پیشنهاد‌های علی باقری (٢٩,٨٨٣)

خانه گرفتن ؛ خانه انتخاب کردن. اجاره کردن. لانه و مسکن کردن : همواره پر از پیچ است آن چشم فژآگن گوئی که دو بوم آنجا بر خانه گرفته است. عماره. دنیا ...

خبر گرفتن ؛ استخبار. استعلام.

حمام گرفتن ؛ به حمام رفتن. استحمام کردن.

حمله گرفتن ؛ مصروعی را غش دست دادن.

حصبه گرفتن ؛ مبتلا به بیماری حصبه شدن.

حصار گرفتن ؛ محاصره کردن.

حرص گرفتن ؛ حرص یافتن. مجازاً عصبانی و ناراحت شدن : حرصم گرفت.

حجاب ( حجیب ) برگرفتن ؛ رفع حجاب. برکنار زدن حجاب : به حجاب اندرون شودخورشید چون تو گیری از آن دو لاله حجیب. رودکی. به بینش کوش هان تا چند گفتن حجا ...

- چله گرفتن. . . ( مرده ای را ) ؛ اطعام مساکین و قرائت قرآن در روزچهلم مرگ او.

جفت گرفتن ؛ همسر گزیدن. انتخاب زوج یا زوجه.

جوجه گرفتن ؛ جوجه کشیدن ( از مرغ ) .

جمال گرفتن ؛ زیبا شدن. روشنی یافتن : و عقل به تجارب و حزم و صبر جمال گیرد. ( کلیله و دمنه ) . ملک از خردمندان جمال گیرد و دین از پرهیزگاران کمال یابد ...

جزیه گرفتن ( از یهود و نصاری ) ؛ گزیت ستدن.

- جشن گرفتن ؛ برپا کردن و منعقد کردن سوری.

جای کسی را گرفتن . اشغال کردن جای و مکان وی : چگونه فراز آمدش رای این به گیتی نگیرد کسی جای این. فردوسی. ندیده ست کس بند بر پای من نه بگرفت شیر ژیا ...

جام گرفتن ؛ ساغر باده گرفتن : نهادند خوان و گرفتند جام بیاد شهنشاه گیریم جام. فردوسی. ترک مه دیدار دارد زلف عنبربوی بوی جام مالامال گیرد تحفه بستان ...

جان گرفتن ؛ تازه جان شدن. روح. . . تازه شدن. تجدیدقوی یافتن. زور گرفتن. ( آنندراج ) : از وصال ماه مصر آخر سلیمان جان گرفت دست خود بوسید هر کس دامن پا ...

ته گرفتن ؛ آب خورش و مانند آن بخار شدن. به ته رسیدن مظروف دیگ.

جا گرفتن ؛ اشغال کردن جای و مکانی.

تماس گرفتن با ؛ ارتباط یافتن با. با کسی دیدار کردن برای انجام دادن امری.

تنگ گرفتن ؛ سخت گرفتن بر کسی مثلاً برای ادای وامی.

تب گرفتن ؛ مبتلا به تب شدن : این چنین آسان فرزند نزاده ست کسی که نه دردی بگرفتش متواتر نه تبی. منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 147 ) . برآمد یکی بومه ...

تکه گرفتن ( غذا ) ؛ لقمه ساختن آن را.

پیه گرفتن ؛ پیه زیاد در بدن پیدا شدن. مجازاً بمعنی چاق و فربه شدن است.

پیه گرفتن ؛ پیه زیاد در بدن پیدا شدن. مجازاً بمعنی چاق و فربه شدن است. - تاب گرفتن ؛ حرارت آن را گرفتن. اثر کردن وی : سرم چون ز می تاب مستی گرفت سخ ...

- پیوند گرفتن ؛ بهم پیوستن اجزاء چیزی : زخم شمشیر غمت را ننهم مرهم کس طشت زرینم و پیوند نگیرم بسریش. سعدی. - || انس گرفتن : دیگر نرود بهیچ مطلوب خ ...

پیشی گرفتن ؛ سبقت گرفتن. جلو افتادن : شتر پیشی گرفت از من به رفتار که بر من بیش از او بار گران است. سعدی ( بدایع ) .

برهنگی در آیین یوگا در بین هندوان شگفت آورترین سنت قوم یوگا در هندوستان ، این است که پوشیدن لباس را حرام می دانند و معتقدند مهاویرا در حال ریاضت و ت ...

