پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

چراغ چرخ چهارم . [ چ َ / چ ِ غ ِ چ َ خ ِ چ َ رُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عیسی علیه السلام . ( از شرفنامه ٔ منیری ) . کنایه از عیسی بن مری ...

چراغ چرخ چهارم . [ چ َ / چ ِ غ ِ چ َ خ ِ چ َ رُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عیسی علیه السلام . ( از شرفنامه ٔ منیری ) . کنایه از عیسی بن مری ...

چراغ چرخ چهارم . [ چ َ / چ ِ غ ِ چ َ خ ِ چ َ رُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عیسی علیه السلام . ( از شرفنامه ٔ منیری ) . کنایه از عیسی بن مری ...

چراغ چرخ چهارم . [ چ َ / چ ِ غ ِ چ َ خ ِ چ َ رُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از عیسی علیه السلام . ( از شرفنامه ٔ منیری ) . کنایه از عیسی بن مری ...

چراغ مرده . [ چ َ / چ ِ م ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) تاریک . ظلمانی . بی نور و بی فروغ : مجنون چو شب چراغ مرده افتاده و دیده زاغ برده . نظامی .

چراغ مغان . [ چ َ / چ ِ غ ِ م ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب انگوری باشد. ( برهان ) . کنایه از شراب صاف بود. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . ...

چراغ مغان . [ چ َ / چ ِ غ ِ م ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب انگوری باشد. ( برهان ) . کنایه از شراب صاف بود. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . ...

زرین چراغ . [ زَرْ ری چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) چراغی از طلا. چراغی از زر. چراغی که از طلا ساخته باشند. || کنایه از شعاع خورشید : دگر روز چون خور برآمد ...

زرین چراغ . [ زَرْ ری چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) چراغی از طلا. چراغی از زر. چراغی که از طلا ساخته باشند. || کنایه از شعاع خورشید : دگر روز چون خور برآمد ...

طاق ابرو نمودن . [ ق ِ اَ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) ناز و کرشمه . ابرو نازک کردن . رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 352 شود.

طاق ابرو نمودن . [ ق ِ اَ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) ناز و کرشمه . ابرو نازک کردن . رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 352 شود.

طاق ابرو نمودن . [ ق ِ اَ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) ناز و کرشمه . ابرو نازک کردن . رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 352 شود.

طاق ابرو نمودن . [ ق ِ اَ ن ُ / ن ِ / ن َ دَ ] ( مص مرکب ) ناز و کرشمه . ابرو نازک کردن . رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 352 شود.

پیش طاق . ( اِ مرکب ) صحن خانه . صحن پیش دروازه . || دروازه ٔ بلند قصر امراء و ملوک . ( غیاث ) .

جفته طاق . [ ج َ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از دو ابرو. ( غیاث ) .

جفته طاق . [ ج َ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از دو ابرو. ( غیاث ) .

هزارآستین . [ هََ / هَِ ] ( اِ مرکب ) کنایت از دریاست ، چه هر شعبه از آن به منزله ٔ آستینی است . ( برهان ) .

هم کوش . [ هََ ] ( ص مرکب ) هم نبرد. هم کوشش : دلاور سواری که گاه نبردچه هم کوش او ژنده پیل و چه مرد. فردوسی .

all the while

all the while

all the while

نای نبرد. [ ی ِ ن َ ب َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کرنای جنگ را گویند. ( آنندراج ) . شیپور. ( ناظم الاطباء ) .

کین انگیختن . [ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) جنگ برانگیختن . مسبب جنگ شدن : دگر کین مینگیز در هیچ بوم سر کینه خواهان مکش سوی روم . نظامی .

جنگباره . [ ج َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) دوستدار جنگ . جنگ دوست . مقابل صلحجو.

جنگباره . [ ج َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) دوستدار جنگ . جنگ دوست . مقابل صلحجو.

جنگباره . [ ج َ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) دوستدار جنگ . جنگ دوست . مقابل صلحجو.

وزیر نظام لهجه و گویش تهرانی وزیر جنگ

چهارخایه . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که خایه چهار دارد. || مجازاً جگرآور. دلیر. گندآور. خایه دار. نرمنش . مرد مرد : گر کنده ٔ بینی ترا تخته ...

چهارخایه . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که خایه چهار دارد. || مجازاً جگرآور. دلیر. گندآور. خایه دار. نرمنش . مرد مرد : گر کنده ٔ بینی ترا تخته ...

چهارخایه . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که خایه چهار دارد. || مجازاً جگرآور. دلیر. گندآور. خایه دار. نرمنش . مرد مرد : گر کنده ٔ بینی ترا تخته ...

