پیشنهاد‌های علی باقری (٣٨,٧٩٧)

دل و جگر زلیخا: [عامیانه، کنایه ] تکه تکه، پاره پاره.

دل و جگر چیزی را بیرون آوردن: [عامیانه، کنایه ] چیزی را به هم ریختن، نامرتب و درهم و بر هم کردن.

دلنگ و دلنگ : [عامیانه، اصطلاح] صدای زنگ و ناقوس.

دل گرفتگی: [عامیانه، اصطلاح] غم، غمگین بودن.

دل کسی را زدن : [عامیانه، کنایه ] سیر شدن از چیزی، بی میل و رغبت شدن نسبت به چیزی یا کسی.

دل کسی روی دل آدم بودن: [عامیانه، کنایه ] درد دیگران را درک کردن، با دیگران غمخواری کردن.

دل کسی گرفتن: [عامیانه، کنایه ] غمگین شدن، متاثر شدن.

دل کسی را به دست آوردن: [عامیانه، کنایه ] کسی را با نیکی و محبت از خود خشنود کردن.

دل کسی را خون کردن: [عامیانه، کنایه ] کسی را سخت رنجاندن.

دل کسی خون بودن سخت رنجیده بودن، بسیار اندوهناک بودن.

دل کسی را آب کردن: [عامیانه، کنایه ] به اوج تمنا رساندن، بسیار مشتاق کردن، بی تاب کردن.

دل کسی برای چیزی لک زدن: [عامیانه، کنایه ] بسیار آرزومند چیزی بودن، سخت در حسرت چیزی بودن.

دل کسی تاقچه نداشتن : [عامیانه، کنایه ] بی نهایت رک و صریح بودن.

دل کسی تو ریختن : [عامیانه، کنایه ] دچار دلهره ی ناگهانی شدن، وحشت کردن.

دل کسی آب شدن: [عامیانه، کنایه ] به اوج تمنا رسیدن، بسیار مشتاق شدن، بی تاب شدن .

دل قرصی: [عامیانه، اصطلاح] اطمینان.

دل قرصی دادن: [عامیانه، کنایه ] اطمینان خاطر دادن.

دل غشه گرفتن : [عامیانه، کنایه ] متاثر و ناراحت شدن، بی حال شدن، دچار ضعف شدن.

دل فرو ریختن: [عامیانه، کنایه ] سخت وحشت کردن، بسیار ترسیدن .

دل را آب کردن: [عامیانه، کنایه ] سخت آرزومند کردن، مشتاق کردن.

دل دل را خوردن: [عامیانه، کنایه ] عجله داشتن، بی تاب بودن.

دلخور کردن : [عامیانه، کنایه ] مایه ی گله مندی و نارضایتی کسی را فراهم کردن.

- دلخور کردن ؛ رنجانیدن. افسرده کردن. مایه دلخوری و گله مندی ونارضایی کسی را با رفتاری نامساعد فراهم آوردن. ( فرهنگ لغات عامیانه )

دلخور شدن: [عامیانه، کنایه ] گله مند شدن، ناراضی شدن.

دلخور شدن از کسی یا از چیزی ؛ دل تنگ شدن از آن. رنجیدن از آن. رنجیدن به دل از آن. ناراضی و گله مند شدن. ( فرهنگ لغات عامیانه ) .

دل خالی کردن : [عامیانه، کنایه ] کین خود را گرفتن، از رنج دشمن شاد شدن.

دلخور بودن : [عامیانه، کنایه ] گله مند بودن، ناراضی بودن.

دلچرکین شدن ؛ متنفر شدن از چیزی. بد آمدن شخص از چیزی. ( فرهنگ عوام ) . از او کراهتی در خود احساس کردن. آنرا بشگون خوب نگرفتن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) ...

دلچرکی: [عامیانه، اصطلاح] ناخوشایندی، اکراه.

از چیزی دلچرکین بودن ؛ آنرا قلباً نپسندیدن. آنرا بشگون بد دانستن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) .

دلجور: [عامیانه، اصطلاح] همدل.

دلچرک: [عامیانه، اصطلاح] ناخوشایند، دارای اکراه.

دل توی دل نبودن: [عامیانه، کنایه ] بی تاب و بی قرار بودن.

دل تو ریختن: [عامیانه، کنایه ] مضطرب و وحشت زده شدن بر اثر شنیدن خبر ناگوار.

دل ترکیدن : [عامیانه، اصطلاح] ترکیدن شکم بر اثر پر خواری.

دل پُر داشتن: [عامیانه، کنایه ] کینه و دلخوری دیرینه داشتن.

دل پَر زدن: [عامیانه، کنایه ] بسیار مشتاق بودن.

دلپخت: [عامیانه، اصطلاح] پختن مغر چیزی.

دل پایین ریختن: [عامیانه، کنایه ] ترسیدن، وحشت کردن.

دل به دل رفتن : [عامیانه، کنایه ] دوستی و دشمنی از دو سو بودن.

دل به دل راه داشتن: [عامیانه، کنایه ] احساس متقابل داشتن. احساس نزدیکی دو نفر به یکدیگر.

دل به دریا زدن : [عامیانه، کنایه ] بدون توجه به خطر به کاری اقدام کردن، هرچه بادا باد گفتن.

دل ای دل کردن: [عامیانه، کنایه ] آواز اندوهگین خواندن.

دل آمدن: [عامیانه، اصطلاح] به چیزی تن در دادن ( دلم نیامد ) ، راضی کردن وجدان ( چطور دلت می آید؟ ) .

دلال محبت: [عامیانه، اصطلاح] پا انداز، خانم بیار.

دل آشوبه گرفتن: [عامیانه، اصطلاح] دچار حالت تهوع شدن.

دلال بازی: [عامیانه، اصطلاح] به شیوه دلالان از راه مبالغه و دروغ کاری را بزرگ جلوه دادن، واسطه گری.

دل آب شدن برای چیزی : [عامیانه، کنایه ] بسیار مشتاق چیزی شدن .

دک و دنده : [عامیانه، اصطلاح] بالا تنه.

دک و دهن: [عامیانه، اصطلاح] نگا. دک و پوز.