پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

( چرب آخوری ) چرب آخوری. [ چ َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) آخورچربی. فراخ عیشی. پرنعمتی : همت خاقانی است طالب چرب آخوری چون سر کوی تو هست نیست مزیدی بر ...

( چرب آخوری ) چرب آخوری. [ چ َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) آخورچربی. فراخ عیشی. پرنعمتی : همت خاقانی است طالب چرب آخوری چون سر کوی تو هست نیست مزیدی بر ...

مرفه الحال

( آخورچرب ) ( ~. چَ ) ( ص مر. ) کسی که در رفاه و نعمت باشد، بسیاری مال .

( چرب آخوری ) چرب آخوری. [ چ َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) آخورچربی. فراخ عیشی. پرنعمتی : همت خاقانی است طالب چرب آخوری چون سر کوی تو هست نیست مزیدی بر ...

( آخورچرب ) ( ~. چَ ) ( ص مر. ) کسی که در رفاه و نعمت باشد، بسیاری مال .

آخر بیت

دوستی کردن = زفاف نمودن. ( ناظم الاطباء ) .

اندروقت. [ اَ دَ وَ ] ( ق مرکب ) فوراً. فی الحال. دروقت. ( فرهنگ فارسی معین ) . در همان وقت. در حال : و اندروقت دو حله آوردند از بهشت بنور و رنگ خورش ...

اندروقت. [ اَ دَ وَ ] ( ق مرکب ) فوراً. فی الحال. دروقت. ( فرهنگ فارسی معین ) . در همان وقت. در حال : و اندروقت دو حله آوردند از بهشت بنور و رنگ خورش ...

دردم. [ دَ دَ ] ( ق مرکب ) فوراً. فی الفور. درزمان. درساعت. دروقت. همان دم. حالی. بی درنگ. برفور : نگون اندرآمد شماساس گرد بیفتاد بر جای ودردم بمرد. ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرکشیدن گذشتن. سپری شدن : بیامد در آن باغ و می درکشید چو پاسی زتیره شب اندرکشید. فردوسی. چو نیمی شب تیره اندرکشید سپهبد می یک منی برکشید. فردوس ...

اندرکشیدن گذشتن. سپری شدن : بیامد در آن باغ و می درکشید چو پاسی زتیره شب اندرکشید. فردوسی. چو نیمی شب تیره اندرکشید سپهبد می یک منی برکشید. فردوس ...

اندرکشیدن گذشتن. سپری شدن : بیامد در آن باغ و می درکشید چو پاسی زتیره شب اندرکشید. فردوسی. چو نیمی شب تیره اندرکشید سپهبد می یک منی برکشید. فردوس ...

اندرکشیدن حرکت کردن. رفتن : و از آنجا سوی پارس اندرکشید که در پارس بد گنجها را کلید. فردوسی. بسوی حصار دژ اندرکشید بیابان بیره سپه گسترید. فردوسی ...

اندرکشیدن حرکت کردن. رفتن : و از آنجا سوی پارس اندرکشید که در پارس بد گنجها را کلید. فردوسی. بسوی حصار دژ اندرکشید بیابان بیره سپه گسترید. فردوسی ...

اندرکشیدن حرکت کردن. رفتن : و از آنجا سوی پارس اندرکشید که در پارس بد گنجها را کلید. فردوسی. بسوی حصار دژ اندرکشید بیابان بیره سپه گسترید. فردوسی ...

لاجرعه سرکشیدن

لاجرعه سرکشیدن

اندرکشیدن نوشیدن. بیکبار نوشیدن : بروی شهنشاه جام نبید بیک دم همانگاه اندرکشید. فردوسی.

اندرکشیدن نوشیدن. بیکبار نوشیدن : بروی شهنشاه جام نبید بیک دم همانگاه اندرکشید. فردوسی.

خاموشی گزیده ، زبان اندرکشیده

روی اندرکشیدن ؛ مخفی شدن. نهان شدن. ( از یادداشتهای مؤلف ) : شیر گردون روی همچون خارپشت اندرکشید چون شود نیلوفرتیغ تو گلگون در شکار. سیدحسن غزنوی.

روی اندرکشیدن ؛ مخفی شدن. نهان شدن. ( از یادداشتهای مؤلف ) : شیر گردون روی همچون خارپشت اندرکشید چون شود نیلوفرتیغ تو گلگون در شکار. سیدحسن غزنوی.

زبان اندرکشیدن ؛ کنایه از خاموشی گزیدن : چون طمع یکسو نهادم پایمردی گو مباش چون زبان اندرکشیدم ترجمانی گو مباش. سعدی.

زبان اندرکشیدن ؛ کنایه از خاموشی گزیدن : چون طمع یکسو نهادم پایمردی گو مباش چون زبان اندرکشیدم ترجمانی گو مباش. سعدی.

روی اندرکشیدن ؛ مخفی شدن. نهان شدن. ( از یادداشتهای مؤلف ) : شیر گردون روی همچون خارپشت اندرکشید چون شود نیلوفرتیغ تو گلگون در شکار. سیدحسن غزنوی.

اندر کشیدن. [ اَ دَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) جذب کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) : اما جواب ما مر این سؤال را از خاصیت مقناطیس. . . آن است که گوییم از ...

اندرکشنده. [ اَ دَ ک َ / ک ِ ش َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) جذب کننده. ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به اندر کشیدن شود.

اندرکشنده. [ اَ دَ ک َ / ک ِ ش َ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) جذب کننده. ( فرهنگ فارسی معین ) . و رجوع به اندر کشیدن شود.

کژیدن ( تحریف )

کژیدن

کژوژ. [ ک َژْ وَ ] ( نف مرکب ) کج وز. کژوزنده. بادی که کج وزد. باد مخالف. نکباء. ( التفهیم ) .

کژوژ. [ ک َژْ وَ ] ( نف مرکب ) کج وز. کژوزنده. بادی که کج وزد. باد مخالف. نکباء. ( التفهیم ) .

کژراهه

کژ رو

کژراهه

کژخاطر. [ ک َ طِ ] ( ص مرکب ) کژدل. کنایه از کسی که مزاج او بر استقامت نباشد و در موزون و ناموزون فرق نکند. ( آنندراج ) . ناموزون. کج طبیعت. ( ناظم ا ...

کژ کردن دهن ؛ بقصد ریشخند و استهزا، شکل کج بدهان دادن : آن دهن کژ کرد و از تسخر بخواند نام احمد را دهانش کژ بماند. مولوی.

کژ کردن دهن ؛ بقصد ریشخند و استهزا، شکل کج بدهان دادن : آن دهن کژ کرد و از تسخر بخواند نام احمد را دهانش کژ بماند. مولوی.