چهارخایه . [ چ َ / چ ِ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) که خایه چهار دارد. || مجازاً جگرآور. دلیر. گندآور. خایه دار. نرمنش . مرد مرد : گر کنده ٔ بینی ترا تخته ...

بار داشتن . [ ت َ ] ( مص مرکب ) حامله بودن . بچه در شکم داشتن : یکی خوب چهره پرستنده دید کجا نام او بود ماه آفرید که ایرج بدو مهر بسیار داشت قضا را ک ...

بار داشتن . [ ت َ ] ( مص مرکب ) حامله بودن . بچه در شکم داشتن : یکی خوب چهره پرستنده دید کجا نام او بود ماه آفرید که ایرج بدو مهر بسیار داشت قضا را ک ...

بیت النطاف. [ ب َ تُن ْ ن ِ ] ( ع اِ مرکب ) بیت النُطَف به اصطلاح لولی خانه که در عرف هند رجواره خوانند و از بعضی بمعنی نجاست خانه مسموع است و این اگ ...

بیت النطاف. [ ب َ تُن ْ ن ِ ] ( ع اِ مرکب ) بیت النُطَف به اصطلاح لولی خانه که در عرف هند رجواره خوانند و از بعضی بمعنی نجاست خانه مسموع است و این اگ ...

بیت النطاف. [ ب َ تُن ْ ن ِ ] ( ع اِ مرکب ) بیت النُطَف به اصطلاح لولی خانه که در عرف هند رجواره خوانند و از بعضی بمعنی نجاست خانه مسموع است و این اگ ...

بیت النطاف. [ ب َ تُن ْ ن ِ ] ( ع اِ مرکب ) بیت النُطَف به اصطلاح لولی خانه که در عرف هند رجواره خوانند و از بعضی بمعنی نجاست خانه مسموع است و این اگ ...

بیت النطاف. [ ب َ تُن ْ ن ِ ] ( ع اِ مرکب ) بیت النُطَف به اصطلاح لولی خانه که در عرف هند رجواره خوانند و از بعضی بمعنی نجاست خانه مسموع است و این اگ ...

سماکار. [ س َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) سبوکش میخانه را گویند، یعنی خدمتکار شرابخانه. ( برهان ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) ...

نوشیار سماکار. [ س َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) سبوکش میخانه را گویند، یعنی خدمتکار شرابخانه. ( برهان ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فار ...

سماکار. [ س َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) سبوکش میخانه را گویند، یعنی خدمتکار شرابخانه. ( برهان ) ( از فرهنگ رشیدی ) ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) ...

بنات طارق . [ ب َ ت ُ رِ ] ( ع اِ مرکب ) دختران اشراف و بزرگان که در شرافت مانند کوکب هستند. و به دختران علأبن طارق بن امیةبن عبدالشمس که در حسن و ش ...

بنات طارق . [ ب َ ت ُ رِ ] ( ع اِ مرکب ) دختران اشراف و بزرگان که در شرافت مانند کوکب هستند. و به دختران علأبن طارق بن امیةبن عبدالشمس که در حسن و ش ...

عشق باره . [ ع ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) کسی که عشق را دوست دارد. عاشق پیشه . ( فرهنگ فارسی معین ) . عشق پرداز. ( از آنندراج ) : دلی که عشق نبازد ز سنگ ...

عشق باره . [ ع ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) کسی که عشق را دوست دارد. عاشق پیشه . ( فرهنگ فارسی معین ) . عشق پرداز. ( از آنندراج ) : دلی که عشق نبازد ز سنگ ...

عشق باره . [ ع ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) کسی که عشق را دوست دارد. عاشق پیشه . ( فرهنگ فارسی معین ) . عشق پرداز. ( از آنندراج ) : دلی که عشق نبازد ز سنگ ...

عشق باره . [ ع ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) کسی که عشق را دوست دارد. عاشق پیشه . ( فرهنگ فارسی معین ) . عشق پرداز. ( از آنندراج ) : دلی که عشق نبازد ز سنگ ...

عشق باره . [ ع ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) کسی که عشق را دوست دارد. عاشق پیشه . ( فرهنگ فارسی معین ) . عشق پرداز. ( از آنندراج ) : دلی که عشق نبازد ز سنگ ...

همبر آمدن . [ هََ ب َ م َ دَ ] ( مص مرکب ) برابر شدن . ( آنندراج ) : با سیاهی سنگ کعبه همبر آمد از شرف سرخی سنگ منا کز خون حیوان دیده اند. خاقانی .

همبر آمدن . [ هََ ب َ م َ دَ ] ( مص مرکب ) برابر شدن . ( آنندراج ) : با سیاهی سنگ کعبه همبر آمد از شرف سرخی سنگ منا کز خون حیوان دیده اند. خاقانی .