پیشنهادهای دکتر احمد. ع. معینی (١,٢٥٧)
تسمه محکم کردن زین اسب که از زیر دم حیوان رد میشود پشت او خم گشت همچون پشت خم ابروان بر چشم همچون پالدم ✏ �مولوی�
کثیف چرک آلوده ناپاک هوشیاری آفتاب و حرص یخ هوشیاری آب و این عالم وسخ ✏ �مولوی�
بینی دماغ بوی ایشان رغم آنف منکران گرد عالم می رود پرده دران ✏ �مولوی�
مرغابی اردک همچو بطان سر فرو برده باب گشته طاووسان و بوده چون غراب ✏ �مولوی�
بانمک نمکین بامزه تودل برو دلپذیر آن نمک کز وی محمد املحست زان حدیث با نمک او افصحست ✏ �مولوی�
جمع دم نفس ها انفاس دمش دمیدن گفت پیغامبر که نفحتهای حق اندرین ایام می آرد سبق ✏ �مولوی�
انبوهی زیادی بسیاری پیش از آن کین خاکها خسفش کنند پیش از آن کین بادها نشفش کنند ز انبهی برگ پنهان گشته شاخ ز انبهی گل نهان صحرا و کاخ ✏ �مولوی�
1_پیمانه_کاسه_ظرف 2_بدگویی_سرزنش_طعنه_عیب جویی لیک ننماید چو شیرینست مدح بد نماید زانک تلخ افتاد قدح ✏ �مولوی�
زیرا ازیرا چونکه برای از این جهت از برای بدلیل نالم ایرا ناله ها خوش آیدش از دو عالم ناله و غم بایدش ✏ �مولوی�
کف روی آب کف روی شیر ناخالصی از کبد فارغ بدم با روی تو وز زبد صافی بدم در جوی تو ✏ �مولوی�
تذکر دادن اندرز دادن پند دادن راهنمایی کردن هشدار دادن یادآوری نمودن بازگفتن چون به تذکیر و به نسیان قادرند بر همه دلهای خلقان قاهرند ✏ �مولوی�
دردها آلام رنجوری ها مشکلات و رنج های جسمی رنج ها بیماریها آن وجعها را بدو منسوب دار گرچه هست آن جمله صنع کردگار ✏ �مولوی�
باقلوا حلوا نوعی از شیرینی بعد توبه گفتش ای آدم نه من آفریدم در تو آن جرم و محن هر که آرد حرمت او حرمت برد هر که آرد قند لوزینه خورد ✏ �مولوی�
حقیر بی مقدار پست بی ارزش بی بها کم قیمت تو مگو کین مس برون بد محتقر در دل اکسیر چون گیرد گهر ✏ �مولوی�
سایبان چوبی آلاچیق کلبه گرچه از میری ورا آوازه ایست همچو درویشان مر او را کازه ایست ✏ �مولوی�
واژگون وارونه سرنگون برگشته در کمان ننهند الا تیر راست این کمان را بازگون کژ تیرهاست ✏ �مولوی�
رستن از قید و بند خلاص شدن رها شدن آزاد شدن دست می زد چون رهید از دست مرگ سبز و رقصان در هوا چون شاخ و برگ ✏ �مولوی�
پر دریغ پر افسوس ای بسا که زین بلای مر دریگ گشته است اندر جهان او خرد و ریگ ✏ �مولوی�
فورا رنگ سرخ کم رنگ یا صورتی کی ببینی سرخ و سبز و فور را تا نبینی پیش ازین سه نور را ✏ �مولوی�
راهنمایی راه بلدی مستحفظی اندر آمد چون قلاووزی به پیش تا برد او را به سوی دام خویش ✏ �مولوی�
نمی باید ناشایست بودن مرغ بی وقتی سرت باید برید عذر احمق را نمی شاید شنید ✏ �مولوی�
زندان بان نگهبان زندان نگهبان محبس خانه پاسبان سیاهچال
دارای عجب و خودپسندی خودستا خودبین پرغرور با نخوت معجبی یا خود قضامان در پیست ور نه این دم لایق چون تو کیست ✏ �مولوی�
دارای عجب و خودپسندی خودستا خودبین پرغرور با نخوت معجبی یا خود قضامان در پیست ور نه این دم لایق چون تو کیست ✏ �مولوی�
1 - زشت ننگ عار ناپسند مذموم 2_گیاه دارویی زوفا زانک بی شکری بود شوم و شنار می برد بی شکر را در قعر نار ✏ �مولوی�
چوب درخت بادام تلخ که به راحتی آتش می گیرد و لذا برای ایجاد آتش از آن استفاده میشد تا نمانی صفر و سرگردان چو چرخ تا نسوزی تو ز بی مغزی چو مرخ ✏ �مو ...
