پیشنهاد‌های دکتر احمد. ع. معینی (١,٢٥٧)

شمردن شمارش کردن عمر تو مانند همیان زر ست روز و شب مانند دینار اشمر ست ✏ �مولانا�

نگونسار سرنگون معکوس برعکس سروته وارونه گرزها و تیغ ها محسوس شد پیش بیمار و سرش منکوس شد ✏ �مولانا�

قاطی شدن جمع کردن مخلوط کردن این مزاجت از جهان منبسط وصف وحدت را کنون شد ملتقط ✏ �مولانا�

نجاسات نجاست ها پلیدی ها کثافات خون خوری در چارمیخ تنگنا در میان حبس و انجاس و عنا ✏ �مولانا�

از شیر گرفتن کودک قطع کردن و گرفتن از چیزی از فطام خون غذایش شیر شد وز فطام شیر لقمه گیر شد وز فطام لقمه لقمانی شود طالب اشکار پنهانی شود ✏ �مولان ...

پیکارجو دشمن نزاع کننده جنگجو ستیزه جو جمله مرغان منازع بازوار بشنوید این طبل باز شهریار ✏ �مولانا�

لسان آور زبان آور فصیح تا سلیمان لسین معنوی در نیاید بر نخیزد این دوی ✏ �مولانا�

عاشق واله شیدا دلباخته مولعیم اندر سخنهای دقیق در گره ها باز کردن ما عشیق ✏ �مولانا�

فهم ها فهماندن یاد دادن دانستن گر بگویم آنچ او دارد نهان فتنهٔ افهام خیزد در جهان ✏ �مولانا�

مایوس نومید ناامید دلسرد بود شیخی عالمی قطبی کریم اندر آن منزل که آیس شد ندیم ✏ �مولانا�

بسیار بزرگ سترگ گشن شاخ و برگ قوی بلند پیکر در فلان بیشه درختی هست سبز بس بلند و پهن و هر شاخیش گبز ✏ �مولانا�

سکندری خوردن برو افتادن سرنگون شدن لغزیدن پاپیچ خوردن دل فراخان را بُوَد دستِ فراخ چشم کوران را عِثارِ سنگ لاخ ✏ �مولانا�

بدون کفش پابرهنه پاپتی بدون توشه آن یکی تا کعبه حافی می رود وین یکی تا مسجد از خود می شود ✏ �مولانا�

جهاز شتر کجاوه روی شتر رحم آمد مر شتر را گفت هین برجه و بر کودبانِ من نشین ✏ �مولانا�

زمین و ملک شراب و می گفت ای رندان چه حالست این چه کار هیچ خمی در نمی بینم عقار ✏ �مولانا�

بیفایده بیهوده جام می هستی شیخست ای فلیو کاندرو اندر نگنجد بول دیو ✏ �مولانا�

می نالید بیهوده میگفت چرند میگفت چرت میگفت ناله میکرد آن خبیث از شیخ می لایید ژاژ کژنگر باشد همیشه عقل کاژ ✏ �مولانا�

باتلاق گل و لای لجن حس تو از حس خر کمتر بدست که دل تو زین وحلها بر نجست ✏ �مولانا�

برتری جستن بالاتر بودن رفیع تر بودن ترفیع گرفتن بد چه می گویی تو خیر محض را هین ترفع کم شمر آن خفض را ✏ �مولانا�

نصایح اندرز ها پندها بهر این بو گفت احمد در عظات دائما قرة عینی فی الصلوة ✏ �مولانا�

ذکاوت هوشیاری زیرکی چون نداری فطنت و نور هدی بهر کوران روی را می زن جلا ✏ �مولانا�

1_کتف. شانه 2_دستکندهای در دیواره سنگی مشرف به رودخانه در شوشتر و دزفول که در تابستان برای فرار از گرما استغاده میشوند 3_که ترا گر تو خواهی کت شقاوت ...

