پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

مایه آمدن برای کسی ( گویش تهرانی )

سبک مایه

تنک مایه . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که سرمایه ٔ مالی یا علمی او کم است . ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : نه درخورد سرمایه کردی کرم تن ...

تنک مایه . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که سرمایه ٔ مالی یا علمی او کم است . ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : نه درخورد سرمایه کردی کرم تن ...

مایه سوزی ، مایه سوز شدن

مایه سوز

مایه سوز

مایه سوز

مایه سوز شدن. [ ی َ / ی ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) سرمایه بالتمام یا نزدیک به تمام از دست بشدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مایه سوز شدن. [ ی َ / ی ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) سرمایه بالتمام یا نزدیک به تمام از دست بشدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مایه سوز شدن. [ ی َ / ی ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) سرمایه بالتمام یا نزدیک به تمام از دست بشدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مایه ٔ صدق . [ ی َ / ی ِ ی ِ ص ِ ] ( اِخ ) کنایه از ابابکربن ابی قُحافه است . ( برهان ) ( از آنندراج ) . ابوبکر صدیق رضی اﷲ عنه . ( ناظم الاطباء ) .

مایه ٔ صدق . [ ی َ / ی ِ ی ِ ص ِ ] ( اِخ ) کنایه از ابابکربن ابی قُحافه است . ( برهان ) ( از آنندراج ) . ابوبکر صدیق رضی اﷲ عنه . ( ناظم الاطباء ) .

فراخ مایه . [ ف َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کنایت از مرد کاردان و بلندحوصله . ( آنندراج ) .

مایه و اصل

مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...

مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...

مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...

مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...

مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...

مایه ور. [ ی َ / ی ِ وَ ] ( ص مرکب ) مالدار و دولتمند و مایه دار. ( ناظم الاطباء ) . صاحب مایه. که سرمایه دارد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : نوشتن ...

مایه ور محترم. ارجمند. بزرگوار. گرانمایه. دارای عزت و عظمت. عالی مقام. بلندپایه : چنین گفت کاین مایه ور پهلوان بزرگ است و باداد و روشن روان. فردوس ...

مایه گرفتن ؛ حیثیت و اعتبار یافتن. پایه و منزلت گرفتن : پایه و مایه گرفت ، هم کف و هم جام او پایه بحر محیط، مایه حوض جنان. خاقانی.

مایه

مایه

مایه

مایه

مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.

مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.

مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.

مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.

مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.

مایه را خایه کردن ؛ یعنی همه سرمایه را تلف کردن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . و رجوع به امثال و حکم شود.

مایه تیله ؛ ( در تداول عامه ) سرمایه : مایه تیله ای ندارد؛ سرمایه ای ندارد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . سرمایه ، البته این لفظ در هنگامی که سرمای ...

چه مایه

چه مایه

چه مایه

چه مایه

لاش مرده ، لش مرده ( گویش تهرانی )

جیفه دنیا ؛ مال و منال دنیا: الدنیا جیفة و طالبها کلاب. کاین جهان جیفه ست و مردار رخیص بر چنین مردار چون باشم حریص ؟ مولوی.

جیفه گاه ؛ جای جیفه ، کنایه از دنیا : خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر. خاقانی.

نعش کسی را به تیرزدن ؛ کنایه از کمال بغض و عداوت است. ( آنندراج ) : آن بت از کینه زند نعش مرا بسکه به تیر کاغذ گرده کند صفحه تصویر مرا. سعید اشرف ( ...

نعش کسی را به تیرزدن ؛ کنایه از کمال بغض و عداوت است. ( آنندراج ) : آن بت از کینه زند نعش مرا بسکه به تیر کاغذ گرده کند صفحه تصویر مرا. سعید اشرف ( ...

نعش شدن ؛ خود را به مردن زدن. خود را بی دست و پای و نالایق و بی عرضه وانمود کردن.

نعش کسی را به تیرزدن ؛ کنایه از کمال بغض و عداوت است. ( آنندراج ) : آن بت از کینه زند نعش مرا بسکه به تیر کاغذ گرده کند صفحه تصویر مرا. سعید اشرف ( ...

سریر میت

درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...

درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...

درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...

درزمان. [ دَ زَ ] ( ق مرکب ) فی الفور. درحال. بزودی. بمجرد. ( ناظم الاطباء ) . فوری. علی الفور. فی الحال. یکایک : شنید این سخن شاه شد بد گمان فرستاده ...