سمساری از واژه ی سَمسارا ( sams�ra ) به معنای تناسخ در آیین هندی گرفته شده است در آیین سمسارا پیاده شدن از چرخه تولد و مرگ در عمل مطلقا محال و غیر مم ...

بر اساس قانون کارما ( karman ) ( آیین تناسخیان هندوستان ) که می گوید : آدمی نتیجۀ اعمال خود را در دوره های بازگشت مجدد خود در این جهان می بیند . کسان ...

بر اساس قانون کارما ( karman ) ( آیین تناسخیان هندوستان ) که می گوید : آدمی نتیجۀ اعمال خود را در دوره های بازگشت مجدد خود در این جهان می بیند . کسان ...

بر اساس قانون کارما ( karman ) ( آیین تناسخیان هندوستان ) که می گوید : آدمی نتیجۀ اعمال خود را در دوره های بازگشت مجدد خود در این جهان می بیند . کسان ...

بر اساس قانون کارما ( karman ) ( آیین تناسخیان هندوستان ) که می گوید : آدمی نتیجۀ اعمال خود را در دوره های بازگشت مجدد خود در این جهان می بیند . کسان ...

( karman ) ( کارما در زبان هندی به معنی کردار است و به نظر نگارنده این واژه از دو قسمت تشکیل شده قسمت اول: کار که در واژه کردار هم دیده می شود به معن ...

پی چیزی گرفتن ؛ دنبال آن رفتن. آن را تعقیب کردن : مسیح وار پی راستی گرفت آن دل که باژگونه روی داشت چون خط ترسا. خاقانی. ز گرمی روی خسرو خوی گرفته ص ...

پهلو گرفتن کشتی ؛ به ساحل متصل شدن آن .

پیاله گرفتن ؛ جام شراب از دست ساقی ستدن. مجازاً شراب نوشیدن : حدیث چون و چرا دردسردهد ای دل پیاله گیر و بیاسا ز عمر خویش دمی. حافظ. جریده رو که گذر ...

پیچ گرفتن دل و جز آن ؛. . . درد گرفتن امعاء در اسهال. شکم روش پیدا کردن. پیچ زدن شکم. رجوع به پیچ گرفتن شود.

پند گرفتن ؛ نصیحت پذیرفتن. اندرز شنودن : بگیرم پند تو بر یاد از این بار بکوشم هرچه بادا باد از این بار. نظامی. و دیگران بهیچ وجه پند نگرفتند. ( قصص ...

پس گرفتن ، مثلاً درس را از شاگرد ؛ بازخواستن آن را. درسی را که به شاگرد داده شده از او بازپرسیدن.

پای گرفتن و پاگرفتن ؛ استوار شدن. محکم گردیدن : درختی که اکنون گرفته ست پای به نیروی شخصی برآید ز جای. سعدی ( گلستان ) . سرو از آن پای گرفته ست به ...

سعدی ( رباعیات ) . - پستی گرفتن ؛ پست شدن : پستی گرفته همت من زین بلندجای. مسعودسعد.

بیرون گرفتن ؛ بیرون آوردن. بیرون کردن. به در آوردن : و آنجا اندر خانه ها کوچک ساخته بود یکی را در بگشاد و خرقه سیاه برون گرفت. ( مجمل التواریخ والقصص ...

پاچه گرفتن ؛ پاچه کسی یا حیوانی را به دندان یا به چنگال گرفتن. - || مجازاً برآشفتن بر کسی. سخن درشت گفتن.

به هیچ گرفتن ؛ بی ارزش شمردن. بی بها دانستن. بها ننهادن. ناچیز شمردن : تو روی از پرستیدن حق مپیچ بهل تا نگیرند خلقت بهیچ. سعدی ( بوستان ) .

- به زخم گرفتن ؛ ضربت زدن. کوفتن : بازاریان چون بقال را بر آن صفت دیدند صیاد را بزخم گرفتند و چندان بزدند که هلاک شد. ( سندبادنامه ص 202 ) .

به زر گرفتن و در زر گرفتن : دیوت از طاعت پری گردد چنانک چون بزر گیری کمر گردد دوال. ناصرخسرو.

به زنی گرفتن ؛ عقد کردن. به ازدواج درآوردن. عقد زناشوئی بر زنی نهادن.

به دندان گرفتن چیزی یا کسی را ؛ گاز گرفتن. گزی دن.

به ریش گرفتن ؛ بعهده خود گرفتن ( مخصوصاً از روی نادانی ) . به گردن گرفتن.