پیشنهاد‌های علی باقری (٣٩,٦٨٦)

شکستن بازار ؛ کاسد شدن متاعی. کاسد شدن آن. ( یادداشت مؤلف ) : چرخ از ستم به عهد تو بیزار شد چنانک تاحشر داد و دین را بازار نشکند. ( محمدبن ابی بکر ...

شکستن قیمت ؛ بی ارزش کردن آن. ( یادداشت مؤلف ) : قیمت خود به ملاهی و مناهی مشکن گرت ایمان درست است به روز موعود. سعدی. نباید که بسیار بازی کنی که ...

شکستن صف ؛ متفرق شدن افراد آن. متفرق و پراکنده شدن صف. ( یادداشت دهخدا ) : هر روز تا نباری باران عدل و جود از صفه در تو صف بار نشکند. محمدبن ابی بکر ...

شکستن عاشورا ؛ به ظهور رسیدن عاشورا. به نیمروز رسیدن آن. ( یادداشت مؤلف ) . باطل شدن. تمام شدن. و رجوع به ترکیب شکستن قتل شود.

شکستن قتل ؛ ظهرشدن به روز دهم محرم. درآمدن ظهر به روز عاشورا. ( یادداشت مؤلف ) . - || در آذربایجان شکستن را در این موردبه معنی متعدی بکار برند و م ...

شکستن وفای کسی را ؛ نقض عهد او. نقض پیمان وی. ( یادداشت مؤلف ) . بیوفایی کردن. بدعهدی کردن : کنون گر وفای مرا نشکنی به سوگند با من تو پیمان کنی. فر ...

شکستن سلام ، سلام شکستن ؛ بار بگسستن. پایان گرفتن بار عام. از رسمیت افتادن آن. ( یادداشت مؤلف ) .

شکستن فرمان کسی ؛ از دستور او سرپیچی کردن. نقض حکم و امر او. ( یادداشت مؤلف ) . اطاعت نکردن : اگر هیچ فرمان ما بشکنی تن و بوم کشور به رنج افکنی. فر ...

شکستن نماز ؛ قطع کردن آن در آخر. دست برداشتن از نماز پیش از پایان آن. بریدن و باطل کردن آن به ناتمام گذاشتن. ( یادداشت مؤلف ) .

شکستن نماز ؛ قطع کردن آن در آخر. دست برداشتن از نماز پیش از پایان آن. بریدن و باطل کردن آن به ناتمام گذاشتن. ( یادداشت مؤلف ) .

شکستن عهد، عهد شکستن ؛ نقض عهد. نکث عهد. نقض پیمان. خلف عهد. تباه کردن آن. نسخ آن. ( یادداشت مؤلف ) . باطل کردن. نقض. ( دهار ) ( تاج المصادر بیهقی ) ...

شکستن صلح ؛ زیر پا گذاشتن آن. نقض آن. ابطال و تباه کردن آن. ( یادداشت مؤلف ) . باطل کردن آن : بدان که خلقی بی اندازه گرد آمده اند از خزریان ، و ملک ...

شکستن رای کسی ؛ نقض عقیده او. شکستن تصمیم و نظر او. نسخ حکم و امر او. ( یادداشت مؤلف ) . - || تباه و باطل شدن نظر و عقیده و فکر او : به گیتی هر آن ...

شکستن سخن کسی ؛ رد قول یا خواهش او کردن. ( یادداشت مؤلف ) : کنون هرچه خواهد ز خوبی بکن بر او هیچ مشکن ز خواهش سخن. فردوسی. هیچ سخن را مشکن و مستای ...

شکستن سوگند، سوگند شکستن ؛ حنث حلف. حنث قسم. حنث یمین. مراعات نکردن آن. نادیده گرفتن آن : تخالع؛ سوگند شکستن میان یکدیگر. ( یادداشت مؤلف ) : نگویم د ...

شکستن توبه ، توبه شکستن ؛ نقض و ابطال آن. تباه کردن آن. ( یادداشت مؤلف ) : بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ گر کافر و گبر و بت پرستی بازآ این درگه ما درگ ...

سعدی. - شکستن حکم ؛ نسخ آن : قاضی رأی دادگاه بدایت را شکست. ( یادداشت مؤلف ) . باطل کردن آن. ابطال آن.

شکستن خراج ؛ نقض مقررات باج و خراج. امتناع ازپرداخت خراج : بدین بهانه ولایت و ملک شوریده میدارند و خراج می شکنند. ( فارسنامه ابن البلخی ) .

شکستن پیمان ، پیمان شکستن ؛ نقض عهد. انتکاث. انتباز. شکستن عهد. باطل کردن آن. ( یادداشت مؤلف ) : بخوردند سوگندهای گران که پیمان شکستن نبود اندر آن. ...

خفور، خفر؛ شکستن پیمان را و غدر کردن با کسی. ( منتهی الارب ) . و رجوع به ترکیب شکستن عهد و ماده پیمان شکستن شود.

شکستن توبه ، توبه شکستن ؛ نقض و ابطال آن. تباه کردن آن. ( یادداشت مؤلف ) : بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ گر کافر و گبر و بت پرستی بازآ این درگه ما درگ ...

شکستن پرهیز، پرهیز شکستن ؛ نقض و ابطال آن. از پرهیز بدرآمدن. خوردن و آشامیدن خوردنی و آشامیدنی های ممنوعه هنگام بیماری. دستوری دادن طبیب بیمارشفایافت ...

به هم درشکستن توبه ؛باطل کردن آن. تبه ساختن آن : تا حلقه های زلف بهم برشکسته ای بس توبه های ما که بهم درشکسته ای. خاقانی.

