پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٣,٥٤٤)

- سبز شدن خط ؛ کنایه از ریش برآوردن. دمیدن موی.

- سبز شدن خط ؛ کنایه از ریش برآوردن. دمیدن موی.

- سبز شدن سخن ( حرف ) ؛بر کرسی نشستن آن. ( از آنندراج ) : گفتم که شود ازگل وصلت چمنم سبز گل کرد خط از لعل تو و شد سخنم سبز. ملا طاهر غنی ( از آنندرا ...

سبز شدن

سبز شدن

ناداشتی. ( حامص مرکب ) بی اعتقادی. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ) . بی اخلاصی. ( غیاث اللغات ) .

ناداشتی. ( حامص مرکب ) پریشانی. افلاس. ( برهان قاطع ) . بی نوائی. ( فرهنگ نظام ) . مفلسی. ( غیاث اللغات ) . فقر. بی چیزی. تنگدستی. تهیدستی. کوتاه دست ...

ناداشتی. ( حامص مرکب ) پریشانی. افلاس. ( برهان قاطع ) . بی نوائی. ( فرهنگ نظام ) . مفلسی. ( غیاث اللغات ) . فقر. بی چیزی. تنگدستی. تهیدستی. کوتاه دست ...

ناداشت. ( ص مرکب ) ( از: نا ( نفی، سلب ) داشت ) در این جا بجای �نادار� اسم فاعل مرخم بکار رفته. ( حاشیه ٔ برهان چ معین ) . مفلس. پریشان. بی نوا. ( بر ...

ناداشت. ( ص مرکب ) ( از: نا ( نفی، سلب ) داشت ) در این جا بجای �نادار� اسم فاعل مرخم بکار رفته. ( حاشیه ٔ برهان چ معین ) . مفلس. پریشان. بی نوا. ( بر ...

ناداشت. ( ص مرکب ) ( از: نا ( نفی، سلب ) داشت ) در این جا بجای �نادار� اسم فاعل مرخم بکار رفته. ( حاشیه ٔ برهان چ معین ) . مفلس. پریشان. بی نوا. ( بر ...

تن خسته / خسته تن

خسته تن / تن خسته

دل مرده. [ دِ م ُ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) مرده دل. افسرده دل. پژمرده. آنکه نشاط ندارد. مقابل دل زنده : چنان خوش آید بر گوش تو سؤال کجا به گوش مردم دل م ...

دل مردگی. [ دِ م ُ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) کیفیت و حالت دل مرده. افسردگی.

دل مرده. [ دِ م ُ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) مرده دل. افسرده دل. پژمرده. آنکه نشاط ندارد. مقابل دل زنده : چنان خوش آید بر گوش تو سؤال کجا به گوش مردم دل م ...

دل مرده. [ دِ م ُ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) مرده دل. افسرده دل. پژمرده. آنکه نشاط ندارد. مقابل دل زنده : چنان خوش آید بر گوش تو سؤال کجا به گوش مردم دل م ...

غمگساری. [ غ َ گ ُ ] ( حامص مرکب ) دفع ملالت و دلتنگی. ( ناظم الاطباء ) . گساردن غم. غمخواری. غمزدایی. دلداری و دلجویی : هرچند که غمگین بود نخواهد از ...

غمگساری. [ غ َ گ ُ ] ( حامص مرکب ) دفع ملالت و دلتنگی. ( ناظم الاطباء ) . گساردن غم. غمخواری. غمزدایی. دلداری و دلجویی : هرچند که غمگین بود نخواهد از ...

غمگساری. [ غ َ گ ُ ] ( حامص مرکب ) دفع ملالت و دلتنگی. ( ناظم الاطباء ) . گساردن غم. غمخواری. غمزدایی. دلداری و دلجویی : هرچند که غمگین بود نخواهد از ...

طاس آبگون. [ س ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) به معنی طارم نیلگون است که کنایه از آسمان باشد. ( برهان ) .

طاس آبگون. [ س ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) به معنی طارم نیلگون است که کنایه از آسمان باشد. ( برهان ) .

ریشور. [ریش ْ وَ ] ( ص مرکب ) صاحب ریش. ( یادداشت مؤلف ) . ریشو. مقابل کوسه. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) : مانا که خلد پرده ز رخسار برگرفت یا ساده ...

