پیشنهاد‌های ژاسپ (٣,٩٧٠)

باژ گرفتن باژ = دعای پیش از خوراک

مرجانی = بُسدین

به پهلوی "واسپ" و بعدا "واپز" و "وابز" : به چم زنبور

اول آمدن = برآمدن ، برخاستن

به فارسی "اِستَفت / سِفت"

تحریک = سارانِش ، آغالانش ، گیزانِش ، میوانِش

معدود = ساگمند

عدد = ساگ ( پهلوی )

جسد = ریستَگ

پزداندن = 1 - ترساندن 2 - تعقیب کردن

سِرَواندن = سِرَوانیدن، آزرواندن ، انتشار دادن

غفده. [ غ َ دَ / دِ ] ( اِ ) هرچیز سخت. ( از فرهنگ شعوری ج 2 ورق 185 ب ) . ( دهخدا ) ( فرهنگ ناظم الاطباء ) .

پیشنهای= "خوودی" همخانواده با کلاهخود جنگی

ذاتی = اسنو مانند ، اسنوخرد = خرد ذاتی اکتسابی = دشسروت مانند ، دشسروت خرد = خرد اکتسابی

مبداء = بُنِشت ، بُنشته ، بُنشتک

مُشبک = غَلوَکَن

Homoscedasticity = همپراکئدگی Heteroscedasticity = جُدپراکندگی

همپراکندگی

همپراکن

پخشایش همپراکن

دانوک = نام حشره ای که ظاهرش به مانند مورچه بالدار است و نیشی دردناک دارد است.

غاقل = غُنوز

غوالنگ. [ غ َ ل َ ] ( اِ ) زردآلوی خشک شده. ( از فرهنگ شعوری ج 2 ورق 182 الف ) ( اشتینگاس ) .

غوته. [ ت َ / ت ِ ] ( اِ ) سر به آب فروبردن و فرورفتن در آب ، و غوطه معرب آن است. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج )

احمق = غُوله

غویه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِ ) لوله خمیده که بدان مایعی را از ظرفی به ظرف دیگر ریزند و به فرانسه سیفون گویند. ( ناظم الاطباء ) .

فاژایی = فاژندگی ، حالت خمیازه کِشیدن

اِزگیل = فَتَر ، کونوَش

تَخت و فَخت = پهن و مسطح

نادیده گرفتن = فراپوشیدن

مرتفع = فرازه

انتخاب کردن = زیدن ، گُزیدن، فراکردن ، چیدن ،

کِشایی = کِشندگی ، کشسانی کُشایی = میرانندگی ، کُشندگی

فرگرفتن = تصرف کردن.

مشورت کردن = سوباردن ، اوسکاردن ، همپرسیدن

اطلاع دادن = فرانهادن

اخراج کردن = فراهنجاندن

کافور = فربودم

فرخال. [ ف َ ] ( ص ) همان فرخاک است. ( آنندراج ) . به معنی فرخاک که مویی باشدبی حرکت و بی شکن و فروهشته. ( از برهان )

رقصیدن = رخسیدن ، وشتیدن ، فرخیدن

حکیم = فرساد

فرسلون. [ ف َس ِ ] ( اِ ) سنگی است که آن را طلق می گویند و آن همچوآینه شفاف و روشن است. ( برهان )

جزء = وَرشیم

پیچیدگی = گوریدگی ، فرغودگی

فرفور. [ ف ُ ] ( اِ ) کشک سیاه باشد که به ترکی قراقروت خوانند. ( برهان )

حکومت = فرمان فرمایی /رایناهی/ راینایی / رایناکی

گ. [ ف َ رَ ] ( اِ ) فاق و زبانه و آن در اصطلاح نجاران نرولاس باشد که از چوب کنند و تخته ای را در تخته ای بدان صورت درنشانند.

فرودست. [ ف ُ دَ ] ( اِ مرکب ) خوانندگی و گویندگی را گویند که چند کس آوازها را با هم یکی کنند. ( برهان ) .

کُنشتار = کُنشت ، کردار

غایب = فروگشته