پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٣٢)

شخلیز. [ ش َ] ( اِ ) سرمای سخت بود. ( لغت فرس اسدی ) : از دوری تو دیر شدم ای صنم آگاه چون قصد تو کردم شخلیزم زد بر راه . ( از لغت فرس اسدی ) . فرهنگه ...

شخلیز. [ ش َ] ( اِ ) سرمای سخت بود. ( لغت فرس اسدی ) : از دوری تو دیر شدم ای صنم آگاه چون قصد تو کردم شخلیزم زد بر راه . ( از لغت فرس اسدی ) . فرهنگه ...

شخلیز. [ ش َ] ( اِ ) سرمای سخت بود. ( لغت فرس اسدی ) : از دوری تو دیر شدم ای صنم آگاه چون قصد تو کردم شخلیزم زد بر راه . ( از لغت فرس اسدی ) . فرهنگه ...

صنم کده . [ ص َ ن َ ک َ دَ / دِ ] ( اِمرکب ) بتکده . بتخانه . جای بت . صنم خانه : از جوش کفر من شده کنعان صنم کده از بس که ما اطاعت فرزند می کنیم . م ...

صنم خانه . [ ص َ ن َ ن َ /ن ِ ] ( اِ مرکب ) بتخانه . بتکده . جای بت : کسانی که از راه خدمتگری کنند آن صنم خانه را چاکری . نظامی . رنگ هر گنبدی جداگان ...

غازبین لغت نامه دهخدا غازبین . ( نف مرکب ) آن که یک غازرا در نظر گیرد. کنایه از شخص بسیار لئیم و خسیس .

غازبین لغت نامه دهخدا غازبین . ( نف مرکب ) آن که یک غازرا در نظر گیرد. کنایه از شخص بسیار لئیم و خسیس .

غازبین لغت نامه دهخدا غازبین . ( نف مرکب ) آن که یک غازرا در نظر گیرد. کنایه از شخص بسیار لئیم و خسیس .

خاکشیر مزاج لهجه و گویش تهرانی کسی که با همه سلوک داشته ، زیبا پسند و نظر باز، ملایم و سازگار

ژرفانگر

اِمعان نَظَر؛ تدقیق، تعمق، توجه، دقت، ژرفنگری، غور. || ( لغت نامۀ دهخدا ) نگاه با زیرکی و فراست و غوررسی و عاقبت اندیشی. نیکو نگریستن و دوراندیشی و ت ...

اِمعان نَظَر؛ تدقیق، تعمق، توجه، دقت، ژرفنگری، غور. || ( لغت نامۀ دهخدا ) نگاه با زیرکی و فراست و غوررسی و عاقبت اندیشی. نیکو نگریستن و دوراندیشی و ت ...

تبادل نظر. [ ت َ دُ ل ِ ن َ ظَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شور. مشورت . رجوع به تبادل شود.

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

گرم و گداز. [ گ ُ م ُ گ ُ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) درد و رنج . غم و اندوه : همه مهتران پیش باز آمدند پر از درد و گرم و گداز آمدند. فردوسی . پس ...

طاعتگاه . [ ع َ ] ( اِ مرکب ) طاعتگه . معبد. پرستشگاه . جایگاه عبادت . مقام پرستش : یکی دیر سنگین برافراشتند بجمهور طاعت گهش ساختند. نظامی . الهی ...

طاعتگاه . [ ع َ ] ( اِ مرکب ) طاعتگه . معبد. پرستشگاه . جایگاه عبادت . مقام پرستش : یکی دیر سنگین برافراشتند بجمهور طاعت گهش ساختند. نظامی . الهی ...

طاعتگاه . [ ع َ ] ( اِ مرکب ) طاعتگه . معبد. پرستشگاه . جایگاه عبادت . مقام پرستش : یکی دیر سنگین برافراشتند بجمهور طاعت گهش ساختند. نظامی . الهی ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

طبعنواز. [ طَ ن َ ] ( نف مرکب ) مهربان . دمساز. سازگار. دلخواه : گر نفسی طبعنواز آمدی عمر ببازی شده بازآمدی . نظامی . طبعنوازان و ظریفان شدند با ...

