛ خودپسند. متکبر.

صاحب عزم ؛ بااراده. باعزم. پابرجا.

صاحب عُجب ؛ خودپسند. متکبر.

صاحب عُجب ؛ خودپسند. متکبر.

صاحب عزم ؛ بااراده. باعزم. پابرجا.

صاحب عزم ؛ بااراده. باعزم. پابرجا.

صاحب عزم ؛ بااراده. باعزم. پابرجا.

صاحب عیال ؛ عیالمند. و رجوع به صاحب عائله شود.

صاحب عیال ؛ عیالمند. و رجوع به صاحب عائله شود.

صاحب عیال ؛ عیالمند. و رجوع به صاحب عائله شود.

صاحب طنطنه ؛ مطنطن. شکوه مند.

صاحب طنطنه ؛ مطنطن. شکوه مند.

صاحب صیت ؛ نامی. شهیر.

صاحب طنطنه ؛ مطنطن. شکوه مند.

صاحب صیت ؛ نامی. شهیر.

صاحب صیت ؛ نامی. شهیر.

صاحب صیت ؛ نامی. شهیر.

صاحب صفین ؛ علی علیه السلام.

صاحب صفین ؛ علی علیه السلام.

صاحب سواد ؛ باسواد. آنکه خواندن و نوشتن داند. آنکه سواد خواندن و نوشتن دارد.

صاحب سواد ؛ باسواد. آنکه خواندن و نوشتن داند. آنکه سواد خواندن و نوشتن دارد.

صاحب سواد ؛ باسواد. آنکه خواندن و نوشتن داند. آنکه سواد خواندن و نوشتن دارد.

صاحب سواد ؛ باسواد. آنکه خواندن و نوشتن داند. آنکه سواد خواندن و نوشتن دارد.

صاحب دیده ؛ بصیر.

صاحب دیده ؛ بصیر.

صاحب جلال. [ ح ِ ج َ ] ( ص مرکب ) دارای شکوه. بزرگ. بزرگ قدر.