پیشنهاد‌های علی باقری (٣٧,٥٣٤)

راندن آب جویی بجایی یا جویی دیگر ؛ بردن آب آن را. ( یادداشت مؤلف ) : و آن سال که او آب بمشهد کوفه میراند از فرات. ( تاریخ بیهق ) . چو جوی مردمی و م ...

راندن آب اندر جوی ؛ آب افکندن در آن. جاری ساختن آب در آن : گویی اندر جوی دل آبی ز کوثر رانده ام یا بباغ جان نهالی از جنان آورده ام. خاقانی.

اشک راندن ؛ اشک ریختن. سرشک جاری کردن. گریه کردن : اشکها راندم و گر حاضرمی تعزیت داشتمی آن ِ اسد. خاقانی. تا بگوش ابر آن گویا چو خواند تا چو مشک از ...

حیض راندن ، بول و حیض راندن ؛ جاری ساختن آن : فودنج. . . حیض براند. ( اختیارات بدیعی ) .

- آب راندن ؛ جاری ساختن آب. آب روان کردن : باد میوزانیم و نبات میرویانیم و آب می رانیم. ( کتاب المعارف ) . راند حق این آب را در جوی تو آفرین بر دست ...

آب راندن دهان از خوردن ترشی ؛ آب افتادن آن. ( یادداشت دهخدا ) .

آب از مژه راندن ؛ کنایه از گریه کردن و اشک ریختن : وگرش آب نبودی و حاجتی بودی ز نوک هر مژه ای آب راندمی صد بست. خسروانی.

آب چشم راندن ؛ کنایه از اشک ریختن و گریه کردن : براند آب دو چشم از آن چشمه بیش همیخواست ریزد گناهان خویش. اسدی.

آب از دیده راندن ؛ کنایه از گریه کردن و اشک ریختن : کید این میگفت و از دیده آب میراند. ( اسکندرنامه نسخه نفیسی ) . وزآن خط که چون قطره آب خواند بسا ...

کمیز راندن ؛ بول کردن. ( یادداشت مؤلف ) .

راندن و براندن شکم ؛ اسهال. ( یادداشت مؤلف ) .

شکم راندن ؛ اسهال. اطلاق شکم. اسهال آوردن. ( یادداشت مؤلف ) : شکم من براند نان تهیش راست چون قفل ملح و کانیرو. ؟ ( از فرهنگ اسدی نخجوانی ) . و اگر ...

خدنگ راندن در چرخ ؛ قرار دادن تیر در کمان. تیر در کمان نهادن : نگه کرد تا جای گردان کجاست خدنگش بچرخ اندرون راند راست. فردوسی.

تیر راندن ؛ افکندن. انداختن. گشاد دادن. ( یادداشت مؤلف ) . بهدف رساندن. بهدف زدن. بر نشانه زدن : چو در باختر راند تیری بکین زند بر نشانه بخاور زمین. ...

نیزه راندن ؛ نیزه زدن : بر هر زرهی که نیزه راند یک حلقه زره در آن نماند. نظامی.

نرم راندن ، نرم نرم راندن ؛ به آهستگی حرکت کردن. آهسته آهسته براه رفتن. بتأنی براه رفتن : ببارید از دیدگان خون گرم پس قارن اندر همی راند نرم. فردوس ...

باسیری راندن ؛ باسیری بردن. به اسارت بردن : بقیه شهریاران را بشمشیر بگذرانیدند و بعضی پیشه وران را به اسیری براندند. ( جامع التواریخ رشیدی ) .

راندن تیر بر کمان ؛ تیر داخل کمان نهادن. قرار دادن تیر در کمان. نهادن تیر در کمان. تیر در چله بستن : همی تاخت پیش اندرون اردشیر چو نزدیک شد بر کمان ر ...

شب و روز راندن ؛ توقف نکردن. ( یادداشت مؤلف ) . بدون درنگ و توقف شتافتن. لاینقطع حرکت کردن. بی گرفتن خستگی در حرکت بودن : شب و روز راندند با کام و ن ...

راندن سوی جایی ؛ روانه شدن بدانجا. رفتن بدانسوی : سپه را بدان مرز ایران بماند خود و ویژگان سوی توران براند. فردوسی.

راندن گرفتن ، شروع برفتن کردن . آغاز کردن بروانه شدن : آن مردم حشری هزیمت کرد و لشکری چون هزیمت دید نیز راندن گرفت. ( تاریخ سیستان ) .

راندن با کسی یا با گروهی ؛ همراهی کردن با کسی یا گروهی در رفتن. دوشادوش با گروهی براه رفتن. موافقت کردن در طی طریق با کسی یا گروهی : ز شاهان برنای سی ...

راندن با کسی یا با گروهی ؛ همراهی کردن با کسی یا گروهی در رفتن. دوشادوش با گروهی براه رفتن. موافقت کردن در طی طریق با کسی یا گروهی : ز شاهان برنای سی ...

بر سر کسی راندن ؛ حمله کردن بر او. تاخت آوردن بر او : و فرصت نگاه همی داشتند تا بوقتی که بر سر قومی رانده بودند و بقعه خالی مانده. ( گلستان ) .

- خوش خوش راندن ؛ آهسته آهسته حرکت کردن. بآهستگی طی راه کردن. آهسته رفتن : امیر علامت را فرمود تا پیشتر میبردند و خود خوش خوش براثر آن می راند. ( تار ...