جزگونه . [ ج ُ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) نوع دیگر. دگرگونه . روگردان : نداندکسی راز گردان سپهرکه جزگونه گشتست با ما به مهر. فردوسی . تو در جنگ چندین دلی ...

جزگونه . [ ج ُ ن َ / ن ِ ] ( ص مرکب ) نوع دیگر. دگرگونه . روگردان : نداندکسی راز گردان سپهرکه جزگونه گشتست با ما به مهر. فردوسی . تو در جنگ چندین دلی ...

خاک دیوار لیسیدن . [ ک ِ دی دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از قناعت کردن . ( آنندراج ) .

خون دل خاک . [ ن ِ دِ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از گل و ریاحین . || کنایه از لعل و یاقوت . ( از برهان قاطع ) : خون دل خاک ز بحران باددر ج ...

خون دل خاک . [ ن ِ دِ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از گل و ریاحین . || کنایه از لعل و یاقوت . ( از برهان قاطع ) : خون دل خاک ز بحران باددر ج ...

رند خاک بیز رندان خاک بیز. [ رِ دا ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه ازباریک بینان و دقیق نظران و کسانی که دقیقه ای از دقایق تحقیقات را فرونگذارن ...

رندان خاک بیز. [ رِ دا ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه ازباریک بینان و دقیق نظران و کسانی که دقیقه ای از دقایق تحقیقات را فرونگذارند. ( برهان قا ...

خاک دیوار لیسیدن . [ ک ِ دی دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از قناعت کردن . ( آنندراج ) .

فرع خواران خاک . [ ف َ خوا / خا ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از آدمیان . ( از آنندراج ) ( برهان ) . آنها که بهره ٔ خاک را میخورند. رجوع به ف ...

فرع خواران خاک . [ ف َ خوا / خا ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از آدمیان . ( از آنندراج ) ( برهان ) . آنها که بهره ٔ خاک را میخورند. رجوع به ف ...

فرع خواران خاک . [ ف َ خوا / خا ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایت از آدمیان . ( از آنندراج ) ( برهان ) . آنها که بهره ٔ خاک را میخورند. رجوع به ف ...

خاک دلان . [ دِ ] ( اِ مرکب ) ج ِ خاک دل . تیره دلان . کنایه ازکافران و جاهلان و فاسقان و فاجران و مفسدان باشد.

خاک دلان . [ دِ ] ( اِ مرکب ) ج ِ خاک دل . تیره دلان . کنایه ازکافران و جاهلان و فاسقان و فاجران و مفسدان باشد.

خاک ضعیف . [ ک ِ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بشر. ( آنندراج ) . انسان . آدمی : خاک ضعیف از تو توانا شده . نظامی .

خاک ضعیف . [ ک ِ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بشر. ( آنندراج ) . انسان . آدمی : خاک ضعیف از تو توانا شده . نظامی .

خاک ضعیف . [ ک ِ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بشر. ( آنندراج ) . انسان . آدمی : خاک ضعیف از تو توانا شده . نظامی .

خاک راه . [ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خاک و گرد متعلق براه . غبار. خاکی که بر لباس شخص بازگشت کرده از مسافرت می نشیند. || رنج سفر. خستگی سفر: � ...

خاک راه . [ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خاک و گرد متعلق براه . غبار. خاکی که بر لباس شخص بازگشت کرده از مسافرت می نشیند. || رنج سفر. خستگی سفر: � ...

خاک خاموش . [ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین بی گیاه و سبزه است . ( آنندراج ) .

خاک خاموش . [ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین بی گیاه و سبزه است . ( آنندراج ) .

خاک خاموش . [ ک ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زمین بی گیاه و سبزه است . ( آنندراج ) .

ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه د ...

اسیران خاک . [ اَ ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از تن پروران . || کنایه از مردگان . ( هفت قلزم ) ( آنندراج ) .

زاده ٔ خاک . [ دَ / دِ ی ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِمرکب ) کنایه از زر و سیم . ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) . و رجوع به زاده شود.

ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه د ...

ناف خاک . [ ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شکم خاک . دل خاک . قعر زمین . بطن زمین . درون زمین . دل زمین : زری کآدمی را کند بیمناک چه در صلب آتش چه د ...