به هم درشکستن توبه ؛باطل کردن آن. تبه ساختن آن : تا حلقه های زلف بهم برشکسته ای بس توبه های ما که بهم درشکسته ای. خاقانی.

شکستن بیع ؛ فسخ بیع. ( یادداشت مؤلف ) .

- شکستن بیعت ؛ نقض آن. فسخ آن. عدم مراعات آن : اگر بشکنم این بیعت را یا چیزی را از آن. . . ایمان نیاورده ام به قرآن. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 317 ) .

شکستن شرشب ؛ دو ثلث از شب گذشتن ( اصطلاح کاروانیان و چارواداران ) . نزدیک به آخر رسیدن شب که عادتاً در این وقت راهزنان را خواب ربوده است. ( یادداشت م ...

شکستن گرما ؛ از میان رفتن آن. زایل شدن آن. تخبخب حر. ( یادداشت مؤلف ) . افثاء. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ) .

شکستن رنگ ؛ باخته شدن رنگ. ( از آنندراج ) .

شکستن سرما ؛ از میان رفتن آن. پایان گرفتن. زایل شدن آن. ( یادداشت مؤلف ) . تهور. ( منتهی الارب ) .

شکستن ( درشکستن ) شام ( شب ) ؛ شکستن شرشب. دو ثلث از شب گذشتن. ( یادداشت مؤلف ) : تا نماز شام بگزاردی و چیزی بخریدی و بر یاران آمدی شب درشکسته بودی. ...

شکستن تب ، تب شکستن ؛ بریده شدن آن. قطع شدن آن. ( از یادداشت مؤلف ) . زایل شدن آن : گفت تبم میگیرد و گردنم درد میکند اما شکر خدا را که یک دو روز است ...

شکستن ( شکسته گردیدن ) درد ؛ زایل شدن آن. ( آنندراج ) : همچو خمار است درد تو که نگردد جز به گرانخورای شراب شکسته. سیفی اسفرنگی ( از آنندراج ) .

شکستن ( شکسته گردیدن ) درد ؛ زایل شدن آن. ( آنندراج ) : همچو خمار است درد تو که نگردد جز به گرانخورای شراب شکسته. سیفی اسفرنگی ( از آنندراج ) .

شکستن ( درشکستن ) آرزو ؛ برآورده شدن آن. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || برآوردن آن. انجاح آن. ( از یادداشت مؤلف ) : بپوییم و رنجیم و گنج آکنیم به دل ...

شکستن امانت ، امانت شکستن ؛ زایل شدن آن. عدم رعایت امانت : چو در کیله جو امانت شکست از انبار گندم فروشوی دست. ( بوستان ) .

شکستن امید در دل ؛ قطع امید کردن. نومید گشتن : اکنون که بیوفایی یارت درست شد در دل شکن امید که پیمان شکست یار. سعدی.

شکستن نام ، نام شکستن ؛ از بین بردن شهرت و آوازه کسی. قدرو اعتبار و مکانت کسی را زایل کردن : جفا زین بیش کَاندامم شکستی چو نام آور شدی نامم شکستی. ن ...

شکستن ( درشکستن ) آرزو ؛ برآورده شدن آن. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || برآوردن آن. انجاح آن. ( از یادداشت مؤلف ) : بپوییم و رنجیم و گنج آکنیم به دل ...

شکستن ( درشکستن ) آرزو ؛ برآورده شدن آن. ( فرهنگ فارسی معین ) . - || برآوردن آن. انجاح آن. ( از یادداشت مؤلف ) : بپوییم و رنجیم و گنج آکنیم به دل ...

شکستن قدر ؛ بیقدر کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) : یک تار نیست در همه زلفش که بوی او قدر هزار نافه تاتار نشکند. محمدبن ابی بکر نسفی.

شکستن گرسنگی ؛ طعامی کم خوردن. ( از یادداشت مؤلف ) . از میان بردن گرسنگی.

شکستن گوش ؛ کر شدن آن. ( از آنندراج ) : وصف عصای حاجت قدت نمیکنم تا گوش از گرانی گفتار نشکند. حسین ثنایی ( از آنندراج ) .

شکستن مستی ، مستی شکستن ؛ از بین بردن آن : گهی مستی شکستی بر خمارش گهی پنهان کشیدی در کنارش. نظامی.

شکستن خواب بر کسی ؛ ربودن خواب از چشم وی. بدخواب کردن او : گفت من اوریا میخواهم که برادر داود است. جواب داد لبیک آن کیست که خواب بر من شکست. ( قصص ال ...

شکستن رونق چیزی ؛ بی رونق کردن. بی قدر کردن. ( فرهنگ فارسی معین ) . بی ارزش کردن آن. - || بی رونق شدن. بی قدر شدن. ( فرهنگ فارسی معین ) : رونق بازا ...

شکستن سکوت ، سکوت را شکستن ؛ به تکلم درآمدن. به سخن آغازیدن. از سکوت دست برداشتن. ( از یادداشت مؤلف ) . زایل کردن و از بین بردن سکوت.

زنهار شکستن ؛ زنهار خوردن. ( یادداشت مؤلف ) . خیانت کردن. نقض عهد کردن : از زینهارخواری جزع تو باک نیست گر لعل آبدار تو زنهار نشکند. محمدبن ابی بکر ...

شکستن حرمت کسی ؛ حمایت او را از بین بردن : اندر حمایتی تو ز پیغمبر خدای مشکن حمایتش که بزرگست حشمتش. ناصرخسرو.

دل کسی درهم شکستن ؛ وی را آزرده خاطر کردن : درهم شکسته ای دل خاقانی از جفا تاوان بده ز لعل دوگوهر شکسته ای. خاقانی. و رجوع به �بهم درشکستن � در ردی ...