سزا وار بودن شایسته بودن بکار آمدن ارزش داشتن مناسب بودن لایق بودن
منوب متضاد واژه نایب است مانند موکل و وکیل لذا منوب معادل موکل و نایب معادل وکیل است
موکل نایب عنه کسی که از جانب دیگری نایب شده فردی که نماینده کس دیگری شده نه غلط گفتم که نایب با منوب گر دو پنداری قبیح آید نه خوب ✏ �مولوی�
مسخره کردن استهزا نمودن دست انداختن به سخره گرفته ریشخند کردن آن دهان کژ کرد و از تسخر بخواند مر محمد را دهانش کژ بماند ✏ �مولوی�
ماموران گماشتگان یاران تا چنان شد کان عوانان خلق را منع می کردند کآتش در میا ✏ �مولوی�
پرده حجاب چشم بندست آتش از بهر حجیب رحمتست این سر برآورده ز جیب ✏ �مولوی�
ساخته شده درست شده تراشیده شده آماده شده آن بت منحوت چون سیل سیاه نفس بتگر چشمه ای بر آب راه ✏ �مولوی�
سنگسار کردن رجم نمودن تاراندن به سنگ زدن هر که باشد طالع او زان نجوم نفس او کفار سوزد در رجوم ✏ �مولوی�
فاسد گشته تباه شده ویران شده ازبین رفته هم مخبط دینشان و حکمشان از پی طومارهای کژ بیان ✏ �مولوی�
خوار داشته ذلیل گشته کوچک شمرده حقیر کرده وان گروه دیگر از نصرانیان نام احمد داشتندی مستهان ✏ �مولوی�
زمین گفت اینک نایب آن مرد من نایب عیسی منم اندر زمن ✏ �مولوی�
سپر پیش این الماس بی اسپر میا کز بریدن تیغ را نبود حیا ✏ �مولوی�
درنده مرغ پر نارسته چون پران شود لقمهٔ هر گربهٔ دران شود ✏ �مولوی�
1_تخیل کردن 3_خیال بد نمودن تهمت زدن فکر بد داشتن عین آن تخییل را حکمت کند عین آن زهراب را شربت کند ✏ �مولوی�
سفله شدن پست شدن به اسفل السافلین رسیدن حقیر شدن خویشتن را مسخ کردی زین سفول زان وجودی که بد آن رشک عقول ✏ �مولوی�
نادان بی عقل مضر ضرر ده خسران زده کور نابینا ضعیف ناتوان مر جمادی را کند فضلش خبیر عاقلان را کرده قهر او ضریر ✏ �مولوی�
کور کننده عامل کوری باعث کور شدن برق اگر نوری نماید در نظر لیک هست از خاصیت دزد بصر ✏ �مولوی�
دشمنان جنگجویان خصم معاندان عناد ورزان این کند از امر و او بهر ستیز بر سر استیزه رویان خاک ریز ✏ �مولوی�
سرنوشت شوم اخر و عاقبت ناگوار قضای بد ای شده اندر سفر با صد رضا خود به پای خویش تا سؤ القضا ✏ �مولوی�
1_شهر و دیار و منطقه مسکونی 2_کسی فرد دیگری فرد غیری خانه خالی ماند و یک دیار نه جز طبیب و جز همان بیمار نه ✏ �مولوی�
ولیمه غذای میهمانی غذای ضیافت خوراک عرضه شده در دورهمی باز گستاخان ادب بگذاشتند چون گدایان زله ها برداشتند ✏ �مولوی�
قناعت کننده قانع گفت مرد زاهدم من منقطع با گیاهی گشتم اینجا مقتنع ✏ �مولوی�
شب عروسی شب زفاف شب گرد هم آمدن عروس و داماد بعد از آن اندر شب گردک به فن امردی را بست حنی هم چو زن ✏ �مولوی�
کج خیال بی فکر بیهوده اندیش سودایی دفع او را دلبرا بر من نویس هل که صحت یابد آن باریک ریس ✏ �مولوی