تسبیح گو ذکر خدا گویان گر مسبح باشد از ماهی رهید ورنه در وی هضم گشت و ناپدید ✏ �مولانا�

نفس تنگی گفت ضعف معده هم از پیریست گفت وقت دم مرا دمگیریست ✏ �مولانا�

متکبر مغرور پرنخوت باغرور ای مدمغ عقلت این دانش نداد که خدا هر رنج را درمان نهاد ✏ �مولانا�

کیسه نگهداری زر و پول همیان چونک حق و باطلی آمیختند نقد و قلب اندر حرمدان ریختند ✏ �مولانا�

مجادله گری بحث کننده ای سخنرانی کننده ای واعظی فلسفی از نوع دیگر کرده شرح باحثی مر گفت او را کرده جرح ✏ �مولانا�

خشم قهر غضب تندی و تیزی عصبانیت خلم بهتر از چنین حلم ای خدا که کند از نور ایمانم جدا ✏ �مولانا�

داننده راز داننده سر غیب دان وافف بر اسرار باز می زارید کای علام سر مر مرا مگذار بر کفران مصر ✏ �مولانا�

نیارد نیاورد مهر بر گوش شما بنهاد حق تا به آواز خدا نارد سبق ✏ �مولانا�

عزرائیل ملک الموت پس عزازیلش بگفت ای میر راد مکر خود اندر میان باید نهاد ✏ �مولانا�

دمل کورک تاول غده عقده تو خوری حلوا تو را دنبل شود تب بگیرد طبع تو مختل شود ✏ �مولانا�

فرق کننده جدا کننده بس ستارهٔ سعد از تو محترق بس سپاه و جمع از تو مفترق ✏ �مولانا�

دشمن خصم کی رهد از مکر تو ای مختصم غرق طوفانیم الا من عصم ✏ �مولانا�

غوطه خوردن فرو رفتن زیر و بالا رفتن در آب از تو بود آن سنگسار قوم لوط در سیاهابه ز تو خوردند غوط ✏ �مولانا�

صیاد شکارچی مرغ معرفتهای تو چون بانگ صفیر بانگ مرغانست لیکن مرغ گیر ✏ �مولانا�

مس کردن لمس کردن مالاندن مالیدن دستمالی کردن لاس زدن همچو آن طفلی که بر طفلی تند شکل صحبت کن مساسی می کند ✏ �مولانا�

جمع خس فرومایگان دون مایگان افراد دون و پست و زبون صفع شاهان خور مخور شهد خسان تا کسی گردی ز اقبال کسان ✏ �مولانا�

سیلی زدن پس گردنی زدن قفا زدن صفع شاهان خور مخور شهد خسان تا کسی گردی ز اقبال کسان ✏ �مولانا�

شروع پیری سایه پیری پیر شدن مسن شدن ضعف پیری هیچ نکشد نفس را جز ظل پیر دامن آن نفس کش را سخت گیر ✏ �مولانا�

گرمی حرارت سر بریدن چیست کشتن نفس را در جهاد و ترک گفتن تفس را ✏ �مولانا�

نقصان زیان ضرر کردن محل کسوف ماه جمله فرزین بندها بیند بعکس مات بر وی گردد و نقصان و وکس ✏ �مولانا�

سفره مان خوراکمان غذایمان ور بکل بیزار بودی او ز ما کی رسیدی خوانمان هیچ از سما ✏ �مولانا�

خودستایی نمی کنم لاف نمی زنم گزاف نمی گویم گفت توبه کردم ای سلطان که من از سر جلدی نلافم هیچ فن ✏ �مولانا�

گیاهان خشک شاخه های خشک چون گرفتار گنه می آمدم غرقه دست اندر حشایش می زدم ✏ �مولانا�

چربی پیه چون نمودی قدرتت بنمای رحم ای نهاده رحمها در لحم و شحم ✏ �مولانا�

رنگ به رنگ کردن مختلف شدن گوناگون شدن حق آن قوت که بر تلوین ما رحمتی کن ای امیر لونها ✏ �مولانا�

باتلاق گل و لای دُور می شد این سؤال و این جواب ماند چون خر محتسب اندر خلاب ✏ �مولانا�

سرمه چشم داروی چشم داروی نابینایی اولا دزدید کحل دیده ات چون ستانی باز یابی تبصرت ✏ �مولانا�

اسباب و وسایل کالا متاع چون ز کوری دزد دزدد کاله ای می کند آن کور عمیا ناله ای ✏ �مولانا