پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

گوی از کسی بردن و گوی بردن از کسی ؛ پیشی گرفتن ومقدم شدن به دلیری یا علم یا صفت بر دیگری : نریمان که گوی از دلیران ببرد به فرمان شاه آفریدون گرد. فر ...

آخر آمدن

پایان یافتن

آخر آمدن

آخر آمدن

بی/بدون فوت وقت

( ناآمده ) ناآمده. [ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) اندک توقف داشته. درنگ اندک کرده. درنگ ناکرده : ناآمده رفتن این چه ساز است ناکشته درودن این چه راز ...

( ناآمده ) ناآمده. [ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) اندک توقف داشته. درنگ اندک کرده. درنگ ناکرده : ناآمده رفتن این چه ساز است ناکشته درودن این چه راز ...

( ناآمده ) ناآمده. [ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) اندک توقف داشته. درنگ اندک کرده. درنگ ناکرده : ناآمده رفتن این چه ساز است ناکشته درودن این چه راز ...

( ناآمده ) ناآمده. [ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) در آینده. در آتیه. عاقبت. که هنوز نیامده است : چهارم که دل دور داری ز غم ز ناآمده بد نباشی دژم. ف ...

( ناآمده ) ناآمده. [ م َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) نیامده. واقع نشده. که اتفاق نیفتاده است : بگوید همی تا بدان می خوریم غم روز ناآمده نشمریم. فردوسی. ...

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

آخر کردن . [ خ ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بپایان رسانیدن .

( چرب آخوری ) چرب آخوری. [ چ َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) آخورچربی. فراخ عیشی. پرنعمتی : همت خاقانی است طالب چرب آخوری چون سر کوی تو هست نیست مزیدی بر ...

( چرب آخوری ) چرب آخوری. [ چ َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) آخورچربی. فراخ عیشی. پرنعمتی : همت خاقانی است طالب چرب آخوری چون سر کوی تو هست نیست مزیدی بر ...

مرفه الحال

( آخورچرب ) ( ~. چَ ) ( ص مر. ) کسی که در رفاه و نعمت باشد، بسیاری مال .

( چرب آخوری ) چرب آخوری. [ چ َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) آخورچربی. فراخ عیشی. پرنعمتی : همت خاقانی است طالب چرب آخوری چون سر کوی تو هست نیست مزیدی بر ...

( آخورچرب ) ( ~. چَ ) ( ص مر. ) کسی که در رفاه و نعمت باشد، بسیاری مال .

آخر بیت

دوستی کردن = زفاف نمودن. ( ناظم الاطباء ) .

اندروقت. [ اَ دَ وَ ] ( ق مرکب ) فوراً. فی الحال. دروقت. ( فرهنگ فارسی معین ) . در همان وقت. در حال : و اندروقت دو حله آوردند از بهشت بنور و رنگ خورش ...

اندروقت. [ اَ دَ وَ ] ( ق مرکب ) فوراً. فی الحال. دروقت. ( فرهنگ فارسی معین ) . در همان وقت. در حال : و اندروقت دو حله آوردند از بهشت بنور و رنگ خورش ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

دردم. [ دَ دَ ] ( ق مرکب ) فوراً. فی الفور. درزمان. درساعت. دروقت. همان دم. حالی. بی درنگ. برفور : نگون اندرآمد شماساس گرد بیفتاد بر جای ودردم بمرد. ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرزمان. [ اَ دَ زَ ] ( ق مرکب ) در همان زمان. درهمان دم. فوراً. بی درنگ. فی الفور. ( از یادداشتهای مؤلف ) : چوبیننده دیدارش از دور دید هم اندرزمان ...

اندرکشیدن گذشتن. سپری شدن : بیامد در آن باغ و می درکشید چو پاسی زتیره شب اندرکشید. فردوسی. چو نیمی شب تیره اندرکشید سپهبد می یک منی برکشید. فردوس ...

اندرکشیدن گذشتن. سپری شدن : بیامد در آن باغ و می درکشید چو پاسی زتیره شب اندرکشید. فردوسی. چو نیمی شب تیره اندرکشید سپهبد می یک منی برکشید. فردوس ...

اندرکشیدن گذشتن. سپری شدن : بیامد در آن باغ و می درکشید چو پاسی زتیره شب اندرکشید. فردوسی. چو نیمی شب تیره اندرکشید سپهبد می یک منی برکشید. فردوس ...

اندرکشیدن حرکت کردن. رفتن : و از آنجا سوی پارس اندرکشید که در پارس بد گنجها را کلید. فردوسی. بسوی حصار دژ اندرکشید بیابان بیره سپه گسترید. فردوسی ...

اندرکشیدن حرکت کردن. رفتن : و از آنجا سوی پارس اندرکشید که در پارس بد گنجها را کلید. فردوسی. بسوی حصار دژ اندرکشید بیابان بیره سپه گسترید. فردوسی ...

اندرکشیدن حرکت کردن. رفتن : و از آنجا سوی پارس اندرکشید که در پارس بد گنجها را کلید. فردوسی. بسوی حصار دژ اندرکشید بیابان بیره سپه گسترید. فردوسی ...

لاجرعه سرکشیدن

لاجرعه سرکشیدن

اندرکشیدن نوشیدن. بیکبار نوشیدن : بروی شهنشاه جام نبید بیک دم همانگاه اندرکشید. فردوسی.

اندرکشیدن نوشیدن. بیکبار نوشیدن : بروی شهنشاه جام نبید بیک دم همانگاه اندرکشید. فردوسی.

خاموشی گزیده ، زبان اندرکشیده

زبان اندرکشیدن ؛ کنایه از خاموشی گزیدن : چون طمع یکسو نهادم پایمردی گو مباش چون زبان اندرکشیدم ترجمانی گو مباش. سعدی.

زبان اندرکشیدن ؛ کنایه از خاموشی گزیدن : چون طمع یکسو نهادم پایمردی گو مباش چون زبان اندرکشیدم ترجمانی گو مباش. سعدی.

روی اندرکشیدن ؛ مخفی شدن. نهان شدن. ( از یادداشتهای مؤلف ) : شیر گردون روی همچون خارپشت اندرکشید چون شود نیلوفرتیغ تو گلگون در شکار. سیدحسن غزنوی.

روی اندرکشیدن ؛ مخفی شدن. نهان شدن. ( از یادداشتهای مؤلف ) : شیر گردون روی همچون خارپشت اندرکشید چون شود نیلوفرتیغ تو گلگون در شکار. سیدحسن غزنوی.

اندر کشیدن. [ اَ دَ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) جذب کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) : اما جواب ما مر این سؤال را از خاصیت مقناطیس. . . آن است که گوییم از ...

روی اندرکشیدن ؛ مخفی شدن. نهان شدن. ( از یادداشتهای مؤلف ) : شیر گردون روی همچون خارپشت اندرکشید چون شود نیلوفرتیغ تو گلگون در شکار. سیدحسن غزنوی.