پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٨٦٥)

چه صیغه ای است ؟ : [عامیانه، کنایه ] چه معنی داد ؟.

چه غلط ها ! : [عامیانه، اصطلاح] چه فضولی ها !.

چهره شدن : [عامیانه، اصطلاح] مورد توجه قرار گرفتن، گل کردن.

چهار صبا ( چهار صباح ) : [عامیانه، اصطلاح] مدت کوتاه، دو سه روز.

چهار دیواری کسی نشست کردن : [عامیانه، کنایه ] بدبخت شدن، از کار و زندگی ساقط شدن.

چهاردیواری اختیاری: [عامیانه، کنایه ] هر کس در میان چهار دیوار خانه اش آزاد است.

چهار چنگول شدن: [عامیانه، کنایه ] خشک شدن اعضای بدن.

چهار چنگول ماندن: [عامیانه، کنایه ] نگا. چهار چنگول شدن.

چهار چوب ملا حیدر: [عامیانه، ضرب المثل ] جای تنگ و ناراحت کننده.

چهار چشمی پاییدن : [عامیانه، کنایه ] با دقت مواظب بودن.

چهار چشم: [عامیانه، اصطلاح] عینکی، بسیار مشتاق، منتظر، مراقب.

چهار پادار : [عامیانه، اصطلاح] کسی که حیوانات باربر دارد و با آن ها کار می کند.

چهارتا شدن چشم کسی: [عامیانه، کنایه ] سخت تعجب کردن کسی، خیره ماندن از تعجب.

چول کردن: [عامیانه، اصطلاح] شرمنده کردن.

چهار ابرو : [عامیانه، اصطلاح] دارای ابروهای کلفت و پر پشت.

چوروک خوردن: [عامیانه، اصطلاح] چین برداشتن.

چول شدن: [عامیانه، اصطلاح] بور شدن در بازی، شرمنده شدن.

چوچوله باز : [عامیانه، کنایه ] زنباره، دوست دار زنان بدکاره.

چوروک افتادن: [عامیانه، کنایه ] چین پیداکردن چیزی.

چوبی رقصیدن: [عامیانه، اصطلاح] رقصیدن با دوستمال در دو دست.

چوچول باز : [عامیانه، کنایه ] دغل، بی حیا.

چوبه ی اعدام: [عامیانه، اصطلاح] تیری که محکوم به اعدام را به آن می بندند.

چوب لای چرخ گذاشتن : [عامیانه، کنایه ] سنگ پیش پا انداختن، ایجاد مانع کردن.

چوب علی موجود: [عامیانه، اصطلاح] چوب کج و معوج درویشان.

چوب زیر دم کردن : [عامیانه، کنایه ] تحریک کردن.

چوب سیگار : [عامیانه، اصطلاح] نی سیگار.

چوب شدن : [عامیانه، اصطلاح] ساکت و بی حرکت شدن، از ترس یا تعجب بر جای ماندن.

چوب دو سر نجس: [عامیانه، اصطلاح] نگا. چوب دو سر طلا.

چوب را از پهنا پرتاب کردن: [عامیانه، کنایه ] ناشیانه عمل کردن.

چوب دو سر گُهی: [عامیانه، اصطلاح] نگا. چوب دو سر طلا.

چوب دو سر طلا : [عامیانه، کنایه ] منفور از هر دو طرف، از این جا مانده و از آن جا رانده.

چوب در چیزی کردن: [عامیانه، کنایه ] تحریک کردن.

چوب حراج چیزی را زدن: [عامیانه، کنایه ] در برابر تاراج و غارت قرار دادن.

چوب حرفی : [عامیانه، کنایه ] چوب کوچکی که به دست کودکان می دادند تا روی سطر های کتاب بگذارد و آن ها را بخواند.

چوب پیش کسی گذاشتن : [عامیانه، کنایه ] منع کردن کسی از کاری، بازداشتن کسی از انجام کاری.

چوب به مرده زدن : [عامیانه، کنایه ] از پا افتاده ای را آزار دادن، موضوع کهنه ای را تازه کردن.

چوب پا : [عامیانه، اصطلاح] دو چوب بلند که پا در میان آن ها کنند و با آن ها راه روند.

چوب به سوراخ زنبور کردن : [عامیانه، کنایه ] شوراندن و تحریک کردن عده ای.

چوب به آستین کسی کردن: [عامیانه، کنایه ] به سختی تنبیه کردن، به سزای عمل رساندن.

چوب آخر را زدن : [عامیانه، کنایه ] پایان کاری را اعلام کردن، مانند در حراج.

چو افتادن: [عامیانه، اصطلاح] شایع شدن، شهرت یافتن.

چنگولک: [عامیانه، اصطلاح] سست و ضعیف.

چنگول زدن: [عامیانه، اصطلاح] پنجه زدن.

چنگول چنگولی: [عامیانه، اصطلاح] مجعد، حلقه حلقه، پر چین و شکن.

چنگک شدن : [عامیانه، اصطلاح] چنگ شدن.

چنگ مالی کردن : [عامیانه، کنایه ] چیزی را زیاد دست مالی کردن.

چند منه ؟ : [عامیانه، اصطلاح] به شوخی به کسی که دیر می آید و زود می رود می گویند: آمدی بگی چند منه ؟.

چنگ به دل نزدن : [عامیانه، کنایه ] ارزش نداشتن، قابل اعتنا نبودن، جالب نبودن.

چند مرده حلاج بودن: [عامیانه، کنایه ] چه اندازه جسارت و توانایی داشتن.

چندش آور: [عامیانه، اصطلاح] تکان دهنده، دل به هم زن.