دو اسبه راندن ؛ بتندی رفتن. شتافتن : شب و روز بر طرف آن جویبار دو اسبه همی راند بر کوه و غار. نظامی. - || بتندی بردن. بشتاب روان ساختن : باز بر مو ...

راندن از جایی ؛ از آنجا بتندی آمدن. ( یادداشت مؤلف ) . از آنجا حرکت کردن. از آنجا راه افتادن. از آنجا عزیمت کردن. برآمدن از آنجا : من ایدر به رزم آم ...

مرکب راندن ؛ حرکت دادن مرکب. اسب راندن. تاختن اسب. دوانیدن و راه بردن اسب : ناصحان گفتند از حد مگذران مرکب استیزه را چندین مران . مولوی. پسر دانست ...

اندر شتاب راندن ؛ بشتاب رفتن. با عجله حرکت کردن : از آن پس بفرمود افراسیاب که تا بارمان راند اندر شتاب. فردوسی.

تیز راندن ؛ تند رفتن. بشتاب رفتن : تیز مران کآب فلک دیده ای آب دهن خور که نمک دیده ای. نظامی.

گله راندن ؛ برفتن واداشتن گله. سوق دادن گله. بردن. پیش کردن : سوم موبد چنان زد داستانی که با گرگی گله راند شبانی. نظامی.

لشکر راندن ؛ سوق دادن لشکر. لشکر کشیدن. لشکرکشی کردن : بدان جایگه شاه ماهی بماند چو آسوده شد باز لشکر براند. فردوسی. همه زیردستان خود را بخواند شب ...

کسی را بچوب دیگری راندن ؛ حکم دومین را بر نخستین اجرا کردن : بنشین و مرو اگر ترا گیتی خواهد که بچوب این خران راند. ناصرخسرو. نه هر خر را بچوبی راند ...

کشتی راندن ؛ سوق دادن کشتی. بردن کشتی : مرد ملاح تیز اندک رو راند بر باد کشتی اندر ژو. عنصری. امیر در کشتی نشست و ندیمان و مطربان و غلامان در کشتی ...

فرس در جنگ راندن ؛ رفتار خصومت آمیز کردن. نبردکردن : فرس با من چنان در جنگ رانده ست که جای آشتی رنگی نمانده ست. نظامی.

کاروان راندن ؛ سوق دادن کاروان. حرکت دادن کاروان. روانه ساختن کاروان : همایش همی گفت کای ساروان نخست از کجا رانده ای کاروان ؟ فردوسی. چنین گفت : این ...

فرس راندن ؛ حرکت دادن اسب. اسب راندن : فرودآوردش از شبدیز چون ماه فرس را راند حالی بر علفگاه. نظامی. فرس میراند تا رهبان آن دیر که راند از اختران ب ...

سپه راندن ؛ سپاه راندن. سوق دادن سپاه : چو بوذرجمهر آن سپه را براند همه انجمن در شگفتی بماند. فردوسی. دگر روز برخاست آوای کوس سپه را همی راند گودرز ...

ستور راندن ؛ راندن چارپایان. برفتن واداشتن اسب و مرکب دیگر : برآنگونه رانید یکسر ستور که برخیزد اندرشب تیره شور. فردوسی.

سپاه راندن ؛ لشکر کشیدن. سپاه بردن. حمله کردن : که گر من بجنگ سیاوش سپاه نرانم نیاید کسی کینه خواه. فردوسی. چو میران سپاه از کنابد براند بروز اندرو ...

پیل راندن ؛ سوق دادن پیل. سیر دادن آن : براندند از آن راه [ راه کلات ] پیلان و کوس بفرمان و رای سپهدار طوس. فردوسی. حاجب بزرگ را گفت : فرموده بودیم ...

راندن سنگ از کوه ؛ غلطاندن آن از کوه. حرکت دادن آن. فروهشتن سنگ از بر کوه که بزیر آید : نباید که ایشان شبی بیدرنگ گریزان برانند ازین کوه سنگ. فردوسی.

رمه راندن ؛ آهسته آهسته رمه را پیش بردن. ( یادداشت مؤلف ) . پیش کردن و بردن.

بآب راندن ؛ فریفتن. ( ناظم الاطباء ) .

برون راندن ؛ بیرون بردن. حرکت دادن. بردن : سوی پارس لشکر برون راند زو کهن بود لیکن جهان کرد نو. فردوسی. - || خارج کردن. بیرون ساختن : چو جغد ار بر ...

اندرراندن ؛ راندن اندر؛ بداخل چیزی سوق دادن. درون چیزی درآوردن : چو آن بارها راند اندر حصار بیاراست کار آن شه نامدار. فردوسی. جز تو نبست گردن جیحون ...

اسب راندن ؛ اسب را بشتاب براه بردن. ( ناظم الاطباء ) . روان شدن با اسب و رفتن با اسب. گذشتن با اسب. سوار اسب براه رفتن : از آن مرغزار اسب بیژن براند ...

رانده گردانیدن ؛مطرود ساختن. اخراج کردن. بیرون افکنده شدن. دور گردانیده شدن : اشراد، تشرید؛ رانده و رمیده گردانیدن. ( منتهی الارب ) . - امثال : آنج ...

اندیشه راندن ؛ بکار انداختن فکر. بجولان درآوردن اندیشه. باندیشه فرورفتن. دراندیشه شدن : همی راند اندیشه بر خوب و زشت سوی چاره کشتن زردهشت. فردوسی. ...

چهار نعله راندن ؛ بشتاب و سرعت دواندن مرکوب را. تازاندن مرکب. بتاخت درآوردن اسب را.