پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)
هستنده
هند. [ هََ ] ( فعل ) یعنی هستند و موجودند. ( برهان ) . اند. صورتی از فعل بودن است برای جمع سوم شخص. هست مفرد آن است : از مردخرد بپرس ازیرا جز تو به ...
هند. [ هََ ] ( اِ ) راه و طریق و هنجار و قاعده و قانون. ( برهان ) : گشاده بر ایشان و بر کار من به هر نیک و بد هند و هنجار من. فردوسی.
هند. [ هََ ] ( اِ ) راه و طریق و هنجار و قاعده و قانون. ( برهان ) : گشاده بر ایشان و بر کار من به هر نیک و بد هند و هنجار من. فردوسی.
به گورِ: بگور سیاه ؛ به جهنم. به درک.
به گورِ: بگور سیاه ؛ به جهنم. به درک.
نشمه باز ( گویش تهرانی )
نَشمه جات لهجه و گویش تهرانی فواحش
نَشمه جات لهجه و گویش تهرانی فواحش
عق وپق راه انداختن ؛ در تداول عامه ، قی کردن. استفراغ کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) .
عق وپق راه انداختن ؛ در تداول عامه ، قی کردن. استفراغ کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) .
عق وپق راه انداختن ؛ در تداول عامه ، قی کردن. استفراغ کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) .
سهم زده . [س َ زَ دَ / دِ ] ( ن مف ) ترسیده . بیمناک : سهم زده کرگدن از گردنش گور ز دندان گوزن افکنش . نظامی .
سهم زده . [س َ زَ دَ / دِ ] ( ن مف ) ترسیده . بیمناک : سهم زده کرگدن از گردنش گور ز دندان گوزن افکنش . نظامی .
سهم زده . [س َ زَ دَ / دِ ] ( ن مف ) ترسیده . بیمناک : سهم زده کرگدن از گردنش گور ز دندان گوزن افکنش . نظامی .
سهم زده . [س َ زَ دَ / دِ ] ( ن مف ) ترسیده . بیمناک : سهم زده کرگدن از گردنش گور ز دندان گوزن افکنش . نظامی .
سهم زده . [س َ زَ دَ / دِ ] ( ن مف ) ترسیده . بیمناک : سهم زده کرگدن از گردنش گور ز دندان گوزن افکنش . نظامی .
فرجامگاه. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) گور است که قبر باشد و آن جایی است که آدمی را بعد از رحلت از دنیا در آنجا نهند. ( برهان ) : بسی دشمن و دوست کردی تباه کن ...
فرجامگاه. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) گور است که قبر باشد و آن جایی است که آدمی را بعد از رحلت از دنیا در آنجا نهند. ( برهان ) : بسی دشمن و دوست کردی تباه کن ...
فرجامگاه. [ ف َ ] ( اِ مرکب ) گور است که قبر باشد و آن جایی است که آدمی را بعد از رحلت از دنیا در آنجا نهند. ( برهان ) : بسی دشمن و دوست کردی تباه کن ...
گَر و گور ( گویش تهرانی )
خیر سرش ! ( گویش تهرانی )
گور کردن . [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دفن کردن مرده را. به خاک سپردن مرده : نصر سیار بر واصل عمرو نماز کرده اندر سراپرده ٔ خویش گور کردش . ( تاریخ بخارای ...
گور کردن . [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دفن کردن مرده را. به خاک سپردن مرده : نصر سیار بر واصل عمرو نماز کرده اندر سراپرده ٔ خویش گور کردش . ( تاریخ بخارای ...
بهم گوریدن. [ ب ِهََ دَ ] ( مص مرکب ) در یکدیگر داخل شدن. بهم آمیختن چنانکه جدا کردن دشوار و یا ناممکن بود:. . . نخ ها: ابریشم ها گوریده است. کارها ب ...
