پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٢٥٤)

خواجه بزرگ ؛ صدراعظم. نخست وزیر : خواجه بزرگ را بخواندند. ( تاریخ بیهقی ) . خواجه بزرگ رنجی بزرگ بیرون طاقت بر خویش می نهد. ( تاریخ بیهقی ) . خواجه ب ...

خواجه بزرگ ؛ صدراعظم. نخست وزیر : خواجه بزرگ را بخواندند. ( تاریخ بیهقی ) . خواجه بزرگ رنجی بزرگ بیرون طاقت بر خویش می نهد. ( تاریخ بیهقی ) . خواجه ب ...

خواجه تاش. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ] ( اِ مرکب ) هم خواجه. دو غلام را گویند که یک صاحب و مولی دارند. دو بنده یک مولی. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( ...

خواجه تاش. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ] ( اِ مرکب ) هم خواجه. دو غلام را گویند که یک صاحب و مولی دارند. دو بنده یک مولی. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( ...

خواجه قنبر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ قَم ْ ب َ ] ( اِخ ) آقای قنبر. مولای قنبر. کنایه از حضرت علی ( ع ) که مولای قنبر بنده خود بود. ( یادداشت بخط مؤ ...

خواجه قنبر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ قَم ْ ب َ ] ( اِخ ) آقای قنبر. مولای قنبر. کنایه از حضرت علی ( ع ) که مولای قنبر بنده خود بود. ( یادداشت بخط مؤ ...

خواجه قنبر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ قَم ْ ب َ ] ( اِخ ) آقای قنبر. مولای قنبر. کنایه از حضرت علی ( ع ) که مولای قنبر بنده خود بود. ( یادداشت بخط مؤ ...

خواجه قنبر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ قَم ْ ب َ ] ( اِخ ) آقای قنبر. مولای قنبر. کنایه از حضرت علی ( ع ) که مولای قنبر بنده خود بود. ( یادداشت بخط مؤ ...

خواجه قنبر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ قَم ْ ب َ ] ( اِخ ) آقای قنبر. مولای قنبر. کنایه از حضرت علی ( ع ) که مولای قنبر بنده خود بود. ( یادداشت بخط مؤ ...

خواجه قنبر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ قَم ْ ب َ ] ( اِخ ) آقای قنبر. مولای قنبر. کنایه از حضرت علی ( ع ) که مولای قنبر بنده خود بود. ( یادداشت بخط مؤ ...

خواجه هر دو سرا. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ هََ دُ س َ ] ( اِخ ) لقب محمد مصطفی رسول اکرم ( ص ) است. ( یادداشت بخط مؤلف ) : محمد مصطفی ( ص ) که خواجه ...

ما و منی. [ وُ م َ ] ( حامص مرکب ) تکبر. خودپسندی.

آرام گرفتن درد ؛ بریدن و قطع شدن آن.

آرام گرفتن درد ؛ بریدن و قطع شدن آن.

زودا. ( ق مرکب ) بمعنی نزدیک است. ( آنندراج ) . به زودی و به تعجیل و به سرعت. و زودا که ؛ عنقریب و بزودی و به همین زودی و هرچه زودتر. ( ناظم الاطباء ...

زودا. ( ق مرکب ) بمعنی نزدیک است. ( آنندراج ) . به زودی و به تعجیل و به سرعت. و زودا که ؛ عنقریب و بزودی و به همین زودی و هرچه زودتر. ( ناظم الاطباء ...

خوش خوشان کسی شدن : [عامیانه، کنایه ] بسیار لذت بردن.

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

خوش خوش. [ خوَش ْ / خُش ْ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ق مرکب ) آهسته آهسته. رفته رفته. کم کم. نرم نرم. ( یادداشت مؤلف ) . خوش خوشک : گر کونت از نخست چنان باد ...

جلوه های مه گون

جلوه های برف گون

جلوهٔ برف گون

مزگت آدینه ؛ مسجد جامع. ( منتهی الارب ) . مسجد جمعه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و اندر او [ اندر شهرهای حمور و سندان و سویاره وکنبایه بهندوستان ...

مزگت آدینه ؛ مسجد جامع. ( منتهی الارب ) . مسجد جمعه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : و اندر او [ اندر شهرهای حمور و سندان و سویاره وکنبایه بهندوستان ...

گرد برگرد. [ گ ِ ب َگ ِ ] ( ق مرکب ) دور تا دور. همه اطراف : عنکبوت بلاش بر دل من گرد بر گرد برتنید انفست. خسروی. چو با تاج شاهی مرا دشمن است همه گ ...

گرد برگرد. [ گ ِ ب َگ ِ ] ( ق مرکب ) دور تا دور. همه اطراف : عنکبوت بلاش بر دل من گرد بر گرد برتنید انفست. خسروی. چو با تاج شاهی مرا دشمن است همه گ ...

گرد برگرد. [ گ ِ ب َگ ِ ] ( ق مرکب ) دور تا دور. همه اطراف : عنکبوت بلاش بر دل من گرد بر گرد برتنید انفست. خسروی. چو با تاج شاهی مرا دشمن است همه گ ...

سه سو. [ س ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) مثلث. ( التفیهم ) ( دانشنامه علایی ) : و برگ او [ برگ نبات سقمونیا] سه سو است همچون برگ لبلاب. ( ذخیره خوارزمشاهی ...

شخم زدن* = شورانیدن زمین ؛ اثارة. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) . شیار کردن زمین. ( از منتهی الارب ) . شخم زدن آن. شیار کردن آن : شهر به شهر و منزل ...

شخم زدن* = شورانیدن زمین ؛ اثارة. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) . شیار کردن زمین. ( از منتهی الارب ) . شخم زدن آن. شیار کردن آن : شهر به شهر و منزل ...

شخم زدن* = شورانیدن زمین ؛ اثارة. ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) . شیار کردن زمین. ( از منتهی الارب ) . شخم زدن آن. شیار کردن آن : شهر به شهر و منزل ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

کشتمند. [ ک ِ م َ ] ( اِ مرکب ) کشت. حرث. محصول. مزروع. کشته. آنچه کاشته شده باشد. ( یادداشت مؤلف ) . کشاورزی. زراعت : نگه کرد ناگاه بهرام گور جهان ...

گوشتاک

گوشتاک

گوشتاک