پیشنهادهای امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)
دستیاب گردیدن ؛ حاصل شدن. ( ناظم الاطباء ) : جواب بجز نفاق چیزی دست یاب نگردید. ( مجمل التواریخ گلستانه ) .
دستیاب گردیدن ؛ حاصل شدن. ( ناظم الاطباء ) : جواب بجز نفاق چیزی دست یاب نگردید. ( مجمل التواریخ گلستانه ) .
دستیاب گردیدن ؛ حاصل شدن. ( ناظم الاطباء ) : جواب بجز نفاق چیزی دست یاب نگردید. ( مجمل التواریخ گلستانه ) .
دست اندازی کردن ؛ تجاوز کردن. تعدی کردن.
دست اندازی کردن ؛ تجاوز کردن. تعدی کردن.
زوال یافتن. [ زَ ت َ ] ( مص مرکب ) زوال پذیرفتن. نقصان یافتن. از میان رفتن : روز دانش زوال یافت که بخت به من راست فکر کژنگر است. خاقانی. همه شب در ...
رو به افول گذاردن
زوال یافتن. [ زَ ت َ ] ( مص مرکب ) زوال پذیرفتن. نقصان یافتن. از میان رفتن : روز دانش زوال یافت که بخت به من راست فکر کژنگر است. خاقانی. همه شب در ...
رو به افول گذاردن
رو به افول گذاردن
صاحب عنوان
عنوان بستن ؛ مقام و لقبی را بر کسی نهادن : چو منشور اقبال او خوانده پیش در او بست عنوان فرزند خویش. نظامی ( از آنندراج ) .
عنوان بستن ؛ مقام و لقبی را بر کسی نهادن : چو منشور اقبال او خوانده پیش در او بست عنوان فرزند خویش. نظامی ( از آنندراج ) .
عنوان بستن ؛ مقام و لقبی را بر کسی نهادن : چو منشور اقبال او خوانده پیش در او بست عنوان فرزند خویش. نظامی ( از آنندراج ) .
نقطهٔ تلاقی
مرکز کارزار ؛ میدان جنگ : به کردار آتش به نیزه سوار همی گشت بر مرکز کارزار. فردوسی. که هومان به پیروزی شهریار دوان آمد از مرکز کارزار. فردوسی.
مرکز کارزار ؛ میدان جنگ : به کردار آتش به نیزه سوار همی گشت بر مرکز کارزار. فردوسی. که هومان به پیروزی شهریار دوان آمد از مرکز کارزار. فردوسی.
مرکز کارزار ؛ میدان جنگ : به کردار آتش به نیزه سوار همی گشت بر مرکز کارزار. فردوسی. که هومان به پیروزی شهریار دوان آمد از مرکز کارزار. فردوسی.
مرکز اغبر ؛ مرکز غبرا. کنایه از زمین : بگذشت ز هجرت پس سیصد نود و چار بنهاد مرا مادر برمرکز اغبر. ناصرخسرو. - مرکز خاک ( خاکی ) ؛ زمین : انباشت شا ...
مدنگ یازه . [ م َ دَ زَ ] ( اِ مرکب ) کلان در. ( یادداشت مؤلف ) . و در بیت زیر کنایه از آلت مرد است : نیم مستک فتاده و خورده بی خیو این مدنگ یازه ٔ ...
مدنگ یازه . [ م َ دَ زَ ] ( اِ مرکب ) کلان در. ( یادداشت مؤلف ) . و در بیت زیر کنایه از آلت مرد است : نیم مستک فتاده و خورده بی خیو این مدنگ یازه ٔ ...
تضخیم
تضخیم
کلان کار. [ ک َ ] ( ص مرکب ) توانای در کار و عمل مانند آسمان . ( ناظم الاطباء ) . || کارآزموده . مجرب . حاذق . ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ) .
کلان کار. [ ک َ ] ( ص مرکب ) توانای در کار و عمل مانند آسمان . ( ناظم الاطباء ) . || کارآزموده . مجرب . حاذق . ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ) .
کلان کار. [ ک َ ] ( ص مرکب ) توانای در کار و عمل مانند آسمان . ( ناظم الاطباء ) . || کارآزموده . مجرب . حاذق . ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ) .
کلان سالی . [ ک َ] ( حامص مرکب ) پیری . کِبَر. بسیار سالی . به زاد برآمدگی . هرم . قحارت . ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) . پیری . سالدیدگی . افزونی و ...
روز کلان ؛ روز بزرگ . عید. جشن . ( ناظم الاطباء ) .
روز کلان ؛ روز بزرگ . عید. جشن . ( ناظم الاطباء ) .
روز کلان ؛ روز بزرگ . عید. جشن . ( ناظم الاطباء ) .
