پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)
مایه ٔ صدق . [ ی َ / ی ِ ی ِ ص ِ ] ( اِخ ) کنایه از ابابکربن ابی قُحافه است . ( برهان ) ( از آنندراج ) . ابوبکر صدیق رضی اﷲ عنه . ( ناظم الاطباء ) .
فراخ مایه . [ ف َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کنایت از مرد کاردان و بلندحوصله . ( آنندراج ) .
مایه و اصل
مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...
مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...
مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...
مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...
مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...
مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...
مایه ور. [ ی َ / ی ِ وَ ] ( ص مرکب ) مالدار و دولتمند و مایه دار. ( ناظم الاطباء ) . صاحب مایه. که سرمایه دارد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : نوشتن ...
مایه گرفتن ؛ حیثیت و اعتبار یافتن. پایه و منزلت گرفتن : پایه و مایه گرفت ، هم کف و هم جام او پایه بحر محیط، مایه حوض جنان. خاقانی.
مایه
مایه
مایه
مایه
مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.
مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.
مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.
مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.
مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.
مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.
مایه تیله ؛ ( در تداول عامه ) سرمایه : مایه تیله ای ندارد؛ سرمایه ای ندارد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . سرمایه ، البته این لفظ در هنگامی که سرمای ...
چه مایه
چه مایه
چه مایه
چه مایه
لاش مرده ، لش مرده ( گویش تهرانی )
جیفه دنیا ؛ مال و منال دنیا: الدنیا جیفة و طالبها کلاب. کاین جهان جیفه ست و مردار رخیص بر چنین مردار چون باشم حریص ؟ مولوی.
جیفه گاه ؛ جای جیفه ، کنایه از دنیا : خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر. خاقانی.
نعش کسی را به تیرزدن ؛ کنایه از کمال بغض و عداوت است. ( آنندراج ) : آن بت از کینه زند نعش مرا بسکه به تیر کاغذ گرده کند صفحه تصویر مرا. سعید اشرف ( ...
نعش کسی را به تیرزدن ؛ کنایه از کمال بغض و عداوت است. ( آنندراج ) : آن بت از کینه زند نعش مرا بسکه به تیر کاغذ گرده کند صفحه تصویر مرا. سعید اشرف ( ...
نعش شدن ؛ خود را به مردن زدن. خود را بی دست و پای و نالایق و بی عرضه وانمود کردن.
نعش کسی را به تیرزدن ؛ کنایه از کمال بغض و عداوت است. ( آنندراج ) : آن بت از کینه زند نعش مرا بسکه به تیر کاغذ گرده کند صفحه تصویر مرا. سعید اشرف ( ...
سریر میت
درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...
درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...
درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...
درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...
درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...
به مجرد . . . . . .
به مجرد
به مجرد . . . . . .
تغایر
شراب زدگی
شراب کردن. [ ش َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شراب ساختن. شراب انداختن : پرسیده بودندش از شراب کردن و شراب خوردن ورود زدن و پوستها بستن بر دف و طبل و طنبور و ...
شراب کردن. [ ش َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) شراب ساختن. شراب انداختن : پرسیده بودندش از شراب کردن و شراب خوردن ورود زدن و پوستها بستن بر دف و طبل و طنبور و ...
هم قدح. [ هََ ق َ دَ ] ( ص مرکب ) هم کاسه و هم پیاله. ( آنندراج ) . || ندیم. ( یادداشت مؤلف ) .
وثاق. [ وُ ] ( اِ ) خانه. ( کشف ) ( لطایف ) ( غیاث اللغات ) . حجره و سرا. این کلمه که در نظم و نثر فارسی آمده و اغلب آن را عربی گمان کنند و به کسر وا ...
فواحش . [ ف َ ح ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ فاحشه . زنان زناکار. ( یادداشت مؤلف ) . روسپیان . || زشت کرداریها. بدکرداریها. ( فرهنگ فارسی معین ) .
( قوادة ) قوادة. [ ق َ دَ ] ( ع ص ) زنی را گویند که به جاها رود و زنان بجهت مردان بهم رساند، و مرد این کاره را کس کش گویند. ( برهان ) . رجوع به قَوّا ...