بهم گوریدن. [ ب ِهََ دَ ] ( مص مرکب ) در یکدیگر داخل شدن. بهم آمیختن چنانکه جدا کردن دشوار و یا ناممکن بود:. . . نخ ها: ابریشم ها گوریده است. کارها ب ...
معقد / معقده
گورانده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) درهم وبرهم شده. گره خورده ( نخ و ابریشم ) .
گورانده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) درهم وبرهم شده. گره خورده ( نخ و ابریشم ) .
گورانده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) درهم وبرهم شده. گره خورده ( نخ و ابریشم ) . معقد / معقده
گورانده. [ دَ / دِ ] ( ن مف ) درهم وبرهم شده. گره خورده ( نخ و ابریشم ) .
گور کردن . [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) دفن کردن مرده را. به خاک سپردن مرده : نصر سیار بر واصل عمرو نماز کرده اندر سراپرده ٔ خویش گور کردش . ( تاریخ بخارای ...
ازو جز. [ اَ ج ُ ] ( حرف اضافه ضمیر حرف اضافه ) جز از او : جز او هرگز اندر دل من مباد ازو جز بر من میارید یاد. فردوسی .
نابودنی
سنده گز ( گویش تهرانی )
به تنگ آمدن ؛ به ستوه آمدن. ملول گشتن. ( فرهنگ فارسی معین ) : دولتئی باید صاحب درنگ کز قَدَری بار نیاید به تنگ. نظامی. به تنگ آمد شبی از تنگ حالی ک ...
به تنگ آمدن ؛ به ستوه آمدن. ملول گشتن. ( فرهنگ فارسی معین ) : دولتئی باید صاحب درنگ کز قَدَری بار نیاید به تنگ. نظامی. به تنگ آمد شبی از تنگ حالی ک ...
به تنگ آمدن ؛ به ستوه آمدن. ملول گشتن. ( فرهنگ فارسی معین ) : دولتئی باید صاحب درنگ کز قَدَری بار نیاید به تنگ. نظامی. به تنگ آمد شبی از تنگ حالی ک ...
مجلس کردن . [ م َ ل ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) انجمن کردن و گفتگو نمودن و مشاوره و مذاکره کردن . ( ناظم الاطباء ) . جلسه کردن . مجلس تشکیل دادن . فراهم آ ...
مجلس کردن . [ م َ ل ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) انجمن کردن و گفتگو نمودن و مشاوره و مذاکره کردن . ( ناظم الاطباء ) . جلسه کردن . مجلس تشکیل دادن . فراهم آ ...
انجمن کردن
انجمن کردن
مجلس کردن . [ م َ ل ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) انجمن کردن و گفتگو نمودن و مشاوره و مذاکره کردن . ( ناظم الاطباء ) . جلسه کردن . مجلس تشکیل دادن . فراهم آ ...
ناسرگی زیافت. [ ف َ] ( از ع ، اِمص ) ناسرگی و ناسره شدن. ( غیاث ) . ناسرگی زر و سیم. ( ناظم الاطباء ) . رجوع به ماده بعد شود.
ناسرگی زیافت. [ ف َ] ( از ع ، اِمص ) ناسرگی و ناسره شدن. ( غیاث ) . ناسرگی زر و سیم. ( ناظم الاطباء ) . رجوع به ماده بعد شود.
زیافت. [ ف َ] ( از ع ، اِمص ) ناسرگی و ناسره شدن. ( غیاث ) . ناسرگی زر و سیم. ( ناظم الاطباء ) . رجوع به ماده بعد شود.
ضیافتگاه
ضیافت خور. [ ف َ خوَرْ / خُرْ ] ( نف مرکب ) کسی که بمهمانی رود. میهمان. - امثال : ضیافت خور خوش آمدگوی باشد. ( جامع التمثیل ) .
ضیافت خانه. [ ف َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) مهمانخانه : به ضیافت خانه عقارب نواهس و حَیّات لواحس بشتافت. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 456 ) . از ضیافت خانه د ...
ضیافت کردن