دل شیفته . [ دِ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) عاشق . شیدا : به نصیحتگر دل شیفته می باید گفت برو ای خواجه که این درد به درمان نرود. سعدی .
دل شیفته . [ دِ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) عاشق . شیدا : به نصیحتگر دل شیفته می باید گفت برو ای خواجه که این درد به درمان نرود. سعدی .
دل شیفته . [ دِ ت َ / ت ِ ] ( ص مرکب ) عاشق . شیدا : به نصیحتگر دل شیفته می باید گفت برو ای خواجه که این درد به درمان نرود. سعدی .
پاک طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) پاک سرشت . پاک نهاد : خواجه ٔ سیّد ستوده هنرخواجه ٔ پاک طبع پاکنژاد. فرخی . ای نیکنام ای نیکخوی ای نیکدل ای نیکروی ای پاک ...
پاک طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) پاک سرشت . پاک نهاد : خواجه ٔ سیّد ستوده هنرخواجه ٔ پاک طبع پاکنژاد. فرخی . ای نیکنام ای نیکخوی ای نیکدل ای نیکروی ای پاک ...
خواجه ٔ بعث و نشر ؛محمدبن عبداﷲ پیغمبر اسلام . ( یادداشت مؤلف ) : شفیع الوری خواجه ٔ بعث و نشر. سعدی ( بوستان ) . - خواجه ٔ دوسرا ؛ محمدبن عبدا ...
خواجه ٔ بعث و نشر ؛محمدبن عبداﷲ پیغمبر اسلام . ( یادداشت مؤلف ) : شفیع الوری خواجه ٔ بعث و نشر. سعدی ( بوستان ) . - خواجه ٔ دوسرا ؛ محمدبن عبدا ...
خواجه ٔ بعث و نشر ؛محمدبن عبداﷲ پیغمبر اسلام . ( یادداشت مؤلف ) : شفیع الوری خواجه ٔ بعث و نشر. سعدی ( بوستان ) . - خواجه ٔ دوسرا ؛ محمدبن عبدا ...
نظارت پیشه . [ ن َ رَ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) نگهبان و خواجه سرا. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) .
خواجه بار. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ] ( اِ مرکب ) طعام بقدر حاجت که آن رابعربی قوت لایموت خوانند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) .
خواجه بار. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ] ( اِ مرکب ) طعام بقدر حاجت که آن رابعربی قوت لایموت خوانند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) .
خواجه ٔ سپهر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ س ِ پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خواجه ٔ زر. کنایه از آفتاب بود. ( از انجمن آرای ناصری ) . خواجه ٔ فلک . ...
خواجه ٔ سپهر. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ س ِ پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خواجه ٔ زر. کنایه از آفتاب بود. ( از انجمن آرای ناصری ) . خواجه ٔ فلک . ...
خواجه ٔ اختران . [ خوا/ خا ج َ / ج ِ ی ِ اَ ت َ ] ( اِخ ) کنایه از ستاره ٔ مشتری است . ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ) : خواجه ٔ اختران غلام تو شد ...
خواجه ٔ اختران . [ خوا/ خا ج َ / ج ِ ی ِ اَ ت َ ] ( اِخ ) کنایه از ستاره ٔ مشتری است . ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ) : خواجه ٔ اختران غلام تو شد ...
خواجه ٔ اختران . [ خوا/ خا ج َ / ج ِ ی ِ اَ ت َ ] ( اِخ ) کنایه از ستاره ٔ مشتری است . ( برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ) : خواجه ٔ اختران غلام تو شد ...
خواجه ٔ بزرگ ؛ صدراعظم . نخست وزیر : خواجه ٔ بزرگ را بخواندند. ( تاریخ بیهقی ) . خواجه ٔ بزرگ رنجی بزرگ بیرون طاقت بر خویش می نهد. ( تاریخ بیهقی ) . ...
خواجه ٔ بزرگ ؛ صدراعظم . نخست وزیر : خواجه ٔ بزرگ را بخواندند. ( تاریخ بیهقی ) . خواجه ٔ بزرگ رنجی بزرگ بیرون طاقت بر خویش می نهد. ( تاریخ بیهقی ) . ...
خواجه ٔ بزرگ ؛ صدراعظم . نخست وزیر : خواجه ٔ بزرگ را بخواندند. ( تاریخ بیهقی ) . خواجه ٔ بزرگ رنجی بزرگ بیرون طاقت بر خویش می نهد. ( تاریخ بیهقی ) . ...
خواجگان. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ] ( اِ ) ج ِ خواجه. ( ناظم الاطباء ) . رجوع به خواجه شود : ای خواجگان دولت سلطان به هر نماز او را دعا کنید که او درخور ...