پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

سررفته. [ س َرْ، رَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) کنایه از مقسوم و مقدر و سرنوشت. ( آنندراج ) : روزی سررفته افزون تر به نادان میرسد طفل را با ی ...

سررفته. [ س َرْ، رَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) کنایه از مقسوم و مقدر و سرنوشت. ( آنندراج ) : روزی سررفته افزون تر به نادان میرسد طفل را با ی ...

لب پر زدن. [ ل َ پ َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) لپرزدن. با حرکت دادن ظرفی مقداری از مایع که در آن است بیرون ریختن. فروریختن کمی از آب یا مایعی دیگر ازلب ظرف ...

لب پر زدن. [ ل َ پ َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) لپرزدن. با حرکت دادن ظرفی مقداری از مایع که در آن است بیرون ریختن. فروریختن کمی از آب یا مایعی دیگر ازلب ظرف ...

لب پر زدن. [ ل َ پ َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) لپرزدن. با حرکت دادن ظرفی مقداری از مایع که در آن است بیرون ریختن. فروریختن کمی از آب یا مایعی دیگر ازلب ظرف ...

تنگ کلاغ پر. [ ت َ گ ِ ک َ پ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نزدیک روشن شدن صبح. آخر شب قماربازان ، آنگاه که کلاغ به پرواز آید. نزدیکی های صبح. ( یاددا ...

تنگ کلاغ پر. [ ت َ گ ِ ک َ پ َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نزدیک روشن شدن صبح. آخر شب قماربازان ، آنگاه که کلاغ به پرواز آید. نزدیکی های صبح. ( یاددا ...

از پَرِ قنداق ( گویش تهرانی )

از پَرِ قنداق ( گویش تهرانی )

از پَرِ قنداق ( گویش تهرانی )

پَر سیمرغ ( گویش تهرانی )

پر روزی ( لهجه و گویش تهرانی ) خوش روزی

( گویش تهرانی ) دمِ پَر = دم دست ، نزدیک:دم پرش نرو!

( گویش تهرانی ) دمِ پَر = دم دست ، نزدیک:دم پرش نرو!

( گویش تهرانی ) دمِ پَر = دم دست ، نزدیک:دم پرش نرو!

( گویش تهرانی ) دمِ پَر = دم دست ، نزدیک:دم پرش نرو!

تذرو زرین پر ؛ کنایه از خورشید : از پی آن تذرو زرین پر آهنین آشیان کنید امروز. خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 483 ) . - سیمرغ زرین پر ؛ کنایه از خورشی ...

تذرو زرین پر ؛ کنایه از خورشید : از پی آن تذرو زرین پر آهنین آشیان کنید امروز. خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 483 ) . - سیمرغ زرین پر ؛ کنایه از خورشی ...

تذرو زرین پر ؛ کنایه از خورشید : از پی آن تذرو زرین پر آهنین آشیان کنید امروز. خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 483 ) . - سیمرغ زرین پر ؛ کنایه از خورشی ...

مرغ یاقوت پر ؛ کنایه از آتش است .

گریزاندن

گریزاندن

گریزه

قاچاق شدن ( لهجه و گویش تهرانی ) در رفتن

قاچاق شدن ( لهجه و گویش تهرانی ) در رفتن

قاچاق شدن ( لهجه و گویش تهرانی ) در رفتن

تهی مایه . [ ت َ / ت ِ / ت ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) بی مایه . فقیر. بی چیز. محروم : ترنم سرای تهی مایگان پیام آور دیگ همسایگان . نظامی . رجوع به ...

تهی مایه . [ ت َ / ت ِ / ت ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) بی مایه . فقیر. بی چیز. محروم : ترنم سرای تهی مایگان پیام آور دیگ همسایگان . نظامی . رجوع به ...

تمام مایه. [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کامل. بحد کافی : نهاری کم مایه طعامی بود که پیش از طعام تمام مایه خورند. ( حاشیه ٔفرهنگ اسدی نخجوانی ، یادداش ...

تمام مایه. [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کامل. بحد کافی : نهاری کم مایه طعامی بود که پیش از طعام تمام مایه خورند. ( حاشیه ٔفرهنگ اسدی نخجوانی ، یادداش ...

تمام مایه. [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کامل. بحد کافی : نهاری کم مایه طعامی بود که پیش از طعام تمام مایه خورند. ( حاشیه ٔفرهنگ اسدی نخجوانی ، یادداش ...

تمام مایه. [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کامل. بحد کافی : نهاری کم مایه طعامی بود که پیش از طعام تمام مایه خورند. ( حاشیه ٔفرهنگ اسدی نخجوانی ، یادداش ...

مایه ٔ خرداد. [ ی َ / ی ِ ی ِ خ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آتش است باتوجه به اینکه خرداد نام یکی از آتشکده های معروف بوده است : همیشه تا ...

تمام مایه. [ ت َ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) کامل. بحد کافی : نهاری کم مایه طعامی بود که پیش از طعام تمام مایه خورند. ( حاشیه ٔفرهنگ اسدی نخجوانی ، یادداش ...

مایه شب. [ ی َ / ی ِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سیاهی و تاریکی شب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) .

مایه شب. [ ی َ / ی ِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سیاهی و تاریکی شب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) .

مایه شب. [ ی َ / ی ِ ی ِ ش َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سیاهی و تاریکی شب باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) .

مایه آمدن برای کسی ( گویش تهرانی )

مایه آمدن برای کسی ( گویش تهرانی )

سبک مایه

تنک مایه . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که سرمایه ٔ مالی یا علمی او کم است . ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : نه درخورد سرمایه کردی کرم تن ...

تنک مایه . [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که سرمایه ٔ مالی یا علمی او کم است . ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : نه درخورد سرمایه کردی کرم تن ...

مایه سوزی ، مایه سوز شدن

مایه سوز

مایه سوز

مایه سوز

مایه سوز شدن. [ ی َ / ی ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) سرمایه بالتمام یا نزدیک به تمام از دست بشدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مایه سوز شدن. [ ی َ / ی ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) سرمایه بالتمام یا نزدیک به تمام از دست بشدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مایه سوز شدن. [ ی َ / ی ِ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) سرمایه بالتمام یا نزدیک به تمام از دست بشدن. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) .

مایه ٔ صدق . [ ی َ / ی ِ ی ِ ص ِ ] ( اِخ ) کنایه از ابابکربن ابی قُحافه است . ( برهان ) ( از آنندراج ) . ابوبکر صدیق رضی اﷲ عنه . ( ناظم الاطباء ) .