مقبل. [ م ُ ب َ ] ( ع ص )

مقبل. [ م ُ ب َ ] ( ع ص )

مقبل. [ م ُ ب َ ] ( ع ص )

مقبل. [ م ُ ب َ ] ( ع ص )

صمیم

صمیم

خودپیرا

خودپیرایی

مجد. [ م ُ ج ِدد ] ( ع ص ) کوشش کننده در کار. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از غیاث ) . کوشنده. کوشا. ( یادداشت به خط مرحوم ده ...

مجد. [ م ُ ج ِدد ] ( ع ص ) کوشش کننده در کار. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از غیاث ) . کوشنده. کوشا. ( یادداشت به خط مرحوم ده ...

مجد. [ م ُ ج ِدد ] ( ع ص ) کوشش کننده در کار. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از غیاث ) . کوشنده. کوشا. ( یادداشت به خط مرحوم ده ...

محتشم زاده. [ م ُ ت َ ش َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) بزرگ زاده. از خاندان محتشم. عریق : ز یونانیان محتشم زاده ای ندیده چو او گیتی آزاده ای. نظامی. در میا ...

محتشم زاده. [ م ُ ت َ ش َ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) بزرگ زاده. از خاندان محتشم. عریق : ز یونانیان محتشم زاده ای ندیده چو او گیتی آزاده ای. نظامی. در میا ...

صاحب مجد ؛ باشکوه و بزرگوار و با جلال. ( ناظم الاطباء ) .

آب مژگان. [ ب ِ م ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) اشک : ببدرود کردن رخ هر کسی ببوسید با آب مژگان بسی. فردوسی. آب ِ مژگان ؛ اشک. سرشک : ز بهرام چندی ...

آب مژگان. [ ب ِ م ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) اشک : ببدرود کردن رخ هر کسی ببوسید با آب مژگان بسی. فردوسی. آب ِ مژگان ؛ اشک. سرشک : ز بهرام چندی ...

آب مژگان. [ ب ِ م ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) اشک : ببدرود کردن رخ هر کسی ببوسید با آب مژگان بسی. فردوسی. آب ِ مژگان ؛ اشک. سرشک : ز بهرام چندی ...

مژگان ِ تر ؛ کنایه از چشم اشکبار : چشم امید به مژگان تر خود داریم روی خود تازه به آب گهر خود داریم. صائب.

مژگان آفتاب ؛ کنایه از خطوط شعاعی. ( آنندراج ) . خطوط شعاعی نور آفتاب. مژگان خورشید : این بوستان کیست که مژگان آفتاب چون خار گردن از سر دیوار میکشد. ...

مژگان آفتاب ؛ کنایه از خطوط شعاعی. ( آنندراج ) . خطوط شعاعی نور آفتاب. مژگان خورشید : این بوستان کیست که مژگان آفتاب چون خار گردن از سر دیوار میکشد. ...

مژگان آفتاب ؛ کنایه از خطوط شعاعی. ( آنندراج ) . خطوط شعاعی نور آفتاب. مژگان خورشید : این بوستان کیست که مژگان آفتاب چون خار گردن از سر دیوار میکشد. ...

منشی ٔ. [ م ُ ش ِءْ ] ( ع ص ) نوآفریننده. ( مهذب الاسماء ) . مبدع. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . خلق کننده. ایجادکننده : واهب العقل و ملهم الالباب منشی ء ...

منشی ٔ. [ م ُ ش ِءْ ] ( ع ص ) نوآفریننده. ( مهذب الاسماء ) . مبدع. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . خلق کننده. ایجادکننده : واهب العقل و ملهم الالباب منشی ء ...

منشی ٔ. [ م ُ ش ِءْ ] ( ع ص ) نوآفریننده. ( مهذب الاسماء ) . مبدع. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . خلق کننده. ایجادکننده : واهب العقل و ملهم الالباب منشی ء ...

منشی ٔ. [ م ُ ش ِءْ ] ( ع ص ) نوآفریننده. ( مهذب الاسماء ) . مبدع. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . خلق کننده. ایجادکننده : واهب العقل و ملهم الالباب منشی ء ...

منشی ٔ. [ م ُ ش ِءْ ] ( ع ص ) نوآفریننده. ( مهذب الاسماء ) . مبدع. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . خلق کننده. ایجادکننده : واهب العقل و ملهم الالباب منشی ء ...

منشی ٔ. [ م ُ ش ِءْ ] ( ع ص ) نوآفریننده. ( مهذب الاسماء ) . مبدع. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) . خلق کننده. ایجادکننده : واهب العقل و ملهم الالباب منشی ء ...